*
*
" කොහෙද බම් වාඩිගන්නේ..."
" පිටිපස්සෙ සීට් එකක් අල්ලගනිම්....ජිමින් මෙතනට වරෙම්..."
බස් එකට නැග්ග ගමන් වාඩි වෙන්නෙ කොහෙද කියල හොය හොය ඉද්දි ටේ ජිමින්ට පෙන්නුවේ අන්තිම සීට් එකට කලින් තියන සීට් එක...
අනිත් ළමයි නගින්න කලින් ජිමින් ඉක්මනට ගිහින් ටේ පෙන්නපු සීට් එකේ ජැනේලේ ලගින් වාඩි වුණාම ටේත් ඊට උඩින් තියනෙ ෆ්‍රේම් එකෙන් බෑග් එක තිබ්බා...
" මෝඩ මූසලයෙක් වගේ ඔතන ඉදගෙන ඉන්නැතුව බැහැල ගිහින් අනිත් බෑග් දෙකත් ගෙන්න යමන්....වරෙම්...."
ටේ කිව්වමයි ජිමින්ට මතක් වුණේ අනිත් බෑග් එකත් තියාගෙන තාත්ත තාම බලන් ඉන්නව නේද කියල....
උදේ පාන්දරම බස් එකේ යන්න බැරි නිසා Mr.Park මෙයාල දෙන්නගේ බඩුත් කාර් එකට දාගෙන දෙන්නව බස්සවන්න ආවා..... එතනට එනකොට 5.30 විතර වුණත් තාම ළමයි එන ගමන්...
ජිමින් බස් එකෙන් බැහැල ටේත් එක්ක කාර් එක තියෙන පැත්තට යනකොට තඩි බෑග් එකත් එල්ලගෙන කලුම කලු හූඩි එකක් දාගෙන හෙඩ් සෙට් දෙකත් දාගෙන ඉස්සරහට ආවේ සෝහු....ලාවට විහිදිල තියෙන එලියෙන් ටේ ජිමින් දෙන්නටම කොල්ලව අදුරගන්න පුලුවන් වුණා...
" ගුම්මෝනිම් මචන්...අපිට ඉස්සරහින් වාඩි ගනිම් ඇහ්..."
ජිමින් කිව්වත් සෝහු ඔලුව වනාගෙන ගියා මිසක් මුකුත් කිව්වේ නෑ...
ජිමින් පිටිපස්සෙන් එන ටේගෙත් ඇගේ හැප්පිගෙන සෝහු ගිහින් බස් එකට නැග්ගාම කොල්ලො දෙන්නම බෙල්ල හරවල බලන් ඉදියේ බස් එකට නැගල ගිය සෝහු දිහා...
" ඌට මොනා වෙලාද බම්..."
ටේ කරේ ජිමින් දිහා බලල උරහිස් අකුලපු එක විතරයි....
" ළමායි...ඉක්මනට මෙහෙ එන්න...මෙව්ව හරි බරයිනේ..."
Mr.Park තඩි බෑග් දෙකත් උස්සගෙන කාර් එක ලගට වෙලා කෑ ගහනකොට කොල්ලො දෙන්නම දුවල ගියා...
" තාත්ත එහෙනම් අපි ගියා ඔන්න..."
" හරි එහෙනම්..පරිස්සමින් ගිහින් එන්න දරුවනේ...කවද්ද ආයේ එන්නෙ..."
" අනිද්දට..."
" අර අනිත් පැත්තෙ තව වෑන් එකක් නවත්තල තියන්නෙ ඇයි..."
පාක් ඇහුවේ ටිකක් එහාට වෙන්න නවත්තපු සාමාන්‍ය ප්‍රමාණයේ වෑන් එකක් පෙන්නලා...
