Papa?

bekend gezicht...

POV Juliet:

'Nou oke! Ik ben dus Juliet Joyce van Bat. Ik ben 15 jaar oud en ja ik woon nu hier denk ik?' Vertel ik. Mathhy lacht 'tuurlijk woon jij nu hier!' Ik kijk hem glimlachend aan. 'Jeej! Maar dus ik woonde eerst bij mijn ouders. Nouja ouders weet ik niet zeker... Ik leek niet op hen en heb nog nooit iets van een geboortes bewijs van mij gezien' Zeg ik met tranen in mijn ogen. Milo die naast me zit slaat een arm om me heen en ik leg mijn hoofd op zijn schouder. 'Nadat ik thuis uit huis werd gezet ging ik bij Luuc wonen. Mijn "vriend" Maar zoals ik gister vertelde. Dus dat!' Vertel ik.

Na een uur gezet te hebben gaan we weer verder de jongens gaan een video opnemen en ik ga naar boven. Ik weet inmiddels al wat meer over hun! Zo weet ik dat Raoul en matthy 28 zijn, Milo 25, Rob 22 en Koen ook 22. (Leeftijden kloppen niet in het echt!!) Ook hebben ze allemaal een vriendin behalve Raoul want dat is net uit ofzo? Naja wou er niet naar door vragen maar ja. Ik zit boven op mijn bed naar mezelf in de spiegel te kijken. Je bent zo dik, varken, ga afvallen, snij jezelf, je verdient de pijn. Het spookt door mijn hoofd. Ik loop naar de badkamer en pak een mesje. Ga ik dit doen? Ik had Raoul beloofd het niet meer te doen maar toch? Doe ik het? Nee ik kan het niet. Ik sprint naar beneden huilend. Ik loop de woonkamer in en zoe dat de jongens aan het opnemen zijn.

'Hee meisje, we zijn aan het opnemen... kunnen we je helpen?' Vraagt Rob. Ik negeer hem en plant me in de armen van Raoul. Ik breek alweer in zijn armen. Alweer. 'R-raoul i-ik h-heb het n-n-niet g-gedaan' fluister ik al huilend in zijn oor. Hij trekt terug en kijkt me blij aan. 'Echt?! Wat goed van jou zeg! Ik ben trots op je!' Antwoordt hij. Iedereen zit te kijken. Nu pas zie ik dat er wel wat meer mannen dan de 5 jongens zijn. Ik kijk ze aan en blijf hangen bij 1 man. Ik deins bang terug achteruit. Ik zeg niks meer en loop terug naar mijn kamer.

POV Raoul:
Kwartiertje geleden kwam Juliet binnen ze had het niet gedaan. Niemand snapte wat ze bedoelde maar ik wel. Ze had d'r zelf niet gesneden. Wat ben ik trots op die meid zeg! Alleen toen ze de andere gasten zag keek ze bang naar onze geluidsman en liep snel weg. Ik maak me zorgen maar he we waren aan het opnemen.

Nu we klaar zijn wil ik snel naar boven om bij dr te kijken, maar ik word tegen gehouden door Robbie. 'Ik ga wel, ontspan jij nou maar is je doet veels te veel voor dr.' Zegt die. Wat? Doe ik teveel? Ze is hier net 2 dagen! Tuurlijk zorg ik voor haar! Maar he weet je wat ik knik en ga op de bank zitten. Rob loopt naar boven maar toch voelt het niet goed. Voordat ik het weet zit ik helemaal in een trance en er rollen tranen over mijn wangen. Pas zodra koen mijn naam roept heb ik het door. Snel veeg ik mijn tranen weg. 'Hee maatje alles goed?' Vraagt die. 'Nee Koen nee. Er is iets wat ik jullie moet vertellen...'

Heeey jaa toch nog een deeltje. Ben al klaar met werken dus heb vanavond lekker veel tijd om te schrijven!
Xx mij

'Trots op jou, vergeet het soms te zeggen dus doe het nou' - Wesly Bronkhorst