Kumarbaz

Rusya'da Son Gece

Selam canlar  biliyorum watty halkı olarak moralimiz bozuk çünkü evimiz olan wattpad'i  bizden aldılar bizim hayallerimizi de  aldılar.

Herkez gibi ben de üzgünüm ve kararsızım daha ne kadar böyle sürecek, ne zaman bu sorun çözülecek ya da çözülecek mi? onu bile bilmiyoruz  vpn ile ne kadar idare edeceğimiz de belli değil.

Umarım bu sorunlar çözülür de milyonlarca wattpad kullanıcısı huzura erer 🤲
Seviliyorsunuz🥰

Hayat bazen yorar, bazen güldürür bazen de hiçbir şey yapmaz sadece yaşayıp gideriz.
Ömrümüz de böyle gelip geçer ve en sonunda da son bulur,öyle olmak zorundadır, kimse bunu değiştiremezdi,ben bile...

Güneşin bedenimi ısıttığı bir anda gözlerim yavaşça açıldı,sonra odaya dolan ışık yüzünden kamaştılar ve kapandılar, sonra saçlarımda gezinen o yumuşak dokunuşla rahatladım.

O dokunuşlar huzurlu hissettiriyordu,sonra gözlerim güneşe alıştı ve açıldılar,açılmaz olsalardı çünkü başım yastıkta değil Nikoayın göğüsünün üzerindeydi ve o dokunuşlar da ona aitti.

Saçlarımı okşuyordu, gözlerim onu görmese ,annem dokunuyor sanacaktım çünkü ben küçük bir kız çocuğuyken annem uyumadan önce ve uyandığımda saçlarımı öper koklardı bu beni inanılmaz derecede güvende ve huzurlu hissettirdi.

Ailem gittiğinden beri hiçbir zaman  güvende ve huzurlu hissedemedim çünkü güvenimin ve hurumun tek kaynağı ailemdi ve onlar da beni terk edip gitmişlerdi.

Uzun zaman sonra ilk defa o huzur ve güven duygusunu Nikolay dan almıştım.

Kafamı göğüsünden uzaklaştırdım ve yatağın üzerinde bağdaş kurup oturdum.

Utanmıştım saçlarım o utancımı biraz bile olsa saklıyordu. Nikolaya bakmadım bakamadım çünkü o sözünü tutmuştu bana dokunmamıştı tam aksine ben ona dokunmuş hatta sarılmıştım.

Ben yatakta  o utanç ve  belli etmek istemediğim o huzurla otururken, Nikolay yataktan çıktı ve banyoya gitti.

Ne yani günaydın yok muydu? peki ya sıcak bir gülümseme o da mı yoktu ,bari yüzüme bakmak için çabalasaydı.

Sonra aklım Denize gitti,o nerdeydi acaba .Ona söz vermiştim,hizmetli kadının odasını karıştıracaktık ancak dün yani düğün günümde  yaşanan silahlı olay yüzünden  herkez bir yere çekilmişti diye düşünürken biri omuzuma dokundu.

Yavaşça kafamı kaldırdım Nikolaydı.

Üzerinde siyah kumaş bir pantolon ve  siyah bir gömlek vardı. Kendi kendime acaba bu kıyafetleri nerde buldu,ben ne giyeceğim diye düşünürken. Nikolay kendisine boş gözlerle baktığımı anlamış olacakki.
"Şu kenardaki torbada senin için giyecek birşeyler var hemen hazırlan sonra da aşağıya inelim" dedi

Ses tonu normaldi hem benimle niye Rusça konuşmuştuki anlamadım ama benim aklım benle Rusça konuşmadında değil bana vermediği günaydındaydı. Benim tek ihtiyacım olan kelime buydu.

Sonra kapının yanındaki karton torbayı aldığım gibi banyonun yolunu tuttum, valla havluyla mavluyla çıkamazdım hızlıca hazırlandım ve çıktım.

Moralim bozulmuştu çünkü üzerimdekiler siyahtı
Siyah geniş keten pantolon ve boğazlı kazak vardı   ne yani bu şimdi ,düğünden sonraki ilk
günümüzde kocamla karaları bağlayıp  moskova sokaklarında  gezecekmiydik  ya of  diyd düşündüm ve banyodan çıktım.