Wanna Bet? COMPLETE (Book 2 of I'll Bet)

Epilogue

Epilogue

“MIAH!”

“PO!” Aissh! Umagang-umaga eh..

“You can’t keep the guests waiting. Bakla!”

Nagising ang diwa ko.

“Daphne?! O__O Bakit ka nasa loob ng kwarto ko!!”

“OA ka talaga friend. Sabi kasi ni mudra, gisingin ko raw yung natutulog na dragon.. Hahaha! Mukha palang nagkarating ako sa lunga ni Ursula. XD”

 Tinignan ko siya ng masama! Kahit kelan talaga ang baklang ito...

“Hoy, porket tinanggap ulit kita, hindi ko na nakakalimutan ang atraso mo.” Naka-kibit balikat ko naman na sabi.

“Oh? Hindi pa ba.. Ok sige.. babush. Maiwan ka sanang nangungulila sa kagandahan ko.” Sabay walk-out na parampang sabi ni Daphne.

“U-Uy! Joke lang.. eto naman..” agad ko siyang hinabol at niyakap sa likod.

“Haha, joke lang din yun friendship. Grabe, ang OA mo talaga. Maligo ka na nga, aayusan pa kita. Lalo na especial day mo ngayon.. ayiiehh!”

Tumingin ako sa kalendaryo. Oo nga pala.. Ngayon na pala iyon.

“Ok pinetree! Maliligo na.”

“Ay sus, bilisan mo nang maligo at makikita mo na ang lalaking mahal mo. Ang tagal niyo na infairness. Biruin niyo, tumagal kayo ng 4 years, soon to be 5 years! Akala ko nga magbrebreak na kayo lalo na LDR kayo. Hahaha, naalala ko pa kung gaano ang iyak mo nung graduation day noong high school pa tayo! Pang Famas Award!”

“SHOKLA! Huwag mo na ngang ipaalala iyon!”

Agad na lamang akong naligo.

Alam kong magiging busy ng araw na ito. Pero walang mga araw na di ko makakalimutan si Clarence. Kamusta na kaya siya?

Pagkatapos kong magsuot ng underwears at nang bathrobe, pumunta ako sa make-up room namin.

Nandun si Daphne at siya ang pinili kong mag-ayos sa akin ngayon.

Dati.. Si Patricia ang nag-aayos sa akin. Pero mukhang hindi na niya ako papansinin. Mukhang tapos na talaga ang pagkakaibigan namin.

Si Zander naman, nawalan na kami ng balita sa kanya simula nung mag-ibang bansa siya.

Si Clarence naman, umalis rin siya ng bansa pagkatapos naming grumaduate ng highschool. Nag-aaral na siya ngayon sa ibang bansa dahil sa business na siya ang namamahala. Ang galing nga niya. Palagi ko siyang nakikita sa news at nababasa sa mga newspaper. Ang dami na niyang accomplishments. Ako naman.. Eto.. Nasa second year college na ako taking up business administration. Aside sa kadahilanang may bussiness kami na kung saan tututlungan ko si Kuya Clarence, gusto ko ring maramdaman kung anong pinagdadaanan ni Clarence.. Except, mas advance siya sa akin.

“Pikit ka sabi bakla.. Gusto mo bang ilagay ko itong eyeliner sa sclera mo?!”

“Ha?! Sorry naman daw! Sclera-sclera pa gusto.. porket nursing lang ang course mo, eh pwede mo nang sabihin lahat ng scientific names!”

“Aba syempre! Ngayon pikit!”

Natawa naman ako sa sinabi niya.

Pagkatapos ng 123405762834781429347 years.....

“Ayan tapos na! Girl, suotin mo na yung gown mo. :)”

Natuwa ako ng makita ko ang sarili ko. Ang ganda ko parin talaga.