Mutlu Straykids Ailem /HYUNLİX

Uzak Akraba

6-7 YAŞ

Yongbok
"Abla benle gelir misin? Makyajımı tazeleyeyim."  Teyzemin sorusunu annem başıyla onaylamış ve babama dönmüştü. "Jisung biz birazdan geliriz, Yongbok senin yanında bak ona göre."

"Tamam, zaten güzel kızım da uslu uslu oturuyor baksana." Babam beni işaret etmişken ben önümdeki pasta dilimini ağzıma tıkmakla meşguldüm.

Düğüne zaten sırf bu küçük pasta dilimi ve yanında verilen krakerler için geliyordum, açıkçası kimin evlendiği dahi umurumda değildi ama amcamların burada olmamasından anlamıştım ki annemin akrabalarından biriydi evlenen.

Pasta dilimini ağzıma atmış çiğnerken bu sefer çubuk şeklindeki krakere uzandım, annem yanağımı hafifçe sıktığında tek elimle ağzımı kapatmıştım lokmalarımın dışarı çıkmasını istemeden.

Kısa süre sonra beni bırakıp uzaklaşmış ve arkası karanlık gözüken kapıya doğru ilerlemişti teyzem ile beraber.

...
"Oo Jisung naber?"
Sesin geldiği yöne döndüğümde adamı görmek için başımı epey bir geri atmam gerekmişti, zürafa gibi boy vardı ama ben her ikisinin yanında da kısa kalıyordum.

Babamla tokalaşıp konuşmaya başlamışlardı ben ise tekrar krakerlere döndüm. Tabağımdakilerin hepsini yanaklarıma doldurmuşken etrafıma bakınmaya başladım, hemen ilerideki çocukların oynadıkları yerin yanında bir parıltı çekti dikkatimi.

Gelin içeri girerken patlattıkları şeyden çıkan renkli kağıtlardandı galiba... İkili sohbete dalmışken sandalyemden aşağıya indim ve oraya doğru ilerledim, sadece bakıp geri dönecektim sonuçta kaybolacak değildim ya...

Tanımadığım kişilerin kendi aralarında konuştuğu masaların yanından geçerek parlak şeyin önüne gelmiştim.

"Hey! Dur, kaçma." 

Biri pencereyi açmış olmalıydı ki esen rüzgarla beraber o kağıt parçası tekrar havalanarak bir başka yöne doğru uçmaya başlamıştı, tül elbisemin eteklerini kurdeleli kemerime doğru çıkartarak yukarı topladım ve peşinden koştum.

...
Jisung
"Ahaha, evet evet..." Seong kapı kenarındaki masayı işaret etmişti. "Bende artık gideyim, çocuklar bekler."

"Peki, görüşürüz daha sonra..." Ben el salladığımda o da aynı şekilde karşılık vermiş ve uzaklaşmaya başlamıştı.

Yalnız kaldığımda mavi saçların ve göz kenarlarına kadar uzanan çillerin yokluğunu farketmiştim. "Yongbok..."

Eğilerek masanın altına baktım, yapmadığı şey değildi orada saklanmak ama bu günlük bu fikirden vazgeçmiş gibiydi.

"Yongbok!" Elimi alnıma çarparak etrafıma bakınmaya başladım, nerede bu kız? Ya başına bir şey geldiyse... Düşünme Jisung, kötü düşünme!

Hemen kalkarak masaların aralarından ilerlemeye ve kızımı aramaya başladım, ona seslenmelerimi büyük salonu dolduran müzik bastırıyordu.

...
Yongbok
"İşte yakaladım seni küçük kaçak!"

Neşe ile yerdeki parçayı alarak yukarı kaldırdım. "Baba bak! Ba- ba..."

Masadan çok uzaklaşmış olmalıydım ki arkamı döndüğümde babamı göremedim, etrafıma bakınmaya başladım ama tanıdık bir yüz göremiyordum.

"Aa bakın burada kim varmış?"

"Hey! Sen kimsin?! Bırak beni!"

Annemden daha yaşlı olan bir kadının bana doladığı kollarından kurtulmaya çalışsamda başarısız olmuştum.