Wanna Bet? COMPLETE (Book 2 of I'll Bet)

Chapter 20 ~ He's the one who saved me

Chapter 20 ~ He's the one who saved me

“hindi naman un nakakabigla kung titignan silang mabuti..”

Nakaseparate na pala ung upuan namin sa labas.. isang table, nandun ung mga kapatid niya.. sa kabila naman kami ni Clarence ung nakaupo...

“A-akala ko kasi.. mukhang mas matanda ung si Lloyd eh.”

“hoy.. narinig ko iyon..”

~__~!.. nakakatakot naman pala ung kapatid niya.. may nilalabas na itim na aura.. akala ko ba, bati na kami nun..

“Kuya Lloyd.. aaahhhh~~ ^__^”

“mmnn.. aammp!”

O//O ang cute nilang dalawa.. nakakainggit!! Aww... sana.. may masubuan din ako dito. Kaso, ano naman aasahan ko dito sa katabi ko eh, baka hindi lang cake ung kainin niya pagsinubuan ko ito. Baka pati ako lalamunin niya.. scary.. =__=

“Nga, pala Clarence.. bakit LoVe tawag mo sa kanila?”

“nakasanayan lang.. un kasi ung tawag ni Mama sa kanila.. shortcut ng pangalan nila.. Lo from Lloyd tapos Ve from Vennel kaya LoVe.”

“wow.. ^__^ ang cute naman nung name nila..”

“tss.. baduy kaya..nga pala.. pwede bang umalis ka na.. nakikikain ka lang ng cake eh, pang-ilang slice mo na ba iyan? Baka tumaba ka na niyan..”

“GRA-GRABE KA! Hindi naman noh! Nga pala.. eto pala ung ipinunta ko dito..”

“ano yan?”

“butiki.. butiki yan Clarence.. ” =__= kita naman na papel, tinatanong pa kung ano yan..

“=___= I’m not playing around..”

“Eto naman.. nagjojoke lang naman ako.. kanina ka pa kasi walang expression..”

“wala ka ng pakialam dun.. kung wala lang yan.. aalis na ako para makapagpahinga..”

Mukhang seryoso siya.. paalis na kasi..

“eh! Wait lang! Eto ung piece na kakantahin natin. Korean kasi ung nabunot kong bansa.”

“Alam mong magkorean?”

“Oo ^__^v syempre ako pa..”

“adik.. =___=”

“Ano?!”

“wala ka namang pinagka iba sa ibang mga babae.. puro koreanovela ang alam..”

“Hmmp! Grabe ka naman! Hindi rin noh! May lahi akong Koreano kaya alam ko din ung kultura nila kahit papano!”

Inaunderstemate ba niya ako?!

“... ganun ba..”

......

“.. ayaw kong kantahin ito.. baduy..”

=___=+ nakakainis!

"Sabihin mo lang, hindi mo alam magkorean.. Hindi mo alam ipronounce ung mga words."

"sa tingin mo hindi ko kaya.. *smirk*"

"oo! Hindi talaga!"

"Ayaw, ko ng makipagtalo, diyan ka na, magpapahinga na ako.."

“Edi huwag! Magpeperform akong mag-isa ko kung ayaw mo..!”

“talaga?.. *smirk*”

Sa tingin mo nakakatawa ito?

“=__=+ TALAGA! ”

“kahit wala ako, kaya mong makaperfect score?”

“KAYA KO!”

“mukha kasing kailangan mo din ng tulong ko..”

“HINDI NO! Kahit wala ka.. kaya kong makaperfect sa score! Kahit walang yang tulong mo, kaya kong mag-isa! Diyan ka na nga! Humanda ka! Papatunayan ko Clarence! Makakaperfect ako!=___=+”

“edi gawin mo.. ayaw mo pala ng tulong ko.. sige.. pababayaan lang kita.. aakyat na ako sa kwarto ko..”

“Edi umakyat ka! Wala na din akong paki sa iyo!”

Nakakainis lang.. nagpunta pa ako sa bahay nila para sa wala.. akala mo Clarence.. akala mo kailangan kita? Hmmp! Hindi! Hinding hindi!

“Ate Mitz.. T__T nag-away nanaman ba kayo ni kuya? Wwaahh!! Huwag kang aalis ate! Huwag mo kong iiwan ulit ate!”

“a- eh.. ano, tahan na.. hindi kami nag-away ni Kuya mo.. mis-..”

“huwag ka ng aalis ate..”

Paano ba naman.. parang napalapit na ako sa kapatid nung Labanos na iyon..

“mmn.. sige na nga. Dito na muna ako ^__^”

“lumayas ka na lang..=__=” sabi ni Lloyd..

Grabe, kambal nga pero complete opposite naman ang dalawang ito..

“kuya! HUWAG KA NGANG GAN-“

O__O

“kyyaa!! Tulong!”

“Vennel!” tsk.. bahala na.. kahit hindi ko alam lumangoy..

...............

Clarence’s POV

Nandito na ako sa kwarto ko.. sa wakas, makakapagpahinga na din.. ang sama ng pakiramdam ko..

“KUYA!! KUYA!! KUYA! Si Ate.. T__T”

Ano nanaman bang nangyari dun sa babaeng iyon.. At bakit, basang basa si Vennel?

“mmn..  bakit ba? Ano—“

“Nalulunod si Ate!”

“ANO?!”

“Tulungan mo si ate! Nalulunod!”

tssk.. ung babaeng iyon talaga..

“MIAH!!"