BEHIND THAT MASK (STQ BOOK 2)

CHAPTER 3

CHAPTER 3

Truth really hurts. Para akong nasampal ng katotohanan. Mas masakit pa ang nararamdaman ko ngayon kesa sa mga tama ng bala at saksak ng katana.

Imagine finding out that you're not your parents daughter. Ang sakit sa puso at nakaka baliw isipin pero 'yon ang katotohanan kaya wala akong magagawa.

Gusto kong malaman kung paano at bakit kami napunta ng kakambal ko sa mga Villamerious. At alam kaya ng mga kinalakihan naming kapatid na hindi nila kami tunay na kapatid?

I want to know everything but hendrix and khael won't tell me anything. Malakas ang pakiramdam ko na may alam sila pero hindi nila sinasabi sakin. Mag kasabwat pa ata talaga ang dalawang 'yong sa hindi pag sasabi sakin.

Ang alam ko lang naman sa dalawang 'yon ay matagal na silang mag kakilala at mag kaibigan. Napansin ko na nitong mga naka raang araw na nalaman kong hindi ako Villamerious ay umiiwas na sakin hendrix.

Siguro ay iniiwasan niya ang pag tatanong ko? Gusto ko lang naman malaman kung sino talaga ang pamilya namin ni kenzo.

Speaking of kenzo. Hindi pa niya alam at wala pa akong balak sabihin sakanya dahil sigurado akong masasaktan siya at iyon ang hindi ko kayang makita. Hindi ko kayang makita na nasasaktan ang kakambal ko.

He's everything to me. He's like the most important person for me. Alam kong minsan iniisip niya na mas importante sakin si khael but no. Khael is important to me but Kenzo is the most important.

I'm willing to do everything i can for him even if it means my life.

"Wala kana ba talagang balak bumalik sa school? Nag tataka na sila dahil hindi ka bumabalik" Isang buntong hininga ang pinaka walan ko nang marinig ko ang sinabi ni khael.

Sinamaan ko lang siya ng tingin at pinag patuloy ang pag suntok sa punching bag na nasa harapan ko. "Masaya na sila. Wala akong balak tanggalin ang kasiyahan ng babaeng 'yon. Ilang taon kong inagaw ang buhay na dapat ay para sa kanya kaya hindi ko na siya guguluhin." walang emosyong ani ko at hinarap siya.

Hinagisan niya ako ng panyo at tubig na agad ko namang sinalo. Pinunasan ko ang pawis ko at nag lakad na palapit sa kanya.

"Transfer all my assets, company and money to her." seryosong wika ko na ikina panlaki ng mga mata niya pero bumalik din siya sa pagiging seryoso.

"Why? It's yours, Reyna ko. Dugo at pawis mo ang ginamit mo para maitayo ang mga kompanya mo tapos ibibigay mo lang sakanya. Are you crazy?" seryosong tanong niya pero umiling lang ako.

"Nakuha ko ang lahat ng iyon dahil sa apelyidong naka kabit sa pangalan ko na hindi naman pala akin. She deserves to have everything. Isipin mo nalang na bayad ko iyon sa kanya sa 18 years na inagaw ko ang pamilya niya." ani ko dahil 'yon naman talaga ang gusto kong gawin.

Kailangan kong gawin ito para maka bawi sakanya dahil hindi niya nakasama ang tunay niyang pamilya sa mahabang panahon dahil parang ako ang pumalit sakanya.

"It's not your fault. Hindi mo kasalanan na kinuha kayo ng kakambal mo sa hospital nong mga bata pa kayo at pinalabas na kayo ang anak ng mag asawang Villameriou-"

Mariin kong tiningnan si khael dahil sa mga sinabi niya. Mukhang narealize naman niya kung ano ang mga lumabas sa bibig niya dahil sa pag tigil niya sa pag sasalita.

"You know something, Khael" nakangising sabi ko sakanya. Maka hulugan niya lang akong tiningnan at hindi na nag salita.

Kung ayaw nilang sabihin saakin ang totoo then ako mismo ang aalam non.

"Hindi na ako mag tatanong basta gawin mo ang sinabi ko." walang ganang dagdag ko pa saka iniwanan na siya. Nag lakad na ako palabas ng training room pero natigilan ako nang makasalubong ko si hendrix.