Pov Juliet:
Ik zit bij Rob in de auto. Hij neuriet zachtjes met de muziek mee en ik staar maar een beetje naar buiten. Ik denk terug aan het afscheid tussen papa en mij net.
Ik pak mijn tas uit mijn kamer en loop naar beneden waar Rob op de stoel zit en pap en Liek knuffelend op de bank. Ik loop met een brok in mijn keel naar papa toe en geef hem een knuffel. Echter vindt Lieke dit niet zo leuk en besluit mij te slaan. Gelijk springt Rob op. 'WTF DOE JIJ DAN WEER?! HET IS WEL RAOUL ZIJN DOCHTER. RAOUL ZEG JIJ ER DAN IS WAT VAN DAN LUISTER DIE FK TRUT MISSCHIEN.' Maar papa die laat zijn hoofd hangen en ik voel dat Rob mijn arm pakt. 'Kom meis, wij gaan. Ik laat je geen minuut langer hier.'
Nu zitten we samen in Rob zijn auto onderweg naar zijn huis in Eindhoven. Ik merk dat de tranen over mijn wangen lopen en veeg ze gefrusteerd weg. Rob ziet dit blijkbaar en veegt ze rustig weg en legt daarna zijn hand op mijn been. Ik laat me uitgeput tegen het raam vallen en val rustig inslaap.
Als ik 2 uur later wakker word lig ik op... een bank?! ik wil rechtop gaan zitten maar voel een gewicht op mijn borst. Ik kijk en zie dat Jayda op mij ligt. Ik grinnik, laat me terugvallen en sla mijn armen stevig om haar heen. Dit zou ik voor altijd kunnen doen, knuffelen met geliefden. Na 5 minuutjes komt Rob vanuit de keuken terug de woonkamer in en komt naast me zitten. 'Hey Julietje, hoe is het lieverd?' vraagt hij lief en zacht. Julietje... Alleen papa en Rob noemen me zo als ze zich zorgen over me maken. 'Hey Rob, goed hoor. Ik schrok van Jayd maar ja hahah' antwoord ik terug terwijl ik door Jayda haar haartjes ga. 'Ja snap ik, maar ze was zo blij toen ik je naar binnen tilde, maar ik wilde je niet wakker maken. Dus had gezegt dat ze wel bij jou mocht gaan liggen.' ik knik 'geen probleem hoor. Hoelaat is het?' Vraag ik terwijl ik weer een beetje rechter ga zitten. Rob antwoordt: 'half 7 dus we gaan zo eten. Maak jij Jayd wakker?' ik knik en Rob gaat weer koken.
'Jaydje meisie wakker worden lief' fluister ik zachtjes tegen Jayda om haar wakker te maken. Zodra ze rustig haar oogjes opent kijk ik haar aan. 'Hee schat' zeg ik zachtjes en zodra ze me ziet vliegt ze in mijn armen. Ik knuffel haar stevig en krijg tranen in mijn ogen. Op deze manier vloog ik ook in de armen van papa, de aller eerste nacht bij hun. Inmiddels zit ik zo diep ik gedachte dat ik niet doorheb dat Jayda naar Rob is gegaan omdat ik moet huilen.
POV Rob:
Ik ben zo maar dan ook zo vereselijk geschrokken van hoe Lieke tegen Juliet deed, dat ik blij ben dat Juul nu hier is. Ik sta rustig in mijn pasta te roeren als ik ineens gewicht om mijn been voel. Het is Jayda. Ik til haar op en zet haar op het aanrecht. 'Hey schat, wat is er?' vraag ik rustig. 'papa het is Ulie, ze moel uilen.' Shit. Wat is er toch aan de hand met die meid. Ik geef Jayda nog een kus en vraag of ze naar de speelkamer kan gaan. Ze knikt en rent weg. Ik zet het fornuis uit en zet de pasta alvast op tafel. Daarna loop ik in 1 rechte lijn naar Juliet
Zodra ik Juliet zie leg ik haar rustig tegen mij aan en laat haar uitsnikken. Ik heb haar afgelopen 48 uur, drie keer huilende in mijn armen gehad. Er is dus duidelijk iets mis. Als ze na 10 minuten weer rustig is, vraag ik wat er is, maar ze schudt haar hoofd. 'Ik ik kan dit niet Rob. Niet nu. Misschien vanavond ofzo maar nu zit het te diep' Ik begrijp haar volkomen en verzeker haar dat alles goed gaat komen en dat ze altijd naar mij toe mag komen.
Als we een half uurtje later zitten te eten wordt Juliet gebeld. Ik kijk haar vragend aan. 'Rob is het erg als ik deze opneem?' vraagt ze onzeker. 'Tuurlijk mag dat schat' ze knikt en loopt de gang op. Als dit maar goed is...
JE LEEST
Papa?
FanfictionJuliet een meisje van 15 ziet het leven niet meer zitten. Totdat ze de bankzitters ontmoet. Ze helpen haar, maar dan ontdekt Raoul iets schokkends over Juliet... Dit veranderd het leven van hun beide... Komt het ooit nog goed met Juliet? Komt ze ooi...