Aile Fotoğrafı

20 4 207
                                    

(3 yaş)

Yazar (Hyunjin'in Evi)
"Hahaha...Aaa!Gelme!"

"Kaçma yicem seni! Hrr..."

Seungmin kollarını iki yana açmış evin içinde miniği kovalıyordu, o kaçabilsin diye ise bilerek çok hızlı değildi. Hyunjin ise gülüşmeler ile yapabildiği kadar hızlı kaçmaya devam ediyordu, dizlerini karnına kadar kaldırarak ardıardına adımlarını atıyordu.

"Baba!" Kapının açılması ile eve giren bedene çevirmişti yönünü Hyunjin.

Chan önce zıplar gibi ardıardına adımlarla kendine yaklaşan miniğe, sonra ise ardından gelen eşine bakmıştı.

Daha eve yeni gelmiş olmasına rağmen tam o gülen yüzleri görmesi ile iş yorgunluğu gitmiş gibiydi üzerinden.

Kendisi de gülerek tek dizi üzerine çökerek iki yana açmıştı kollarını. "Hyunjin, koş... Gel ben koruyacağım seni."

Kalan son adımda da babasının boynuna atlayarak sarılmıştı Hyunjin. Chan da kollarını bebeğinin bacaklarına dolayarak ayağa kalmış ve durduğu yerden onları izleyen Seungmin'e çevirmişti bakışlarını.

"Biz de ona saldıralım mı?" diyerek fısıldadığında yanıt olarak neşe ile annesini işaret etmişti Hyunjin. "Evet... Şimdi biz seni yicez!"

Babasına dönerek ellerini yanağına koyarak fısıldadı minik. "Kurt ol baba, annem vahşi hayranlardan korkar."

Kısa bir kahkaha atarak kucağındaki bedeni düşmemesi için sıkıca tutarak Seungmin'e koşmaya başlaştı Chan. "Auvvv..."

Kocasının bu tavrına gülerek kaçmaya başlamıştı Seungmin, bir yandan da bağırıyordu. "Yaa! Bırakın peşimi!"

"Bırakma baba, bırakma!"

"Hahaha! Auvvvv..."

...
Yongbok
Elinde iki çubuğa doladığı iplerle bir şeyler yapan annemin ayaklarının dibinde elimdeki içi sıvı dolu elastik şeyi ısırırken, bir anda kapının açılması ile babamı gördüm.

Beni görmesi ise sırıtarak bir kaç adımdan sonra kendini serbest bırakarak halısız kısımda dizleri üzerinde kaymış ve yanımda durmuştu.

"Ne yapıyorsun tatlı kız?" diyerek göz kırpmış ve yanağımı sıkmıştı.

Ne yaptığını sorgular şekilde anneme bakmış ardından ise tekrar babama çevirmiştim gözlerimi.

Üzerimi kapatan büyük oyuncağa sardığım kollarımı gevşeterek dişlerimi geri çekmiştim, dudaklarımı yalayarak sırt üstü uzandığım yerden doğruldum ve elastik maddeyi bacaklarım üzerine koydum.

Bileğine astığı siyah poşeti görmemle heyecanlanarak olduğum yerde zıplamaya başladım, yine dondurma mı getirdi?

Paketin içerisinden küçük bir kutu çıkması ile duraksamıştım, kollarımı göğüs hizama yaklaştırdım. Dondurma değildi ama belki daha güzel bir şey de olabilirdi...

Kapağını açması ile ne olduğuna bakmak için parmakları üzerine koydum ellerimi. "Baba, baba..."

"Kızım, güzel kızım..."Alnıma bir öpücük bırakarak kutu içerisinden tutma yeri olan bir şey çıkarmıştı, şeffaf yumuşak kısmı bana bakacak şekilde tutarken yaklaştırdı.

Şeffaf kısmın takılı olduğu plastiğe dokunmuş ve parmaklarımı hafiifçe üzerinde gezdirerek incelemeye başlamıştım, emzikti bu...

Parmaklarımı çekerek ağzımı açtığımda tuttuğu şeyi dudaklarım arasına koyup bıraktı, açtığım ellerimi yüzüme yaklaştırdığımda avuç içlerim ile tutma yerine baskı yapmış ve rahat edebileceğim şekilde yerleştirmiştim.

Mutlu Straykids Ailem /HYUNLİXHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin