"දැක්කනේ මගේ මමීගේ ඇහැට රොඩු ගිහින් එයා එතන ඇහැ කස කස ඉන්නේ!! දැන් ඕකේ කේන්තියට ඇවිත් මට බැනලා මාව ඇදන් ගියොත් ඒකෙන් කියන්නේ නෑ නේ එයා මට ආදරේ නෑ කියලා. මිනිස්සුන්ට කේන්ති යනවා සාමාන්යයි.
මට තාත්තෙක් නැති උනාට මගේ සීයා පප්පා මගේ තාත්තා වගේමයි. ඉතින් එයා මගේම තාත්තා නොවුනට මන් දන්නවා තාත්තා කෙනෙක් කියන්නේ කොයි වගේ කෙනෙක්ට ද කියලා. ලොකු අයගේ ලෝකේ අපිට වඩා හරි ලොකුයි. ඉතින් එයාලට එයාලගේ ප්රශ්න තියෙනවා. ඉතින් ඒ හැම එකකටම අපි පලි නෑ. " ආකාෂ්ටනම් ආශාන්යා කියන සමහර දේවල් තේරෙන්නෙත් නෑ.
"ඔයාට ඒක මන් ඔප්පු කරලා පෙන්නන්නම්. ඔයාගේ ගෙදර අය ඔයාට ආදරෙයි කියන එක."
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
."දග කරන්නේ නෑ. මන් ඉක්මනින් තේ හදන් එන්නම්." ළමයි දෙන්නව සාලේ තියලා සංජනා ගියේ කුස්සියට.
ළමයි දෙන්නා?
ආ ඔව්නේ. ආකාෂ් මහත්තයට ගෙදර යන්න බෑ කියලා මහ පොළොව බදන් ඉස්කෝලෙදි අඬපු නිසා ඉස්කෝලේ ටීචර් කිතුජට කෝල් කරලා මේ ගැන දැනුවත් කරද්දී ආශාන්යා ආකාෂ්ව එහෙනම් අපේ ගෙදර ගෙනියමු කියපු නිසා සංජනා ආකාෂ්ව එක රෑකට එයාලා ළග තියාගන්න කිතුජගෙන් අවසර ඉල්ලගත්තා.
රිද්ම, සුපුනා, සංජීව කට්ටියත් අවුලක් නෑ කිව්ව නිසා කිතුජ හා කියලා ඒකට අවසර දුන්නා. කොහොමත් රිද්ම සංජනා ගැන ටිකක් දන්න නිසා අවුලක් වුනේ නෑ.
ඉතින් පොඩි ළමයි දෙන්නා රෑ නවයටත් නිදි නෑ. ඒකය් සංජනා පොඩි දෙන්නට බොන්න තේ දෙකක් හදන්න ගියේ.
"හෙහ්හ්හ්හෙහ්හ් ~~" ආශාන්යා කෙකර ගගහා හිනාවෙද්දී ආකාෂ් සෝෆා එකේ තිබ්බ කොට්ටයක් අරන් එයාගේ කලිසම වහගත්තා.
ආකාෂ්ට වැඩිපුර ඇඳුමක් තිබුනේ නැති නිසා එයා ඇදන් හිටියේ ආශාන්යාගේ රෝස පාට කොට කලිසමක් එක්ක රපුන්සල් ටොප් එකක්.
'අපරාදේ වෙන කොහෙහරි යන්න තිබ්බේ!' ආකාෂ් එහෙම හිතන ගමන් ආශාන්යාට රැව්වා.
"හෙට අපි පපාව බලන්න යනවා. ඔයා එනවා ද?" ආශාන්යා අහද්දී ආකාෂ් උත්තර නොදී දිගටම ආශාන්යාට රව රව හිටියා. යාළුවා ඉන්නේ තරහින් කියලා තේරුණ ආශාන්යා එයාව තවත් තරහ නොගස්සා ඉන්න කියලා හිතන් පාඩුවේ කටවහගෙන ටීවී එක බලන්න ගත්තා.
.
.
.
.
.
.
.
.
YOU ARE READING
𝐀𝐬𝐡𝐚𝐧𝐲𝐚-
Randomමේකනේ අපේ ගෙදර ඔය ළමයි මරන් කාගෙන එයාලගේ වචනවලට ගරු නොකර ඉන්න සීන් නෑ නේ. එකෙන්ම හරි නිදහස් තැනක්. ප්රශ්න නෑ. හරි සිම්පල්!