His / BARIŞ ALPER YILMAZ

Karşılaşma

Görüşme günü geldiğinde, Defne erkenden uyandı. Heyecanlıydı ama aynı zamanda kendinden emin hissediyordu. Galatasaray'ın Florya Tesisleri'ne gitmek üzere yola çıktı. Kalbinde büyük bir heyecan ve umutla, Galatasaray'ın stadyumuna doğru ilerledi.

Stadyuma vardığında, görkemli yapının ihtişamı karşısında büyülendi. İçeri girdi ve resepsiyonda adını söyledi. Görevli, onu beklemelerini söyleyerek bir süre sonra onu karşılamaya gelen biriyle tanıştırdı.

"Merhaba Defne, ben Ayşe. Spor hekimliği departmanımızda çalışıyorum. Görüşme için hazır mısın?" dedi nazikçe.

"Merhaba Ayşe Hanım, evet hazırım. Teşekkür ederim." dedi Defne, heyecanını bastırmaya çalışarak.

Ayşe, Defne'yi görüşme odasına götürdü. Odaya girdiğinde, birkaç yetkiliyle karşılaştı. Görüşme samimi bir atmosferde geçti. Kendini tanıttı, eğitimini, tecrübelerini ve spor hekimliğine olan tutkusunu anlattı. Sorulara kendinden emin ve detaylı yanıtlar verdi.

Görüşmenin sonunda, karşısındaki yetkili, "Defne, seninle çalışmak için sabırsızlanıyoruz. Özgeçmişin ve bugünkü performansın bizi çok etkiledi. Seni ekibimize katılman için davet ediyoruz." dediğinde, Defne'nin yüzü mutlulukla parladı.

"Gerçekten mi? Çok teşekkür ederim! Bu benim için büyük bir onur." diye yanıtladı Defne, heyecanla.

Görüşmeden çıkarken, Ayşe ona yeni işine başlaması için gerekli bilgileri verdi. Defne, stadyumdan ayrılırken ayakları yerden kesilmiş gibiydi. Hemen arkadaşlarına bu harika haberi vermek için mesaj attı:

"Harika geçti ve işi kaptım!"

Tuğçe'den cevap hızlı geldi:

Tuğçe: "Defne! Muhteşem bir haber! Çok tebrik ederim! Harikasın! Gerçekten çok sevindim"

Ekin (3 saat sonra): "Tebrik ederim Defo'm ama keşke benim yanımda işe başlasaydın yardım ederdin"

Ekin'in mesajı ile kahkahasını tutamamıştı. Ekin böyleydi işte, rahat eve eğlenceli. Yani belki biraz da şikayetçi.

Defne: "Detayları konuşuruz çok öpüyorum sizi!"

Bu güzel haberi arkadaşlarıyla paylaşmanın mutluluğunu yaşıyordu. Galatasaray'daki yeni işine başlaması için sabırsızlanıyordu ve hayallerine bir adım daha yaklaşmıştı.

Ama, tüm bunların ötesinde, kendine itiraf edemediği o düşünceyi sesli bir şekilde söyledi.

"Barış Alper ile tekrar karşılaşacağım."

Evet kendine basit bir tanışma diyordu sürekli, ama içten içe onun için daha büyük bir şey olduğunu biliyordu.

Peki ya Barış? Belki Barış çoktan unutmuştu bile onu. Sıradan bir eğlence akşamında tanıştığı normal bir kız olarak görüyor olabilirdi. Adını bile hatırlamıyor olabilirdi. Bu düşünce bir an için ağır geldi. Eğer öyleyse aynı ortamda çalışmak nasıl olacaktı? Ondan bu kadar etkilenmişken nasıl davranması gerekiyordu?

Düşüncelerinden sıyrılıp kendini yatağa bıraktı. Her ne olursa olsun güzel olacaktı. Harika bir iş imkanı elde etmişti. Bunu güzel değerlendireceğine dair kendine söz verdi.

Defne'nin ilk iş günü sabahı, heyecan ve neşeyle başladı. Florya Tesisleri'ne vardığında, stadyumun içindeki hareketlilik ona, bu büyük kulübün bir parçası olmanın ne kadar özel bir şey olduğunu bir kez daha hatırlattı.

İlk olarak, sağlık ekibiyle tanışma toplantısına alındı. Doktorlar, fizyoterapistler ve diğer sağlık profesyonelleriyle tanıştı. Her biri ona kendini tanıttı, mevcut projeler ve ekip çalışmaları hakkında bilgi verdiler. Defne, her biriyle kısaca tanıştı ve onlara spor hekimliği hakkındaki vizyonunu anlattı. Bir diğer hekim olan Efe ile de kısa sürede kaynaştı.