𝑌𝑜𝑢 𝐴𝑟𝑒 𝑀𝑖𝑛𝑒

فرمانده من تویی!

بخش هفتم: فرمانده من تویی!

فرمانده من تو هستی و تا ابد هم میمونی... از این موضوع مطمئنم. 

************************

جان وقتی صدای فریاد پسر رو شنید، سریع وارد اتاق شد. ییبو از خواب پریده بود و یک گوشه کز کرده بود. انگار که خواب بد دیده بود. با دیدن جان بیشتر توی خودش فرو رفت:

بهم نزدیک نشو!

جان می‌تونست بفهمه ییبو چرا داره این واکنش‌هارو نشون میده. توی چهارچوب در ایستاد و در رو تا انتها باز گذاشت تا به ییبو ثابت کنه قصد نداره آسیبی بهش برسونه:

همه چیز در امانه!

ییبو نگاهی به لباس‌هاش انداخت:

خون...

جان آروم گفت:

لباس‌هاتو عوض کردم، جای نگرانی نیست. دیگه اون ژاپنی‌ها اینجا نیستند. 

ییبو پشت هم سری تکون داد. کابوس دیده بود و حالا که می‌دید یک جای امن هست، خیالش راحت شد. بلند شد و روی تخت نشست. جان با دیدن حالت آروم ییبو، گفت:

حالا میتونم بیام داخل؟ هوای سرد داره وارد اتاق میشه. این اصلاً برات خوب نیست.

ییبو سری تکون داد و چیزی نگفت. انگار جان نمی‌تونست عادت سر تکون دادن پسر رو ترک بده. الان می‌دونست ییبو توی وضعیت خوبی نیست؛ برای همین بهش خرده نگرفت. در رو بست و از داخل قفلش رو انداخت. روی صندلی نشست و گفت:

بدنت درد میکنه؟

ییبو سری تکون داد. جان ادامه داد:

چرا باهاش رفتی؟ 

ییبو که دست‌هاش می‌لرزید، گفت:

با خودم فکر کردم شاید توی راه اتفاقی پدرم رو ببینم.‌

پس دلیلش این بود. ییبو آدم باهوشی بود. قطعاً بیهوده پا به محیط بیرون نمی‌ذاشت. جان ادامه داد:

وقتی قبول کردی بیای اینجا یعنی به خانواده‌ت نه گفتی. تو الان سرباز این کشوری. نیت پدرت چه خوب بوده و چه بد، نمیشه از خیانت چشم‌پوشی کرد. تو رو به چشم یک پسر خائن می‌بینند، پس دیدار مجدد باعث میشه فکر کنند تو هم همین تفکر رو داری. تو راه طولانی در پیش داری ییبو. باید بتونی تحمل کنی. 

ییبو سرش رو پایین انداخت و گفت:

دلم براش تنگ شده. 

جان می‌فهمید ییبو چی میگه. با تموم القابی که بهش نسبت داده بودن، معنای دلتنگی رو می‌فهمید:

توی پایگاه نظامی دلتنگی معنا نداره. بعضیا همسر یک روزه‌شون رو تنها گذاشتند و بعضیا بچه چند ساعتشون رو. اینجا تو فقط مشکل نداری. درسته جسمت نسبت به بقیه ضعیفه؛ اما این باعث نمیشه بخوام آسون بگیرم. اگه میخوای همه بهت احترام بذارن، پس بجنگ براش.