CLOAKED IN ROYALTY

Chapter Twenty

---

"Why...did you agree?"

"Because I saw his kindness towards someone of the same kind as us."

---

Chapter 20

Tahimik ako ngayong nakaupo sa isang putol na kahoy na nakasilong rin sa ilalim ng mayabong na malaking kahoy. Nakapangalumbaba at nag-iisip. Damn, what now?

Pagkatapos marinig ang sinabi ni Ehya ay muntikan na akong atakihin sa puso. She immediately ran and hid herself on also one of the thick and leafy tree not far away from mine. Probably expecting that I'd burst out. Luckily, I stopped myself from doing so.

"Ano na ang iyong gagawin ngayon?" Mahinahong tanong ng diwatang tumatabi sa akin ngayon. I eyed her up and down. "Why? Do you have a plan in mind?" I asked.

"Aba't malay ko sa iyo. Problema mo iyan bakit mo ako idadamay? Nagtatanong lang ako," she grinned. Huwaw, naghihiganti.

Napabuntong-hininga na lamang ako habang nakatitig kay Ehya na nasa malayo at pinaglalaruan ang damo.

Ano ba ang gagawin ko sa babaeng ito? Mababaliw talaga siguro ako kapag kasama ko 'to. Kaso nagi-guilty naman ako na iwan iyan. Napakamot na lang ulit ako sa ulo. Ah! Bahala na.

I turned to the fairy, "Tutulungan mo kaming makatawid, hindi ba?" I asked.

She eyed me up and down. Up and down...up and down...up and down.

Napahawak ako sa bewang ng wala sa oras habang nakatitig sa diwatang may anger issue.

"Sige. Sa isang kondisyon." She replied. Mabilis na lumiwanag ang mukha ko.

Tumayo siya't pinag-krus ang mga braso niya. Nakataas ang kilay habang mariing nakatitig sa akin.

"Okay, what is it?" I surrendered.

"Sasama ako sa'yo."

"Okay— what?!"

No way, she's kidding. At bakit naman sasama ito? Para ano? May plano ba 'tong i-blackmail ako? Andami ko na ngang pino-problema pagkatapos ay dadagdag pa siya? Bakit ba palagi akong sinusundan ng mga alipores?

"Otherwise, you won't be able to cross safely." She said, definitely with a hint of threat.

"Fine, fine! May choice ba ako? Why does everybody wants to stick close to me? I know I'm charming but I'm already taken, alright!" Sabi ko habang inaayos na ang mga gamit kong nagkalat.

"What? That's not it, don't be too confident. You're not that handsome, you're just average. It's just you're so fragile, and I...have this urge to protect you..."

"Say what?" Ako naman ngayon ang napataas ang kilay.

Pero paglingon ko sa gilid ko'y wala na roon ang diwata. I searched for her and saw her near the riverbank. Sisigaw pa sana ako at magtatanong kung anong ginagawa niya pero bigla na lang umihip ang malakas na hangin. My clothes made a rustling sound while the non-living things around us swayed with the air. This time, hindi na masakit sa balat ang ihip ng hangin.

What happened next made my jaw dropped. The water river just broke in half and a pathway was made in between. Imagine what Moses in the bible did, that's what happened right now. Just...wow. Fairies and their magic.

I was still admiring the situation when the fairy looked behind, "Ano? Gagalaw ka ba diyan o hindi?"

"Heto na, heto na!" I immediately ran near her but I did not continue forward. Napalingon ako sa likuran at sumigaw, "Ano, hindi ka sasama?" I shouted towards the acting-pitiful Ehya.