" Ne olur dokunma!" Pis kirli elleri vücudumu geziyordu. Dokundukça, canımın acısı bin kat daha alev topuna dönüyordu.
" Merak etme güzelim, çok zevk alacaksın..." Dokunma dedikçe dokunuyordu bana, biz kadınlar bu acıyı yaşamak zorunda mıydık?
" Dokunma bana... Dokunma bana..."
Bir mermi sesi!
Adamın çığlığı!
Nefesmin gittiği belki de geri gelmeyeceği o an.......
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Savaşın İzi
Teen FictionKaranlığın içinden bir alaca kuşyudu o Küllerinden doğan anka kuşu misali " Kalbin acıyor mu, Kara sevda?" Başını adamın omuzuna koymuş, hissettiği yoğun duygular içindeydi. " Hayır, çünkü; kalbim kalbine emanet."
