බ'ත්ඩේ පාටියේ වැඩ ඔක්කොම ඉවර වෙද්දී පාන්දරත් වෙලා. ටීම් එකේ හැමෝටම සංජනාව අමතක උනේ හැමෝම ගෙදර යන්න ලෑස්ති වෙද්දී සංජනා කාටත් නොකියා වොශ්‍රූම් එහෙකට රිංගපු නිසා.
ඉතින් අන්තිමට සංජනාට වුනේ පාන්දර එකාමාරට වුනත් කැබ් එහෙකවත් සරණ ලැබෙයි කියලා බස් හෝල්ඩ් එකක හිටන් ඉන්න. මේ වෙලාවේ ඔන්ලයින් කැබ් එකක් බැලුවත් ඒ එකක්වත් මේ වෙලාවේ මේ තැනට එන්න කැමති නෑ.
ඉතින් ඔහේ බයෙන් බයේ හිටපු සංජනාගේ පපුවේ ගැස්ම තව වැඩි වුනේ එයා ඉස්සරහින්ම නවත්තපු ටෙස්ලා කාර් එක නිසා. මේ ටෙස්ලා එක වෙන කාගේවත් නෙවෙයි රිද්මගේ කියන්න අපි හැමෝම දන්නවානේ. ඉතින් ශටර් එක පහතට දාලා සංජනාව ගෙදරට දාන්නම් කියලා රිද්ම වචනේ දුන්නට පස්සේ සහනයක් ලැබුන සංජනා ඉක්මනට ටෙස්ලා එකට නැගගත්තා.
"ඔයා මේ වෙලාවේ මෙහෙ මොනාද කරන්නේ?" ගොලුවෙක් වගේ යන්න බැරි නිසාම සංජනා රිද්මගෙන් අහද්දී රිද්ම කියන්න බොරුවක් කල්පනා කලා.
"වැඩ ඇරිලා පොඩි වැඩකට මේ පැත්තේ එන්න වුනා. එතකොටයි ඔයාව දැක්කේ.." ඒක තමයි රිද්ම කිව්ව බොරුව. එතකොට රිද්ම කියන්න ඕනේ ඇත්ත තමයි,
"අනේ!!!! මන් හොටෙල් එක බලලා ගියාට මොකද ඔයා එනකම් දවල් ඉදන් හොටෙල් පාකින්' එකෙන් හෙල්ලුනේවත් නෑ!!!!!!!!!!!!"
ඉතින් දෙන්නා ආගිය තොරතුරු කතා කර කර ආවා. සංජනාගේ ගෙදරට මේ හෝටලේ ඉදන් පැය දෙකත් තුනක්‌ යන දුරක් තමයි සෙට් වෙන්නේ.
"මන් නම් කියන්නේ මේ ගැන කම්ප්ලේන් කරන්න. මෙච්චර දුර තැනකට එක්කන් ඇවිත් එයාලා ස්ටාෆ් එක ගැන හොයලා බලන්නෙත් නෑ නේ." රිද්ම කිව්වේ කේන්තියෙන් වුනත් එයා ඒ හැගීම් පිටට නොදා හරි සැහැල්ලුවෙන් කියලා දුන්නා.
රිද්ම එක්ක කතා කරන හැමවෙලේම සංජනාට හිතුනෙම 'මනුස්සයෙක් කොහොමද මෙච්චර සන්සුන් වෙන්නේ!? හරියට ඇවිදින බෝ ගහක් වගේ.' කියලා. ඒත් ඉතින් සතා කව්ද කියලා දන්නේ සතාම තමයිනේ.
"ඕවා කිය කියා ඉන්න ගියොත් ජොබ් එක ගහලා යනවා. ඔයාට වුනත් ස්ටාෆ් එකේ අය පොඩි දේ ඉදන් කම්ප්ලේන් කලොත් තරහ යනවනේ."
YOU ARE READING
𝐀𝐬𝐡𝐚𝐧𝐲𝐚-
Randomමේකනේ අපේ ගෙදර ඔය ළමයි මරන් කාගෙන එයාලගේ වචනවලට ගරු නොකර ඉන්න සීන් නෑ නේ. එකෙන්ම හරි නිදහස් තැනක්. ප්‍රශ්න නෑ. හරි සිම්පල්!
