Car Race ^HyunLix^

★¹⁰

Gözlerimi açtığım zaman hâlâ onun kucağında olduğumu fark etmiştim. Yavaşça kafamı kaldırıp etrafa baktım. Telefonuma sayısız bildirim geliyordu. Gözlerim Hyunjin'e çıktı. Bana bakıyordu öylece.

"Bildirimler seni uyandırmış olmalı."

"Önemli olabilir."

Diyerek yavaşça kucağından kalktım ve telefonumu alıp bildirime girdim. Jimin ve Jennie yine bir şey için bana kızıyorlardı. Yavaşça sohbette yukarıya çıkınca Hyunjin'in bir gönderisini gördüm. Kucağında uyuyan beni çekmişti yüzüm tam görünmüyordu, saçlarım yüzümü kapatmıştı. Hemen ona döndüm.

"Bu ne?"

"Ney ne?"

Demişti, elimdeki telefonu ona çevirdim. Bir bana bir gönderiye bakmıştı.

"Yüzün bile gözükmüyor."

"Keşke öncesinde bana sorsaydın."

Dedim. O ise dudak büküp arkasına yaslanmıştı.

"Hayret, bağırmadın."

"Çünkü laftan anlamıyorsun, sana bağırmanın bir çözüm olmadığını anladım."

"Doğru anlamışsın."

Diyerek cevap vermişti. Bende göz devirip kafamı geri telefona çevirdim. Jennie ve Jimin ısrarla beni arıyordu. Hızla telefonu açtım.

"Lix çıkıyor musunuz!"

Jimin'in sorusu ile kaşlarımı çattım.

"Ne alakası var Jimin? Çıkmıyoruz biz!"

"Hadi ama! Kedi gibi kıvrılmışsın resmen adamın kucağına!"

"Saçmalama Jennie. Öyle bir şey yok."

"Ne olur hayatına bir kerelik birini alsan?"

Baktım konu başka yerlere gidiyordu bende bahçe kapısından bahçeye çıkmıştım.

"Bana bakın, ben onunla sevgili değilim. Olmayacağımda!"

"Neden onun kucağındaydın?"

Derin bir nefes verdim.

"O aldı kucağına, ben bir şey yapmadım."

"Hm hm, sende dedin buldum kucağı uyuyayım."

"Jimin!"

"Tamam... Kızma, ayrıca neden birlikteydiniz?"

"Önemli bir şey değil, boşverin."

Dedim ve bir süre etrafta göz gezdirdim.

"Gitmem gerekiyor."

"İyi bakalım, koş Sam'in kollarına."

Sinirle söylenip telefonu kapatıp içeriye girdim. Koltuğa kendimi bırakmıştım. Uzanır haldeydim. Telefon karnımın üzerinde bir elim alnımdaydı.

"Yürürken arkandan gölge gibi öfken seni takip ediyor."

"Başıma ne geliyorsa senden dolayı da o yüzden."

"Ne olabilir en fazla? İnsanlar seni tanımaz bile."

"Jennie ve Jimin anladı."

"Onlar senin arkadaşların. Elbette tanırlar."

Kafamı ona çevirdim.

"Ya senin çevren tanırsa?"

"Ne yapacaksın benim çevremi sen?"