Papa?

Kom maar bij mij

POV Juliet:

ik weet het niet meer. Ik weet het niet meer echt niet! Waarom overkomt mij dit nou weer?! Waarom altijd ik? Zo loop ik over straat nou ja lopen... Ik struimel meer dan dat ik loop. Ik ben echt klaar met mijn leven. Alles gaat gewoon verkeerd! Ik loop op een brug. Het is avond. Een mooie zomeravond om precies te zijn! Ik denk dat ik het ga doen. Ja ik ben er klaar mee niemand wilt mij hier toch meer. Daar sta ik dan. Boven op de brug waar het gaat gebeuren. Nog 1 keer kijk ik naar boven en dan...

POV Raoul:

Zaterdagavond niks bijzonders. Ik loop samen met Robbie een rondje, even onze hoofden leegmaken. Robbie verteld over Jamie en hoe gelukkig zij zijn. Ik vertel over Lieke over hoe het uit is gegaan, want ja het is helaas uit met Lieke. Midden in mijn verhaal onderbreekt Robbie mij. 'Roel kijk daar op de brug' is wat die zegt, terwijl die naar de brug wijst. Shit daar staat een meid die van de brug wilt afspringen!

Zo snel als we kunnen rennen we naar haar toe en net voor ze springt pak ik haar arm. Ik trek haar terug en trek haar gelijk in een knuffel. 'Shhh rustig maar, ik ben er voor je. Ik blijf bij je' is wat ik zeg om haar rustig te krijgen terwijl zij in tranen uitbarst. Na zo een minuut of tien gestaan te hebben trek ik terug. 'hey meissie, hoe heet je?' Is wat ik vraag. "J-juliet" is wat ik terug krijg 'hey Juliet meisje kom dan gaan we naar de auto' samen met Robbie en Juliet loop ik naar de auto. Ik zie dat ze het lastig heeft dus sla ik een arm om d'r heen.

Eenmaal in de auto rijdt Rob en zit ik achterin met Juliet. Veel vragen spoken door mijn hoofd. wat is er met haar? Waarom deed ze dit? Wie heeft iets gedaan? Wanneer is het misgegaan met d'r?

 ' hey Juliet, ik ben Raoul. Ik ga je helpen! Waar woon je? Dan brengen we je terug! ' is wat ik eruit krijg. ' ik woon nergens ' WAT!? Zegt ze nou sirieus dat ze dakloos is? Ik vraag me echt af wat zij al allemaal heeft meegemaakt... ' nou dan ga je maar mee met ons als je dat goed vindt ' Ze knikt. Gelukkig maar ik wilde haar echt niet terug op straat zetten. 

POV Juliet:

Nou gelukt is het niet... Maar ik heb nu wel een huis! Ik mag mee naar Raoul! Hij en die Robbie zijn volgensmij wel aardige gasten! In de auto heeft Raoul nog verteld over zijn huis. Hij woont samen met Robbie en dan nog drie gasten. Een ginger genaamd Koen, een lange jongen genaamd Matthy en een bijna kale jongen genaamd Milo zei die. Ik ben wel benieuwd! Het enige waar ik tegenop zie is dat ik waarschijnlijk straks weer weg moet en dat ik alles moet gaan uitleggen en dan heb ik echt grote problemen bij pap en mam...

*flashback*

'HIER KOMEN JIJ' is wat ik papa hoor schreeuwen. Nu zit ik flink in de problemen. En jahoor nog geen minuut later voel ik een klap in mijn gezicht. 'Waarom papa?' vraag ik. 'OMDAT JIJ ALLES HEBT DOOR GELULD AAN DIE VRIEND VAN JE KUT KIND, PAK JE SPULLEN NU EN GA HET HUIS MAAR UIT' Ik loop naar boven, pak mijn spullen en loop de deur uit. Daar sta ik dan zonder huis...

*einde flashback*

POV Raoul:

We zijn inmiddels net thuis aangekomen. Juliet was tegen mijn schouder aan in slaap gevallen. Te cute. Ik ben gelijk met haar naar boven gegaan. Je zag dat ze het nodig had! Nu lig ik samen met haar op mijn schoot in mijn bed, ach weet je ik kijk een beetje op mijn telefoon totdat ik zachtjes iemand mhh hoor zeggen. Het is Juliet! 'Hee meisje! Hoe voel je je?' 'Ja gaat wel hoor, maar ik ga zo weer maar eens naar ergens' Wat? Nee ze blijft hier ze heeft niks... Ze staat op maar ik pak haar arm en trek haar terug bij me. 'hee meis, nee wil je eerst vertellen hoe het echt met je gaat en wat er gebeurt is?'

Jajaja, eerste hoofdstuk is een feitje! Maar dit is mijn eerste boek! Wat vinden jullie? Ik heb zelf nogal moeite met de stukken dat ze tegen elkaar praten zegmaar! Iemand tips?

Xx Mij

"leg je hoofd maar op mijn schouder. Alles komt, alles komt, alles komt goed" - Jaap Reesema