KADER AĞLARI//CünZey

"GÜNAH"

Oy vermeyi unutmayınız

Yazım yanlışları olabilir kusura bakmayın anlamadığınız yerde sormanız yeterli olacaktır.

Sizce diğer bölümde hangi karakterden anlatım yapayım,seçemedim de.

Mert-Mina hikâyesi de yakında hesabımda olacak, iyi okumalar diliyorum.

Yazar'dan

Cüneyd dedesiyle konuştu bir süre,ondan rıza istedi.Rıza aldığında ise hemen hemen beş dakika sonra başı eğik selam vererek çıktı içeriden.

Vekillerin olduğu yere girdiğinde elini göğsüne koyarak baş selamı verdi.Herkesden karşılık aldığında az önceki yerinde yeniden durdu Cüneyd.

Amcasına baktı ilk,sonrasında yengesine en sonda da refikası olacak kadına öfkeli gözlerle bakan kuzeni Feyza Hanım'a.

Tekrardan amcasına döndüğünde yeğeninin konuşmasını bekliyor gibiydi.Yeğenide tam düşündüğü gibi sordu adamın.

Cüneyd:amcam Sadi Hüdayi Efendi,yengem Hasna Hanım,velim olur musunuz.?

Sadi Hüdayi:hak razı olsun

Hasna başını eğerek konuştu,kızına ihanet ediyor gibi bir his vardı içinde.Kocasını tekrar ettiğinde kızı ona sinirle baktı.

Cüneyd bu sefer kuzenine döndü ve ona sordu.

Cüneyd:Feyza Hanım,geline muallim olur musun.?

Yutkundu genç kız,gözlerindeki ormanda kimseyi kaybetmek istemezcesine yere bakarak konuştu zorla.

Feyza:hak razı olsun

Başını salladı Cüneyd,hafifçe.Sonra ise Naim Efendi'ye dönerek ona ithafen konuştu.

Cüneyd:babası rıza verdi mi.?

Naim derin bir soluk aldı ve gülümseyerek cevap verdi damadına.

Naim:hak razı olsun

Cüneyd:anası rıza verdi mi.?

Meryem konuşmadı onun yerine gülerek Naim cevap verdi.

Naim:hak razı olsun

Naim'in bakışları Cüneyd'inkilerle buluşunca başını eğdi,Cüneyd tekrardan sordu.

Cüneyd:anasının...rıza verdi mi.?

Meryem yutkundu ve yanında ona sulu gözlerle bakan kızına baktı göz ucuyla.Ama hemen önüne dönmüştü.Biliyordu,ona biraz daha bakarsa rıza veremez ve rezil olurlardı.

Tekrar yutkunarak cevabını titrek sesle iletti.

Meryem:hak razı olsun

......

Fâniler hayır şerbetleirni içerken Cüneyd ile Zeynep'te konuşmak için Cüneyd'in evi bildiği yere gittiler.

Zeynep korkuyordu.Neyden ve ya kimden korktuğunu bilmesede korkuyordu.Evet bu korku önüne yürüyen adam yüzünden değildi fakat onunda katkısı yok muydu bu hususta.

Zeynep farketmişti,yine düşüncelerle boğuşuyordu.

Bir insan,insandan daha çok neyle uğraşabilir ki der insanlar,öyleyse Zeynep'in içindeki sesle bu boğuşması da neydi ki böyle.?

Kendim mı çok abartıyorum diye düşündü en sonda Zeynep.Hayır abartmıyordu,bunu içinde ona bağıran ses kanıtlamıştı.

İçindeki ses ona resmen nasihatler vaad ediyordu.Kendine gelmeye çalıştı Zeynep.Pek başarabildiği söylenemezken varmışlardı belkide herşeyi değiştirecek olan o kapının önüne.