"ආ අංකල් පන.... මොකො කරන්නේ....."
"මන් ඔයාට කිව්වා මට ඔය නමින් කතා කරන්න එපා කියලා ආර්ශ....."
"හරි හරි සොරි..... මොකො කරන්නෙ ඉතින්....."
රැටත් උයලා තියලා වොශ් එක්කුත් දාන් මම හිටියේ පංතියේ ළමයින්ට පෙරෙදායි ඊයෙයි කරන්න දුන්න පෙපර්ස් බලන ගමන්.
කරන්න දෙකුත් නැති කම්මැලි කම නිසාමයි මන් ඒ ටික බලන්න ගත්තෙ.
ඒ ටික බල බල ඉද්දි වොශ් එක්කුත් දාගෙන ආර්ශ මන් ලගට ආවේ අත් දෙක දෙපැත්තට පද්ද පද්ද.
ලගට ඇවිත් තියෙන අවදානෙ නැති කරනවා මදිවට අංකල් පනලු.
අනෙ මන්දා මේ දරුවා කවදා හැදෙයිද කියලා.
"මම මේ ස්කොලේ පෙපර්ස් වගයක් බලනවා....."
"සිරාවට..... මමත් උදව්වක් දෙන්නද......"
"පුළුවන්ද....."
"ආපෝ ඔක මොකක්ද..... කෝ දෙනවා මටත්....."
"එහෙනම ඔයා මේ ඉරි ගහපු පෙපර්ස් ටික බලනවද..... මම අනිත් ටික බලන්න....."
"ඔහ් ඔකේ....."
"උත්තර පත්තරෙන් හරියට බලලා ලකුණු දාන්න දරුවෝ......"
"හරි හරි අනේ....."
ආර්ශට ඉරි ගහන පෙපර්ස් ටික දිලා මම අනිත් ටික බලන්න හත්තෙ ළමයි ලියලා තියෙන එවා එයාට කියව ගන්න බැරි වෙයි කියලා.
මොකද වෙලාවකට මටත් එවා කියව ගන්න බැ ස්පිලි පාපිලි අඩුයි.
මම හෙමිට උත්තර පත්තරෙන් බලන් හරි දාන් යද්දි නිකමට වගෙ හැරිලා ආර්ශ දිහා බැලුවා.
දෙයියනේ මේ දරුවා.
උත්තර පත්තරෙන් බලලා හරි දාන්නෙ නැතුව එයා එවා හද හද හරි දානවා.
පලවෙනි පින්තුරයට නොගැලපෙන එක තොරන්න තියෙන ප්‍රශ්න වලට පෙපර් එක ඇස් දෙක ලගටම අරන් නොගැලපිම් හොයනවා.
ඒ මදිවට ධාතු කැටයේ ප්‍රශ්නයක උත්තරය හොයා ගන්න කොට ශොටට නිරාවරණය උන එයාගෙ කලවා උඩ ලිය ලිය උත්තර හොයනවා.
"අනේ දරුවෝ..... ඔහොම පෙපර් එක බලන්න ගියොත් හොදට හිටිනේ..... අර උත්තර පත්තරෙන් බලලා හරි දාන්නකෝ....."
YOU ARE READING
මාගේ සද නුඹදෝ ✔
Fanfictionමට ඔනි නැ බන් උබට හදක් වෙන්න..... මට ඔනි හදක් වගෙ ඉන්න උබව දරා ගන්න අර විසල් අහස වෙන්න......... 🚫 කතෘ අවසරකින් තොරව උපුටා ගැනිම, කොටස් වශයෙන් පල කිරිම තහනම් 🚫
