Car Race ^HyunLix^

★¹⁷

Gözlerimi açtığımda yanımdaki kokunun sahibine baktım. Hyunjin uyuyordu. Ben ise onun kolunda yatıyordum. Kolunun acıdığını düşünerek kalkmak istediğimde Hyunjin beni tuttu.

"Nereye gidiyorsun?"

Gözleri kapalı bir şekilde konuşmuştu.

"Hiçbir yere gitmiyorum. Sadece... Kolunun acıdığını düşünmüştüm."

Gözlerini açıp uykulu gözlerle yüzümü inceledi.

"Başın ağrıyor mu bebeğim?"

Bunları demesi ile zihnime dün olanlar gelmişti. Hafızam netleşirken elimle ağzımı kapattım.

"Noldu?"

Hyunjin şaşkınlık ve merakla sormuştu.

"Ah şey..."

Tanrı'm tam şuan beni yok etmelisin! Sevişmeyelim diye ayıkken onu uyarıp kendim onu resmen tahrik etmiştim.

"Güzelim iyi misin?"

"Ben iyiyim, dün olanlar bir anda aklıma doldu."

Dediğim şeyler ile sırıtmıştı.

"Hm hm... Sana söz vermiştim. Sabah sevişiriz diye."

Gözlerimi ona çevirip kaşlarımı çattım.

"Fırsatçı..."

Yandan sırıtıp saçlarını geriye atmıştı.

"Diyene bak, dün gece tutturdun sevişelim diye. Ama sen ayıkken dokunma bana dediğin için tuttum kendimi. Sende bilirsin kendini tutmanın ne kadar zor olduğunu."

Göz devirip tekrar uzanmaya başladım.

"Nerede benim telefonum? Dün geceki kavga kesin tüm medyaya yayıldı. Ayrıca o kısa ben ne dedim?"

Elimi alnıma vurup kafamı sağa sola salladım.

"Gelmesem dökülecektin her şeyi. Ayrıca telefonun burada."

Diyerek yanındaki telefonumu vermişti. Dün nasılsa duymam diye sessize almıştım. Her zaman ki beni şaşırtmayan görüntüyü gördüm. Grup bana hemen haberi yollayıp hesap sormuştu. Bende kısaca çıktığımızı, sonra açıklayacağımı söylemiştim.

"Çıktığımız bilmiyorlar mı?"

"Hayır, söylememiştim."

"Neden?"

"Daha çok yeni ve... Bilmiyorum, söylemek istemedim. Bir süre insanlar bilmesin istedim."

"Özel bir nedeni mi var?"

"Hayır tabiki yok. Sadece insanlar bizi bilmeden ben bize alışmak istedim o kadar."

Kafasını sallayıp elini bacağıma koymuştu ve orayı okşamıştı.

"Sen hep böyle mi dolaşsan ne?"

Üzerime baktığımda sadece bir iç çamaşırı ve Hyunjin'in tişörtü olduğunu görmüştüm.

"Evet baya rahat."

Dedim, o da gülüp yanağımı öpmüştü. Kapı çalmaya başladığında hemen ayağa kalkmıştı.

"Birini mi bekliyordun?"

"Hayır, hiç kimseyi beklemiyordum."

Kafamı salladığımda odadan çıkıp gitmişti. Kısa süre sonra tanıdık bir ses duydum. Kaşlarım çatılmıştı. Açık olan kapıya baktım bir süre. Sonra bende aşağı inmeye karar vermiştim. Yataktan kalkıp üzerimi düzelttim ve bende aşağı kata indim. Hyunjin kapıda bir kadın ile konuşuyordu.