1 Yaşındayız!

223 14 16
                                    

Merhabalar efendim... (Sizlere reverans yaptığımı hayal edin.)

Nasılsınız, sıhhatleriniz nasıl? Umarım çok iyisinizdir çiçeklerim çünkü bugün tam 1 yaşına bastık :')

Geçen sene bugün Denizli'de harıl harıl ilk bölümü bitirmeye çalışıyordum, bu sene İzmir'de harıl harıl 10. bölümü bitirmeye çalışıyorum.

(Bölümü paylaşmak istedim ancak internetin tam olarak çekmediği bir noktada olduğum için dosyayı kaydederken küçük bir sorunla karşılaşıyorum, o nedenle böyle bir duyuru paylaşmak durumunda kaldım. Bugünü bölümle kutlamayı çok isterdim ancak olmadı işte. Ben yine de 10. bölümü bugün -yani 15 Temmuz 2024- tarihinde paylaşıyormuş gibi yazacağım.)

Evet, 1 seneye yalnızca 10 bölüm sığdırabildim ancak bundan hiç pişman değilim. Geriye dönsem "Şu virgülün yerini değiştirsem mi acaba?" diye düşüneceğim bir cümle bile yok. O denli içime sinen şekilde ilerliyorum ve bundan da memnunum. (Bu söylediklerim bölüm sıklığını değiştirmeyeceğim anlamına gelmiyor efendim, yoğun istekleriniz üzerine derslerimin yanına bir de yazma rutini ekledim. Gerekirse uykumdan feragat edeceğim ama yazmaya çalışacağım.)

Bence ilk 10 bölüm içinde en sevdiğiniz bölüm 10. bölüm olacak, bekleyip göreceğiz.

Bahsetmezsem olmaz, bana en başından beri bir editör edasıyla yaklaşan, her bölümü sizden önce okuyup değerlendiren @Araftakisiyahpapatya 'ya, her bölümde satır arası yorumlarıyla destek olan @MrsTomris 'e ve satır arası yorumların yanında kurgunun kapak tasarımını yapan @PapatyaKitapligii 'na sonsuz teşekkürlerimi sunuyorum.

Ve siz, yorum yapmayan ama her bölümü oylayan hayalet okurlarım, sizleri de seviyorum efendim, sizlere de teşekkürler demek istiyorum...

Hepiniz, çiçeklerim. Hepiniz iyi ki varsınız.

Kurgunun yayınlanmasının üstünden 1 sene geçmiş olabilir ama benim kafamda neredeyse 3. yılını doldurmak üzere. İlk yayınladığımda beğenmediğim her şeyi düzelterek ilerliyorum ve şu an ortaya çıkardığım işten fazlasıyla memnunum. (Öyle ki günlük hayatta özellikle düşünmediğim halde sürekli yazılması gereken yeni sahneler buluyorum. Yeni sahne kurgulamak gibi bir çabam yok ama bir anda o şey benim aklımda parıldıyor ve ben de "Evet, bunu da yazmam lazım." diyorum. Belki de yazılacak çok fazla şey olduğu için bu kadar yavaş yazıyorum, bilemiyorum.)

Benimle bu yolda yürüdüğünüz ve bana tahammül ettiğiniz için hepinize teşekkür ederim. Umarım daha nice yıldönümleri görürüz :')

Kendinize iyi bakın, asla kendinize yabancılaşmayın çünkü iş işten geçtikten sonra yapılanlar bir plastik çiçeği sulamak kadar anlamsız.

Sizleri seviyorum,

-Buse

Vatan Çiçeği Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin