9.Bölüm ☽ Gizemli biri ☽

64 9 0
                                    

Yıldıza basmayı unutmayalım Arkadaşlar!

Desteğinize ihtiyacım var.. Yorumlarınızı bekliyorum..

Arkadaşlarınıza tavsiye edin ve beraber büyüyelim... :)


Sabah erkenden kalktım. Geceden kendime valiz hazırlamıştım. Hemen üzerimi giyinip mutfağa Yadigar ablanın yanına geçtim.

" Günaydın kuzum madem kahvaltı yapmıyorsun yanına sevdiğin kıymalı ve peynirli poğaça koydum. Limonata da koydum. Akgün'üme de bir şeyler koydum."

Yadigar abla yine en çok bizi düşünürdü. Onun poğaçalarını abimde bende çok severdik. Yadigar abla ile vedalaşıp evden çıktım. Çağırdığım taksi gelmişti. Hemen bindim.

On beş dakika sonra havaalanına geldim. Babamı aramış ancak açmamıştı. Konya'ya gideceğime dair mesaj attım ve uçağa bindim.


İstanbul'da pek yaşamadığım için arkadaşım yoktu. Almanya'da ise iş arkadaşlarım ve Sofia vardı. Konya'da çocukluk arkadaşım Cansel vardı.

Kendisi öğretmenlik okumuş ve Konya'da öğretmen olmuştu. Geçen yaz düğünü olmuştu. Ona da geldiğimi söylemeyip sürpriz yapacaktım.

Bir buçuk saat sonra Konya'ya inmiştim. Abimin arkadaşı Ekin abiye haber vermiştim. Arabayla beni havaalanından alacaktı.

Valizimi alıp bekleme yerine gittiğimde Ekin abinin el sallamasını gördüm. Onun olduğu tarafa doğru gitmeye başladığımda telefonum çaldı. Arayan babamdı.

" Alo babacığım."

" Kızım Konya'ya neden gittin durduk yere?"

" Birkaç gün işe gelmeyeceğim baba abimin yanına geldim. Merak etme çok kalmayacağım zaten."

Babam ile kısaca konuşup kapattığım da Ekin abi elimde ki valizi arabaya yerleştirmişti.

" Valla ne iyi yaptın da geldin cadı, abin seni görünce çok sevinecek!" Ekin abi bagajı kapatıp bana sarılmıştı.

Ekin abi abimin en yakın dostuydu. Küçüklüğümüz beraber geçmişti. Önceden Konya'nın ilçesinde kalırken daha sonra babamın işlerinden dolayı merkeze taşınmıştık. Ekin abi ile de mahalleden tanışıyorduk.

" Bende en çok sizi ve memleketimi özledim abi, arkadaşımı özledim. Değişiklik oldu banada sıkıldım İstanbul'dan."

Ekin abi ile arabaya binip yola çıkmıştık. Abim dükkanda olduğu için önce eve gidip eşyalarımı koyacaktım .

" İstanbul iyi hoş da çok ses var ya ben gelemem öyle sese gürültüye!" Ekin abinin komik Konya şivesiyle söylemesine gülmüştüm.

" Abi Konya da küçük bir yer değil aslında.

" Yok abim Konya'm bir başka valla!" Demesiyle kafamı olumlu anlamda sallayıp güldüm.

On dakika sonra eve gelmiştik. Abimin evi çok büyük değildi. Beş katlı bir apartman dairesinde dördüncü katta kalıyordu. Eskiden oturduğumuz mahalleye yakın bir yer tutmuştu.

Arada halam buraya temizlemeye gelir abimi sık sık yemeğe çağırırdı. Ekin abi ile asansörden indiğimde kapıyı açmasını bekledim.

Kapıyı açtığında valizimi misafir odasına taşıdım. Üç odası vardı. Biri abimindi. Odalar çok büyük değildi. Abim de bekar olduğu için yeterdi.

Baron ( +18 )Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin