BEHIND THAT MASK (STQ BOOK 2)

CHAPTER 4

CHAPTER 4

"Need anything?" malamig kong tanong sa mga taong ngayon ay nasa harapan ko. Nandito parin kami sa labas ng mansion dahil hindi ko sila pwedeng papasukin at baka makita pa nila si khael at hendrix.

Isa isa kong tiningnan ang mga nandito at kompleto nga sila pero ang isang taong gusto kong makita ay wala dito. Ang sabi ni khael ay nandito rin ang kakambal ko pero wala naman.

"I'm busy, so talk now" malamig paring wika ko sa kanila. Mahina namang tumikhim si zach kaya sakanya napunta ang atensyon ko pero agad ko ring inalis ang tingin ko sakanya nang makita ko ang kamay niyang naka hawak sa bewang ni Macaria Amber.

Sakit putcha.

"Tell us who the fuck are you?" malamig ang boses rin na tanong sakin ni zach na ikina ngiwi ko. Mabuti nalang at naka mask parin ako.

"As far as i remember hindi ka absent nong nag pakilala ako kaya paanong hindi mo ako kilala?" mapangasar kong tanong.

Nakita ko naman ang pag yukom ng kamao niya at mabilis akong hinawakan sa braso na mahina kong ikina dain dahil sa higpit ng pag kakahawak niya.

Nanlilisik ang mga mata niya habang naka tingin sakin. "Simula nang dumating ka palagi nalang napapa hamak si mckenzie at ang kakambal niya pati narin ang mga kaibigan namin" madiing sabi niya na ikina kunot ng noo ko.

Hindi parin pala tumitigil ang mga scientist na na'yon? I thought alam na nilang ako ang hinanap nila kaya dapat tumigil na sila at ako na ang target-in pero mukhang mali ako.

Akala ko naman matatalino sila para marealize na ako ang hinahanap nila dahil matagal na akong lumabas pero hindi pala.

"Wala akong alam sa sinasabi mo" walang emosyong sabi ko pero mas lalo lang niyang hinigpitan ang pag kakahawak sa braso ko.

Napa buntong hininga nalang ako at saka inilapit ang labi ko sa tenga niya para bumulong. "Come on, baby. I din't do anything. You should open your eyes if
you want to know everything." bulong ko sakanya.

Halatang natigilan naman siya dahil sa pag luwag ng pag kakahawak niya sa braso ko.

Tinitigan ko siya sa mata at hinayaan siyang makita ang lahat ng emosyon na nandon. I want him to see how much i love and miss him.

"Pwede na kayong umalis dahil wala akong kinalaman sa mga pinag sasabi nyo" malamig kong turan at tinanggal ang lahat ng emosyon sa mata ko saka tiningnan ang lahat ng nasa harapan ko.

Lahat sila ay naka titig lang sakin na seryoso ang mukha maliban sa apat na lalaki. Si danny, ivough, cloud at si nicholas na pare parehong naka ngisi lang habang naka titig sakin.

Mukhang alam nila kung sino ako. Well expected ko na 'yon dahil matatalino sila
at isa pa mukhang hindi alam ni macaria
na ako si hestia.

Ibinalik ko naman ang tingin kay zach na ngayon ay kunot na kunot na ang noo. Gustong gusto ko siyang yakapin at sabihin sakanya na ako 'to. Pero pinigilan ko ang sarili ko dahil hindi pa ito ang oras.

"Umalis na kayo" malakas kong sabi sa kanila at nag sinuran naman sila. Nag lakad na silang lahat papunta sa mga sasakyan nila at ganon din si zach na naka akbay kay macaria.

Iniisip ba talaga niyang ako ang 'yon?

Pero bago sila tuluyang maka alis ay sabay pang lumingon sakin si zach at macaria pero malamig ko lamang silang tiningnan.

I'm sorry macaria but zach is mine. You can have everything but not my zach. Kaya kong ibigay sayo ang lahat ng meron ako na dapat ay sayo naman talaga pero hindi si zach.