Selamlar
Telefonumdaki arıza yüzünden yeni bölüm biraz gecikti.
Sizlerden özür diliyorum
Ve
Sizleri yeni bölümle baş başa bırakıyorum
🥰
Zamansız bu tükenişlerimin
Senden çok şey götürüşleridir
Benim derdim belki kaderimdendir
Gülüşündendir
Varda bir yok, yokta biri varFeryadım bazen bir şarkı
Bazen de göğsümde sancı
Anlatmam, zaten duymazlar
Öp dilimde kan tadı varUmrumda değil bu yağmurlar
Ben çoktan sönmüş, donmuş bi' mezar
Sen bilmezsin
Sen bilmezsin, sen bilmezsin
Haydan geldim, huya giderim, ah...Dedublüman:
Sen Bilmezsin
Şarkı öylece uzayıp gidiyordu. Ben ise gökyüzündeki yıldızları seyrediyordum.Ümitsiz, çaresiz ve kimsesiz bir şekilde. Evet, kimsesizdim.
Ailem hayatta olsaydı ben bu hayatı yaşamayacaktım,böyle bir adamla karşılaşmayacaktım,hayatımı mahvetmeyecektim ama her şey için çok geçti. Yarın o adamla evleniyordum.
Öyle zor geliyordu ki kendimi kendimi haritası,pusulası olmayan bir kaptan gibi hissediyordum, bilinmezliğe doğru bir yolculuk yapıyordum.
Telefonumda çalan şarkıyı kapattım,gözlerimi etrafta dolaştırdım, oda karanlık ve sessiz duyduğum tek ses moskova sokaklarında esen rüzgarın sesiydi.
Üç gündür odamdan çıkmamıştım, çıkamamıştım,çıkacak gücü bulamamıştım.
Karanlık odada biraz daha oturdum sonra da yatağa geçip uyudum çünkü şarkı eşliğinde ağladığım için gözlerim yorgundu . Ne zaman olmamışlardı Ki.
☆
25 Aralık Çarşamba bu tarih benim hayatımın sona erdiği tarihti çünkü bu gün benim düğünüm vardı yine her yer hazırlanmıştı.Zengin sosyetenin hepsi orada olacaktı.
Düğün nasıl olacaktı bu konu hakkında hiçbir fikrim yoktu,ama bir şekilde olacaktı ondan emindim çünkü şu an yanımda nişanımda da beni hazırlayan makyöz ve kuaför vardı ve beni hazırlıyordu.
Aynadaki yansımama baktım dün gece çok ağladığım ve geç uyuduğum için göz altlarım çok kotü gözüküyordu.
Ama umurumdamıydı tabiki de hayır.
Sonra kapı çaldı, gel dememle açıldı, gelen kişi karşısında çok şaşırmıştım. Hızlıca kalkıp kapıdaki arkadaşım Elanura sarıldım.
Ona çok çabuk güvenip bağlanmıştım çünkü o benim tek arkadaşımdı,bir tek o benim yanımdaydı.
Elanura sarıldıktan sonra Elanur bana bakıp güldü ve " Çok güzel olmuşsun Eva "dedi.
Benim ise gözlerim dolmaya başlamıştı, ağlamamak için kendimi zor tutuyordum.
Dayanamadım tekrar sarıldım ve titreyen sesimle " teşekkür ederim" dedim
Gözyaşlarım gözlerimde tutunamamıştı. Elanur bana bakıp" ağlıyormusun yapma bunu" dedi. Gözyaşlarım siyah siyah akmaya başlamıştı, sonra Elanur peçeteyle silerken
" salak mısın Niye ağlıyorsun ?gül biraz "dediğindeElanura açıklı bir bakış atıp konuştum" biliyor musun Elanur, ben hayatımın en büyük hatasını yaptım"
Elanur bana boş boş baktı gözlerindeki o boşluğu hissedebiliyordum
" Ne yaptın ki" dedi
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kumarbaz
Teen FictionKaranlık bir oda. Perdeleri kapalı açamıyordum çünkü yasak. Bu evde ne zamndan beri tutuluyordum beş ay mıydı yoksa yedi miydi bilmiyordum. Bildiğim tek şey kanla üzerlerine birşeyler yazılmış duvarlardı. Yoksa ben mi kafamda kuruyordum. Nikolaya du...