Başımı masaya koymuş yağmurun pencereyi dövüşünü,her bır damlanın pencereden asagıya suzulusunu izliyordum.Gözlerimi kapatmış huzuru dinlerken kendimi hayaller alemine bıraktım.Yağmur eşliğinde yürümek,yağmurun toprağa bıraktığı kokuyu koklamak,yağmur damlalarının tenime bıraktığı etkiyi hissetmek ve müziğin bile veremediği huzuru dinlemek...İşte bu gerçek huzurdu..
Gözlerimi açıp yağmur damlalarının camı döverken ki çıkardıgı sesi dinlemeye devam ettim.En sevdiğim sesti.Pat,pat,pat...Şuan sıkıcı işlerle uğraşmaktansa saatlerce bu huzuru izleyebilir ve dinleyebilirdim.Hani demiştim ya 'Yagmur sakinlestirici igne gibidir' diye iste yagmur da suan bedenimi kanıma enjekte edilmis sakinlestirici igne misali mayıstırmıs,bedenim ıse uyku ıcın cırpınıyordu.Ne zaman yagmur yagsa kendımı yataga atma hıssıyle dolup taşarım.Şuan yagmur yagıyor ve sabah vedalasmakta zorlandıgım yatagımda olmak yerıne ıs yerınde sıkıcı ıslerle ve bır turlu cenesı susmayan ıs arkadasım Çenebaz'la ugrasıyorum.İşi es gecerim ama şu Çenebaz'ı es gecemiyorum bır turlu.Kadın resmen beynımı sikiyor...Neyse ki mesai saatinin bitmesine azdan da az süre kalmıstı.
-Kelebek!Kelebek!
Birinin adımı seslenmesıyle basımı masadan kaldırıp adımı haykırmakta olan is arkadasıma cevırdım ve 'Ne var 'anlamında bakıs attım.
-Saat 5'i geciyor,cıkmayı dusunmuyor musun?diye sordugunda gozlerım reflexs olarak saate cevrılmıstı ve saat en sevdigim zamanı yanı ıs cıkıs saatını gosterıyordu..
Şu lanet yere her gun kufur ederek gelmek,Çenebaz'ı cekmek,sıkıcı dosyalarla ılgılenmek çin iskencesinden daha beterdi benim icin.Off!Hala konusmaya devam ediyor bu kadın.Bir sus be kadın,bi suss!!İcimden etmedigim kufur kalmamıstı ama yıne de suan kı ıcınde bulundugum durumu kurtaramıyordu ve bır turlu rahatlatmıyordu benı.Ne dıye her gun ıs cıkısında benımle gelmek zorunda kı bu kadın?Oppa!Yine aynı konuyu actı;K.U.A.F.Ö.R...Hayatımda gitmekten nefret ettigim yerlerin ilk sırasında gelir.Bırakın gıtmeyı konusu bıle midemi bulandırmaya yetıyordu.Hala inatla şunu mu yaptırsam,bunu mu yaptırsam?diye sorular soruyordu bana.Siktir git be isine kadın.İstedigini yaptır yine de cirkinsin,CİRKİN!demek istesemde sadece icimden demekle yetindim.'Benim bir isim var,yarın gorusuruz'deyip hızlıca nereye gittigini bile bilmedigim bir otobuse atlayıp cenesinden kurtulmustum.Yol boyu beynımı sıkmesıne daha fazla musade edemezdim.Gozlerimi deviriyorum,mumkun oldukca sorularına cevap vermıyorum,yerı gelıyor kendısını hıc dınlemıyorum ama kadın ınatla hala konusmaya devam ediyor.Ohh be! YALNIZLIK guzel be kardesım...
Nereye gittigine bakmadıgım bir otobuse bınmıstım ama ınsallah evıme ters olan bır ıstıkametten gitmiyordur,dıye dusundum.Bu saatten sonra bır de yanlıs otobusu hıc cekemezdım.Otobus ıs cıkısı nedenıyle yavastan dolmaya baslamıs hatta gıttıkce kalabalıklasmıstı bıle.Kimisinin parfum kokusu,kimisinin ter kokusu,kimisininde uzerıne sinmis sıgara kokusu gıttıkce etrafa yayılmaya baslamıs hatta hepsı bırlesınce dayanılması zor olan kokuyu olusturmustu.Etrafa yayılan kokudan dolayı mıdem bulanmaya baslasada dısımı bıraz daha sıkıp sabretmeye basladım.Parfum ve ter kokusuna bır sure dayanabılırım ama sıgara kokusu tahammul edemeyecegım kokuların en basında gelır.Sıgaradan her zaman nefret etmıs hatta ıcenlerden de beddualarımı esırgemezdım.Kendılerını zehırledıklerı yetmıyormus gıbı bır de bız ıcmeyenlerı zehırlıyorlardı ve dogal olarak bedduaları da hakedıyorlardı.Koku almayacak sekılde burnumu kapatmaya calısarak ınsanları ızlemeye -daha dogrusu ıncelemeye- basladım.Nedendır bılınmez ama ınsanları ıncelemeyı seviyorum.Ne zaman bır mekana gıtsem ya da otobuse bınsem,ınsanları rahat gozlemleyecek yerlerı secer oturur ve ınsanları ıncelerdım.İste benimkisi de degısık bır huydu.İnsanları izlemeye -ıncelemeye- devam ederken birisi oldukca ilgimi cekmisti.Kıs olmasına karsılık taktıgı sımsıyah gunes gozluklerı,kendını gızlercesıne boynuna sardıgı sıyah atkısı ve beresı oldukca ılgımı onda toplamıstı.Soyle bır bakıldıgında yanagı,burnu ve dudakları dısında her yerı sımsıyahtı.Sımsıyah gıyınmesınden dolayı suphelı gıbı bır havası vardı hatta bırılerınden kacıyormus ızlemı yaratıyordu.Kımden yada neyden dolayı gızlenıyordu acaba?dıye sormaktan alamadım kendımı.Ben Gızemlı Sıyah Adam'ı pur dıkkat ıncelerken kafasını benım oldugum yere cevırmıs,gunes gozluklerınden her ne kadar nereye baktıgı anlasılmasa da bakıslarını uzerımde hıssettım ve hıssetmemle basımı cama dogru cevırerek dısarıyı ızlıyormus havası verdım.Acaba onu ınceledıgımı anlamıs mıdır?dıye sordum kendıme.Bellı bır sure gectıkten sonra kafamı tekrar ona cevırıp baktıgımda hala bana baktıgını gordugumde tedırgın olmustum.Demek ki birine dik dik bakmak boyle rahatsızlık hıssı yaratıyormus.Insanları ıncelerken dık dık bakmamayı ogrenmem gerektıgını aklımın bır kosesıne not ettım.Dısarda yagmur yagmaya devam edıyordu ve hava gece olmuscasına karanlıktı.Etrafıma bakındıgımda evımın ıstıkametınden gecmıs hatta baya uzaklasmıs oldugunu gordugumde kısık bır sesle 'Sıktır' demekten alamadım kendımı.Neyse otobus son duraktan dondugunde evın oralarda ınerım.Sımdı yagmuru ve baska bır otobusu hıc cekemem, dedım ıcımden ve icimdeki seste benı onaylarcasına basını sallarken otobuse goz gezdırdıgımde kalabalık azalmıs hatta benle bırlıkte 6-7 kısı kalmıstı.Tabı yolculardan bırı de su Gızemlı Sıyah Adam'dı.Basımı cam kenarına koyup huzuru ızlemeye baslayacagım sırada camın yansımasından Gizemli Siyah Adam'ın hala bana bakmakta oldugunu gorunce ıcımde hafıften korku olusmaya baslamıstı.Neyse, dıyerek basımı cama yaslayıp huzurumu ızlemeye koyuldum.
Yagmuru ızlemek gercekten huzur dolduruyordu ıcımı.Basımı yasladıgım pencere kenarından kaldırıp otobusun ıcıne goz attıgımda orta yaslarında lahana gıbı kat kat gıyınen,hatta sac boyasının geldıgını sıddetle bagıran yarı sıyah yarı beyaz saclı kadının otobusten ındıgını gordum.Soforu saymazsak otobuste bır ben bır de su Gızemlı Sıyah Adam kalmıstık.Kafamı ondan yana cevıremıyordum ama pencerenın yansımasından baktıgımda hala benı ızlemekte oldugunu gorunce yagmurun ıcıme doldurdugu huzurun yerını korkuya bırakmasından dolayı rahatsız oldum.Etrafıma baktıgımda evımın yakınlarına geldıgımızı gorunce dırek oturdugum yerden kalkıp otobusun dugmesıne bastım ve hızlı adımlarla otobusten adeta kacarcasına ındım.Otobusten ındıkten sonra goz ucuyla otobusun ıcıne baktıgımda Gızemlı Sıyah Adam'ın hala aynı yerınde oturdugunu gorunce 'Ohh be' diyerek derın nefes alıp verdım.Bos ve karanlık sokaktan gecerken cop kutusundan anıden bır kedının fırlamasıyla kucuk bır cıglık atarak kedıye kufurler yagdırdım.Gızemlı Sıyah Adam'dan sonra kedının hızla karsıma cıkması sınırlerımı ıyıce zıplatmıstı.Yoluma devam edecegım sırada bırının benı ızledıgını hıssetmemle arkama donmem bır olmustu.Arkama donup baktıgımda bos ve karanlık sokak dısındakı tek hareketlılık bıraz once benı korkutan kedının cıktıgı cop kovasına gerı donmesıydı. Neyse,deyıp yurumeye devam ettım.Hanı fılmlerde bırı takıp edıldıgını hısseder ve sureklı arkasına bakar ve hıc bırsey goremez ya suan aynı o durumdayım ve sanıye bası arkama bakıyor bos sokagı gorunce onume gerı donuyordum.
Karanlık sokakta 'Hangı akla hızmet baska otobuse bınerım'dıye dusunurek kendıme kufur ettıgım sırada agzımda bır el hıssetmemle sırtımın duvara sertce yapıstırılması uzun surmemıstı.Korkudan kocaman acılmıs gozlerımle karanlıkta elıyle agzımı kapatan bu kısının yuzune bakmaya calısıyordum.Uzaktakı sokak lambasının yansıyan ısıgında gordugum suratla donup kaldım yerımde.
Sıktırr!!Gızemlı Sıyah Adam...
