I Dare you to Love me (JuniorHigh Series 3)

09

Ito na nga yung araw na tuluyan nang nawala ang mga magulang ko. Ako ang sinisisi ni kuya Arthan kasi daw ako ang kasama ni Papa. Eh siya nga tong puro bisyo lang, tapos pag uwi pagsasamantalahan pa ako.

Sabi niya pa, nagbago na daw ako kasi daw nliligawan ako ng anak ni Kapitan, feeling mataas na daw. Yun ang sumbong niya kay kuya Athan.

Pero alam naman ni Kuya Arthian ang totoo, na lahat ng sinasabi ni Kuya Arthan ay gawa gawa lang at kabaliktaran. I never change when I meet Justin. Ano naman kung anak siya ng Kapitan?

Narito nga pala sa bahay sila Franz, Loury, Laica tapos yung mga Lover nila. At syempre di papahuli si Justin at ang family niya, sila nga mismo nag asikaso sa lamay.

Wala ako sa sarili kaya kahit magsalita man lang ay di ko magawa. Nakaupo lang ako sa harap ng kabao ni Papa at nakatitig sa kaniya.

Kahit naman kasi ganun siya, mahal ko parin siya kasi magulang ko siya. Tsaka mapapatawad ko naman siya kung nagsabi siya at nanghingi ng sorry

At ang pinakamalala, hindi sana to mangyayari kung nagsabi siya, ede sana magagamot pa namin. Kaya namang diakartehan, titigil muna ako sa pag aaral.

Pero nilihim niya.

"Tina" si Franz yun, lumapit ito sakin at hinimas ang likod ko "Please be strong"

I just smile at her, I don't want to talk yet, naiiyak ako!

"If gusto mo ng kausap, wag kang mahihiya samin. Andito lang kami" she smiled at tumango lang ako

Maya-maya pa iniwan niya na ako, when I look at them, they are preparing and helping me a lot.

My friends are preparing the food and serve it. Ang mga lalaki naman ay nag aayos ng mga lamesa at upuan.

Kapitana was welcoming the guest. Why does their doing this?

Napansin naman ni Loury na nakatingin ako sa ginagawa nila kaya lumapit ito sakin ng nakangiti. Nang makalapit na ito, umupo siya sa harap ko.

"Inom tayo!" yaya niya habang nakangiti. She's comforting me, kasi ganyan naman siya lagi "Alam mo Tina, kala ko ba malakas ka? oh ba't ganyan ang mukha mo?"

Hindi ako sumagot. I am weak now, hindi naman kasi always akong malakas, may mga panahon din talaga na mahina at wala ako sa sarili.

"Woii magsalita ka naman!" sabi niya "Sige ka tatahiin ko yang bibig mo kahit hindi pa ako surgeon!"

Hindi ko talaga kaya na hindi siya kausapin. She and her corny jokes! "Tahiin mo kung kaya mo!" sagot ko and she smile

"Magsasalita ka rin naman pala dami pang arte!" sabi niya "Yung papa Jj mo kanina pa nag aalala!"

Bulong niya "Hindi halata" sabi ko at kinurot niya naman ang tagiliran ko "Aray!"

Napatingin naman sila saming dalawa "Alam mo, yung biyanan mo ang daming effort. Nililigawan ka palang ni Jj nag-effort na lalo pa kaya pag monthsary or kasal niyo!" Tumawa siya

Hinampas ko naman siya "Tangik!" sagot ko lang

"Huwag ka ng malungkot, sige ka, baka mamaya tumayo si Tito tapos punasan ang luha mo" sabi niya "Tina, wag ka na iyaaak"

Nag acting naman siya na parang multo. Itong babaeng to may saltik talaga lagi! Napansin ko naman ang pagtingin sa kaniya ng mga tao "Oo na!" sagot ko pero patuloy pa rin siya sa ginagawa "Umupo ka na, mahiya ka naman sa mga tao!"

Bigla niya naman akong niyakap "Bumalik na ang strong independent friend ko!" masaya niyang sabi "I miss you"

Hinampas ko naman siya para magising siya at bumalik sa sarili "Aray! nakakailan ka na ah!" angal niya at hinimas ang ulo na hinampas ko "Susumbong kita kay Jj!"