රිද්මගේ ටෙස්ලා එක විදුලි වේගෙන් ඇවිත් නැවතුනේ බලවික්‍රමගේ ගේට්ටුව ඉස්සරහ.
"ගේට්ටුව ලොක්නේ.. රිද්-" සංජනාට තව මොනවත් කියන්න හම්බුනේ නෑ රිද්මගේ එක අතකින් සංජනාව තදින් ශීට් එකට හේත්තු වෙද්දී කාර් එක රේස් කරන් ගේට්ටුවත් කඩාගෙනම ටෙස්ලා එක බලවික්‍රමගේ වත්ත ඇතුලට දැම්මා.
ගෙදර දොරත් ඇරලා දාලා තිබුනා. සංජනා ටෙස්ලා එකෙන් බැහැලා වෙව්ලන ගමන් ගියේ ගේ ඇතුලට.
ඉටිපන්දම් එළියෙන් ඔහේ බලාගත්තු අත බලන් හිටපු බලවික්‍රමයි ඉනියාවයි දැක්ක සංජනාට තේරුණා එයා පරක්කු වැඩියි කියලා..
"ඇය්!?? ඇය් මටම මෙහෙම කරන්නේ??? අඩුම මට මගේ ළමයවත් මගේ ලගින් තියාගන්න අවසර නැද්ද!???" සංජනා දොර ළගම බිම ඉදගෙන කෑ ගහන්න ගත්තා. ඊටත් වඩා අම්මෙක් විදිහට එයා එයාගේ ළමයව එයාගෙන් උදුරගත්ත අයට සාප කරන්න සැරසෙනවා වගේ.
"සංජනා.. කාම් ඩවුන්.." රිද්ම ඇවිත් එයාගේ කෝට් එක සංජනාගේ උරහිසට දාලා ඇජස්ට් කරත් ඊට එහා පැත්තට මේ මුකුත් නොදන්න රිද්මගේ කොලර් එකෙන් සංජනා අල්ලගෙන මහා හය්යෙන් කෑ ගහන්න ගත්තා.
"මන් කොහොමද එහෙම කරන්නේ? ආශන්‍යාව එයාලා අරන් ගිහින්නේ. මන් දැන් මොනවද කරන්නේ? එයා මාව දාලා යද්දී මට දීලා ගියේ එයාව.. මන් කොහොමද?" සංජනා එහෙම්ම බිම බලාගෙන අඬන්න ගත්තම රිද්මට ඕන වුනේ එයාව බදාගෙන සනසන්න වුනත් රිද්ම තමන්ව පාලනය කරගෙන බැලුවේ ගල් පිළිම දෙකක් වගේ සෝෆා එකේ ඉදන් ඉන්න සංජනාගේ අම්මයි තාත්තායි දිහා.
එයාලා දොරත් ඇරලා දාලා බලන් හිටපු විදිහ හරියට නිකන් සංජනා කොහොමහරි ඒවි කියලා දැනන් උන්නා වගේ.. එතකොට ගේට්ටුව ලොක් කරලා තිබුනේ ඇය්!?? එයා පිස්සියක් වගේ පාරේ ඉදන් කෑ ගහනවා දැකලා සැනසෙන්න ද? නැත්තම් එයාලා දැනන් හිටියද සංජනා කොහොමහරි ඒ ඉබ්බවත් කඩාගෙන එයි කියලා. නිදහසට කරුණක් හදාගන්න ඒ වෙලාව ගන්න හිතාගෙන ද එයාලා එහෙම කලේ?
"මට කියන්න ඇය් මගේ ළමයව-"
"ඒ ඔයාගේ ළමයා නෙවෙයි සංජනා.. මන් ආයේ ආයෙම කියනවා ඒ ඔයාගේ ළමයා නෙවෙයි..!" ඉනියගේ රතු වුන ඇස්. දුකටද? නැත්තම් කේන්තියටද? මෙච්චර වෙලා සුදු ටයිල් පොළොව දිහාට යොමු වෙලා තිබුන ඒ ඇස් අන්තිමට සංජනාගේ ඇස් එක්ක පැටලුනා.
YOU ARE READING
𝐀𝐬𝐡𝐚𝐧𝐲𝐚-
Randomමේකනේ අපේ ගෙදර ඔය ළමයි මරන් කාගෙන එයාලගේ වචනවලට ගරු නොකර ඉන්න සීන් නෑ නේ. එකෙන්ම හරි නිදහස් තැනක්. ප්‍රශ්න නෑ. හරි සිම්පල්!
