Papa?

2.9. je hebt dit al geflikt

*volgende ochtend*

Pov Raoul:

Na een lange en vooral vermoeiende nacht wordt ik wakker om 7 uur, met Juliet naast me in bed net zoals vroeger. Ik besluit maar gewoon op te staan en naar beneden te gaan. Heel veel is hier niet meer te doen.

Na een puur uur is iedereen behalve Jayda beneden. 'Ik ben Jayd wakker maken.' Meldt Rob die samen met Juliet op de bank tv zat te kijken. Iedereen waaronder ik antwoord iets van een kleine mompel of knik terug en Rob vertrekt richting boven. Ik besluit op de plek van Rob te gaan zitten, naast Juliet dus, en gelijk kruipt ze helemaal tegen me aan. Ik sla mijn arm om haar heen en kijk de kamer rond. Milo, Matthy en Koen zitten met een domme glimlach op hun gezicht naar ons te kijken. Ik steek mijn middelvinger naar ze op en focus me dan weer op het meisje dat in mijn armen ligt, mijn dochter,

'Hey juul schat, wat was er nou vannacht?' vraag ik voorzichtig als ik haar op mijn schoot trek, want ze mag dan wel 17 zijn in mijn ogen is ze nog steeds dat kleine meisje dat ik op de brug vond die avond. 'N-nou ik ik had een n-nachtm-merrie over d-dat jullie m-mij alleen achter zouden laten' antwoord ze stotterend terug. 'ach schat toch, dat gaat nooit gebeuren oke?' antwoord ik haar terug en ik wil haar dichter bij me trekken. Maar om de een of andere reden knapt er iets in haar. 'NEE RAOUL DAT GAAT HET WEL WANT JIJ HEBT DIT AL EENS GEFLIKT EN NU VERWACHT JE DAT IK NORMAAL TEGEN JE DOE?!' schreeuwt ze boos. 'M-maar schat i-ik het spijt me oke?' 'NEE RAOUL HET SPIJT JE NIET.' en met dat gezegd hebbende geeft ze me een klap recht op mijn slaap. Alles begint te duizelen en na even zie val ik weg...

Pov Juliet:

FUCK IK HEB RAOUL KNOCKOUT GESLAGEN. Milo en Koen komen boos naar me toe gelopen en matthy gaat gelijk naar papa. 'Wat bezielt jou dan weer? Hij probeerde je alleen maar te helpen!' schreeuwt Koen vol ik mijn gezicht. Mijn zicht wordt wazig door de tranen en dit keer begint Milo te praten: 'Nu niet gaan huilen jonge dame. Ga maar naar je kamer en wij hoeven je voorlopig niet te zien oke?' Ik weet niet hoe snel ik naar boven moet sprinten, en nee niet naar mijn kamer maar naar de persoon om wie ik heel veel geef maar net knockout geslagen heb. Raoul

eenmaal daar aangekomen ga ik gelijk op zijn bed liggen en ik val al snel in slaap,

Pov Robbie:

Nadat ik Jayda heb wakker gemaakt en heb helpen aankleden lopen we samen naar beneden. Ik zie een ambulance de dijk op komen rijden. Vast voor de buren ofzo. Maar nee hij stopt voor ons huis. Ik doe de deur open en laat ze naar binnen. Ik stuur Jayda naar de speelkamer en loop, nouja ren, naar de woonkamer. Wie zou het zijn? Juliet die weg gevallen is? Miel die iemand geslagen heeft? Matt voor wie de stress teveel werd? Koen die iets heeft gezien waar die niet tegen kan? Raoul die weer klusterhoofdpijn heeft? Alle erge scenario's spoken door me hoofd. Als ik er ben loop ik de woonkamer in  En wat ik daar aantref had ik nooit verwacht...