Chapter 25

1.1K 38 23
                                    

(Pakinggan 'nyo yung music mga ante damay damay na 'to) 😭





Elisha POV:



When I got home, I found my mom sitting on the sofa and calmly drinking something. I think it was coffee again.



She was sitting gently on the sofa as if there was no problem. I just sighed because i could see on her face that nothing was bothering her.


She sensed my presence and caught her attention, She looked at me and gave me the beautiful smile she usually shows to everyone. Her smile that I know is fake.



"You're here anak!" She stood up and then she came slowly in front of me.



"Are you happy now?" I tried to keep my voice calm.


Her face suddenly became serious. She looked at the suitcase i was holding.


"So babalik ka na ba dito? Buti naman nagawa mo na ang tama" She gave me a smirk.



"Are you happy?"



"Of course! Finally nagawa mo na ang gusto ko, Ikaw naman kasi anak sabi ko naman sayo umuwi ka na dito at kalimutan mo na ang babae na yon."



"Really mom?"


"Elisha matagal na kita pinapauwi dito pero ikaw itong matigas ang ulo! kung maaga ko sana natuklasan ang lahat hindi na sana umabot pa sa pagpapa-kasal ang lahat!"



"Why is it so hard for you to accept everything? Its been a long time since you've been complaining, until now you haven't learned to forgive mom"

My voice is shaking, I want to cry but i don't want to cry in front of her. I don't want her to see that I'm weak. As long as i can hold back my tears, I will. Just to not cry in front of her.



"Yan ang hindi mangyayare Elisha! Baka nakaka limutan mo sila ang dahilan kung bakit nasira ang pamilya natin, kung bakit... kung bakit nawalan ka ng isang ama! Nakalimutan mo na ba yon ha anak?"







Flashback:


"Finally! Makakapag pahinga din yuhooo! Ouch my back!" Napa mulat ako dahil sa biglang may tumama sa braso ko


"Sino ka!? Umalis ka dito! Tatawag ako ng pulis!" She's literally crazy.


"Di ka aalis! Teka ha" Mabilis itong tumayo at mistulang may hinahanap


Nakita nya ang maliit na flower vase, don't tell me na... no way! Agad ako tumayo at inis na tinapunan sya ng tingin.


"What the hell are you doing!?" Bulyaw ko sa kanya habang hinihimas ang braso ko.


Umahon naman sa mukha nya ang kakaibang expression.


"Ahm ano kasi.. akala ko may naka pasok na iba dito eh sorry nasaktan ba kita?" Sa tingin ko ay kumalma na ito at dahan dahan lumapit sa pwesto ko at akmang hawakan ang braso ko. Umiwas ako at nag tungo sa sofa.


"Bakit ba kasi nandito ka? Akala ko naman sila tita bridgette ang kasama mo"

"Do you think they will agree if we have separate rooms?" Aminin ko man sa hindi gusto ko din naman talaga na sa isang kwarto lang kami dalawa, why not diba? She's my wife and I'm her wife that's all.


Secretly Married To My Professor GLTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon