Papa?

Alleen jij en ik

POV Raoul:

Al dagen zit ik op mijn kamer. Ik ben op. Ik wil er zijn voor mijn dochter, maar ben zo fucking zwak. Ik ben ziek. Heb al dagen hoofdpijn en geef telkens over. Natuurlijk komt dit doordat ik al dagen niet gegeten heb maar hey! Er wordt weer aan mijn deur geklopt, waarschijnlijk robbie ofzo. ik roep maar nee terug. Weer hoor ik iets. Wat deze persoon zegt geen idee ik focus er niet op. Tot ik iemand snikken tegen de deur hoor vallen 'papa ik moet echt met je praten' meteen sta ik op en open de deur. Juliet die er tegen zat valt hierdoor tegen me benen en kijkt omhoog. Ik help haar opstaan en sluit haar in mijn armen. Zodra ik me mezelf duizelig begin te voelen gaan we op bed zitten. Juliet barst 'shhh rustig maar meisje, sorry dat ik er niet was. Moest even alles laten bezinken, sshh stil maar schat.' sus ik haar. Als ze uit gehuild is zet ik haar tegenover me. Met mijn duim veeg ik de laatste tranen van haar gezicht, pak haar kleine handen in mijn handen en kijk haar aan. Ze straalt iets van angst en bangheid uit, maar ik kan me vinger er niet op plaatsen

'Lieve schat, het spijt me echt. Ik ik had teveel stress, want ik weet niet of ik een goeie vader voor je ga kunnen zijn. Maar nu ben ik juist een slechte vader ik me niet moeten afsluiten.' zeg ik. Ze knikt 'maakt niks uit papa. Ik hou van je en je gaat de beste vader zijn. Mag ik je nu iets vertellen?' vraagt ze. Ik knik en kijk haar diep in de ogen aan. 'Roaul' begint ze. Ze zegt mijn hele naam. Dan is het zeker niet goed. 

'Raoul ik moest laatst naar de tandarts en toen is het onwerkelijke gebeurd..' ze begint te huilen. Ik besluit haar niet te knuffelen maar over haar knokkels te wrijven. 'ik ben verkracht en nu wordt jij... opa' zegt ze huilend. Ik slik wtf mijn dochter van 15 is zwanger. 'Lieve schat wat the fuck. Hoelang ben je al zwanger? Kan je het nog weghalen? Wil je het houden? Wie weten dit?' vraag ik aan haar. Ze kan alleen nog maar snikken. 'Ze is nu 22 weken Raoul. Het is dus al te laat om het weg te halen, ze krijgt een meisje en wij weten het allemaal' hoor ik in de deuropening. Ik link de stem aan Robbie en zodra ik in de deur opening kijk zie ik hem ook tegen de deurpost leunen. Hij loopt rustig onze kant op en gaat achter de rug van Juul zitten. 'Ze is bang Raoul. Bang voor jouw reactie, dus ze kwam naar mij, die middag op het terras zag ze haar "ouders" met Lieke en Luuc. Ze liepen met messen en ze werd bang, later die avond vertelde ze het me. Ze is gebroken Raoul. De jongens mogen haar niet meer aanraken. Alleen wij 2' zegt die terwijl hij rustig over de rug van Juliet streelt.

'Rob mag ik haar ff alleen spreken?' vraag ik en Robbie loopt weg. 'hee hee Juul. Ik ben niet boos. Wij gaan dit samen doen oke? Ik ben er bij elke stap. Je dochtertje is gesneden uit het beste hout. Jij wordt de beste mama en voor de vader? Ja daar kijken we nog wel naar maar wij gaan dit doen oke? Wij samen. Jij en ik...'

heey 

wow dit laatste stukje was echt even lastig om te schrijven. Traantje gelaten maar heee nou in ieder geval hierbij nog een deeltje voor bzverhalen!! Niet dat ze er om vroeg maar ze verdient het gewoon!! Meid love you <3

xx mij

'wij samen alleen jij en ik'