Yazım yanlışları olabilir kusura bakmayın anlamadığınız yerde sormanız yeterli olacaktır.
Bismillahirrahmanirrahim diyerek başlıyoruz,iyi okumalar
Zeynep'ten
Hızlıca girdiğim mutfakta ki koku burnumu doldurduğunda hemencecik ocağa bakmıştım. Elime aldığım çırpma teli ile çorbayı karıştırırken Cüneyd Efendi bana garip garip bakıyordu.
Tabii bir anda telaşla kalkınca şaşırmış olmalıydı.
Çorbanın altını kapattım.Çorbayı en küçük tarafa koyduğumda sofrayı kurmak için dolabı açtım.
Yukarıda ki tabakaları alarak tezgâhın üstüne koydum.Çorba tabaklarını elime aldım ve teker teker doldurdum.
Cüneyd Efendi'nin bakışlarını hâlâ daha üstümde hissederken sofraya son olarak tuz koymuştum.Sandalyeye oturması için işaret ettiğimde biraz sonra yavaşça oturdu.
Çorbadan bir kaşık aldığımda tuzu unuttuğumu farkettim.Elimi tuzluğa uzattım.Elime aldığım tuzluğu açmaya çalışırken bana yardım etmek isteyen Cüneyd Efendi'ye gerek yok anlamında bir sesleniş yaptığımda nihayetinde tuzluğu açmıştım.
Oluşan derin sessizlik oldukça garipti.
Az önce elime aldığım tuzluğu yerine bırakacakken çalan kapıyla korkup elimden kaçırmıştım.
Cüneyd Efendi'nin tabağına çarptığında onun üstüne biraz çorba dökülmüştü.
Hızlıca ayaklandığında bende ayaklandım. Sofrada duran temiz el bezini alıp üstünü silmeye çalıştım lakin çalan kapı ve Cüneyd'in geri çekilmesi buna engel olmuştu.
Cüneyd:git kapıya bak Zeynep Hanım,ben üstümü değişeceğim.
Cüneyd Efendi yukarı doğru adımlarken kapıyı açmıştım.
Direkt olarak yukarıya çıkan Cüneyd Efendi'ye bakmaya çalışan Feyza Hanım ile kaşlarım çatıldı.Umursamamaya çalışarak yanındaki annesine döndüm.
Hasna:kızımızın elinden bir kahve içelim dedik.
İstemeye istemeye olsada kabul ettim,kapıya gelen geri çevrilmezdi.
Zeynep:tabii tabii buyurun
İçeri girdiklerinde hemencecik bana sorulan sorulara cevap verdim.
Hasna:Cüneyd Efendi nerede kızım.?
Zeynep:yukarıda,işi vardı.
Hanımanne gülümsedi.
Hasna:gitte çağır kocanı,hep beraber içeriz kahveyi.
Kafamı sallayarak hızla yukarı doğru gittim. Hem burada tek kalmak istemiyordum hemde, evet bu kadar tek kalmak istemiyordum.
Hızlıca çıktığım kattaki ilk odaya yani benim kaldığım odaya girecektim.Bir saniyelik soluklanmanın ardından elimi kapı kulbuna götürdüm ve aşağı indirdim.
Kapıyı açıp arkam dönük bir şekilde içeri girdiğimde ( Mürşid Efendi'nin yanına girerken önce arkaları dönük oluyor sonra önlerini dönüyorlar ya aynı ondan) önüme dönmem fazla zaman almazken gördüğüm şeyle en az girdiğim hızla geri çıktım.
Gözlerim belirli bir noktaya sebepsiz bir şekilde kitlendiğinde beni dürten hanımanne ile kendime gelip onlardan af diledim.
Yorgun olduğumu belirterek ayağı kalkacaktım ki Feyza Hanım'ın sorduğu soruyla ona döndüm.
Zeynep:üstünü değiştiriyor gelir şimdi.
Anlamadığım bir şekilde hanımanne gülerken Feyza morarmış gibiydi.Kim biliri neler kuruyordu aklında..
Yazar'dan
Zeynep farketmiyordu lakin o kadar yanlış anlaşılmaya sebep olmuştu ki bunu aklının ucundan geçirmezdi.
Üstünü değiştiren bir adam yani binevi çıplak, onun yanından indi,kapıyı geç açtılar,Zeynep yorgun ve dalıyor..daha ne düşünebilirdi ki bu hanımlar..
Zeynep ise hiçbir düşünceden habersiz bir şekilde zaten bildiği şeker oranıyla kahve yapıyordu.
Aklına gelen görüntüyle birlikte gözlerini kapattı ve o görüntüyü silmek istercesine ovdu. Sonuçta ilk defa birini üstü olmadan görmüştü. Kafasını salladı,kendine gelerek kahveye devam etti.
O sırada aşağı inen Cüneyd ilk olarak yengesine selam verip sonrasında ise mutfakta ki zevcesinin yanına gitti.
Zeynep:estağfurullah ne zahmeti..birde Cüneyd Efendi,ben özür di-
Sözünü kesip konuştu.
Cüneyd:lüzumu yok,isteyerek yapmadın.Lakin bir dahakine içeride biri olup olmadığını düşün benden başkasıda olabilir Zeynep Hanım.
Zeynep kafasını salladığında kendisi ve Cüneyd için sade kahveyi hazırlıyordu.Cüneyd 'kolay gelsin' diyerek mutfaktan çıktı.Zeynep ise kahvenin taşmaması için kahveye odaklandı.
......
Kahveleri getirip herkese dağıttıktan sonra Cüneyd'in yanına oturmuştu Zeynep.
Hasna onun bu hâllerine gülmekten başka birşey yapmazken,Feyza gözleriyle Cüneyd'i yiyordu resmen.
Cüneyd farkediyordu lakin ne diyebilirdi ki karşısında ki kıza..
Zeynep'de farketmişti Feyza'nın bakışlarını.
Zevcinin rahatsız olduğunu anlayabiliyordu elbette.O da rahatsız olmuştu yani sonuçta yanındaki kişiyi rahatsız ediyordu.
