Isang buwan na sa Pilipinas ang grupo nila Sandro.Kumuha siya ng sariling condo dahil mas gusto nyang may privacy lalo na at magulo ang mga kasama nya.Habulin ng mga babae lalo na si Max.
Magulo ang condo unit nya kasi wala na siyang time na magligpit ng mga kalat.
Kaya nga nagpapahanap na siya ng house keeper ng kanyang unit.Sobrang hectic ng kanyang schedule ngayon dahil sa sunod sunod na project.
"Kailan ba darating ang helper na kinuha mo para sa kin Cecil?"Sandro ask her manager na abala sa kanyang ipad
Cecil Falqueza a 30 years old lady na manager ni Sandro.Isa rin itong secret agent ng Elite Warrior Agent at walang nakakaalam nun kundi si Max lang.
"The next day narito na ang PA na kinuha Ko para sayo.Wag mo siyang ituring na helper lang dito,Mukha naman siyang mabait.Personal siyang mag aasikaso sa iyo.Look at this place mukhang tsunami na ang humagupit dito,what a mess!!"anito na inilapag ang ipad sa isang table at dinampot ang mga kalat ni Sandro.
"What!!?PA?helper lang ang kailangan ko personal alalay pinaganda mo pa!Para naman ako may yaya nyan.."reklamo ng binata.
Ayaw nya ng may PA na nakabuntot sa kanya.
"Hay Naku Sandro If I were you hindi naku magrereklamo.
Mas mabuti ng may nag aasikaso dito sa unit mo pati na rin sa mga pangangailangan mo" anito na patuloy na nagliligpit sa kanyang unit.
"You mean--lahat ng pangangailan ko as in lahat lahat?"nakakalukong tanong nito sa kanyang Manager...
Tiningnan siya ng masama ni Cecil.
"Ulol"alam ko yang tinatakbo ng isip mo...hindi yun kasama sa trabaho ni Verna sa iyo at isa pa mahiya ka naman sa tao may anak na yun."
"How sad!and if I'm her husband nungca na payagan ko siyang mag trabaho!Nasaan ang husband nitong girl na to?"tanong ni Sandro kay Cecil.
"Kailan ka pa naging tsismoso?I really dont know kung bakit siya pa ang nagtatrabaho sa pamilya nya.
Hindi na bago yun sa panahon ngayon.kung anong kaya ng mga lalaki kaya rin naming babae at sorry ka hindi ikaw ang asawa paki mo ba dun sa tao"
"Hip! times up" ang dami mo sinabi!masyadong umaariba yang paliwanag mo.Iba ka naman sa mga kababaihan.
Cecil mga lalaki takot sa yo--pang aasar ni Sandro dito.
"Loko to ah!Grabe siya sa kin!Makatakot naman what a word!Hindi ba pwedeng choosy lang talaga ako kaya Im still single at my age." sabay ngiti nito.
"Choossy!??oh my choossy ka pa nyang lagay na yan?pang iinis ng binata sa manager nya.
Ilang beses na rin naman nyang inaasar ito at madalas ngang game itong makipagbatuhan ng biruan kahit ang ilan ay personal na.Sanay na kanyang manager slash friend na rin sa pang aasar niya dito.May three years na rin itong nagtatrabaho bilang Manager nya.
Kinausap ni Verna ang mag asawang Micon at Giane dahil problemado nga siya sa taga bantay ni Raven.Gagabihin na rin kasi siya makakauwi buti na lang at mabait ang mag asawa.
"Naku Verna wag mo kaming ituring na iba.What are friends are for kung di ka namin tutulungan.Isa pa hindi naman pasaway si Raven mabait siyang bata,magkasundo sila ng anak ko.
"Wag mo intindihin yang bagay na yan.Dito lang kami para tumulong sa yo.
"Ang kaibigan ng asawa ko kaibigan ko na rin" ani Giane kay Verna.
"Mabuti nga di maiinip ang anak namin kasi may kalaro siya dito sa bahay." dagdag ni Micon.
"Naku nahihiya na nga ako sa inyong mag asawa,kung di ko lang kailangang kumayod sa trabaho hindi ko iiwan si Raven bka kasi naabala ko na kayo."
"Ano ka ba Verna wag mo isipin yang ganyang bagay.Masaya na kaming makatulong sayo sa ganung bagay.At naiintindihan ka namin."ani Micon
"Maraming salamat talaga,buti na lang may kaibigan akong kasing bait nyo,kung hindi mag alala talaga ako ng sobra sa batang yan.
Ngayon pa lang nagpapasalamat na ako sa inyo.
Ang swerte mo Micon At may mabait kang asawa tulad ni Giane."
"At swerte din naman ako dahil may asawa akong ubod ng bait at ubod pa ng ganda",na yumakap pa sa asawa nito.
Nakangiti lang na pinapanuod ni Verna ang mag asawa.Ang sweet ng mga ito at very caring sa isat isa.
Siya kaya swerte rin kaya siya pag nakahanap na ng mapapangasawa?bigla tuloy siyang naiinggit sa sweetnes ng dalawa.
Sana nga lang kung mag aasawa siya yong tulad ng mga ito sweet na love pa ang isa't isa.
Yong kahit anong pagsubok andyan pa rin at hindi magsasawa na mahalin ang isat isa.
She's very thankful to have a friend like Micon.Hulog ata ito ng langit sa kanila.Sobrang laki ng utang na loob nya sa mag asawa.
Kung hindi dahil sa mga ito wala siyang ibang mapagkakatiwalaang mapag iiwanan sa batang si Raven.
Kailangan nyang kumayod para maibigay ang pangangailang nito at mga kailangan nila tulad ng pambayad sa upa,kuryente at pagkain nila.
Lahat ginagawa at kinakaya nya para makasurvive para maibigay ang kailangan nila.
May time na naiinis siya dahil pinanganak siyang mahirap.Siya na ang tumayong ama't ina ni Raven since the young boy was born.
Umuuwi siyang pagod na pagod pero gumagaan ang pakiramdam niya dahil sa bata.Ito ang nagiisang yaman na maituturing nya na meron siya.
"mama!!!masayang tumakbo ito para yakapin siya.
"uuwi na po ba tayo?"tanong nito kay Verna.
"Yup!Get your things and let's go home na pagod na rin si mama may trabaho pa ako bukas."
Kinuha naman nito ang small bag nito sa loob at nagpaalam sa kalaro na anak nila Micon at Giane.Magkasundo ang dalawang bata na never pa nag away hindi tulad sa ibang bata.
Nagpaalam na rin si Verna sa mag asawa dahil gabi na rin at nang makapagpahinga ang mga ito.Nilalakad lang nila ni Verna ang bahay nila may ilang blocks lang naman ang layo nito sa bahay nila Micon.
Sayang naman ang 20 pesos na pamasahe sa trycicle kung sasakay pa sila.
Pambili na rin nila yon ng meryenda saka sanay naman na sila.
Habang naglalakad madalas kwentuhan siya ni Raven kung anu-anong activities na ginagawa nya sa maghapon.Hindi lang pag piplay ang ginagawa nito dahil isinama rin ito ni Micon sa pinapatutor kasabay ng anak nito.
BINABASA MO ANG
When Obsession comes to love
RomanceMaria Vernadeth Enero-at her age of 27 na nahumaling sa isang gwapong Brazilian male model na kung asarin ng mga kaibigan ay dinaig pa ang isang teenager. Sagad hanggang skeleton ang paghanga nya sa binata na ang masaklap ay engage na sa kasintahan...