Nazlı, Sap Ali, Balta Niyazi ve Cemile hoca yemekhanede oturup poker oynuyordular. Kumarbaz Nazlı son kozunu paylaştı. Hepsinin önüne As attı ve dedi: "Hepinizi yendim, salaklar! Şimdi çıkarın paraları."
Hepsi Nazlı hocaya beş yüz papel verdi. Niyazi Cemile hoca ve Sap Ali'ye dedi: "Siz gider misiniz. Benim Nazlı hocayla ufak bir işim var."
Cemile hoca ve Sap Ali ayağa kalkıp gitti.
Niyazi: "Sen ne yapmaya çalışıyorsun?"
Nazlı: "Ne yapmaya çalışıyormuşum?"
Niyazi: "Cemre'nin yanındaki çocukla dostlaşıyorsun!"
Nazlı: "Ne olmuş dostlaşıyorsam?"
Niyazi: "Öğretmenlerle öğrenciler arkadaş olamaz!"
Nazlı: "Tamam be. Kes sesini. Ayrıca babam nerede?"
Niyazi: "Baban kokaini fazla kaçırdığı için öldü."
Nazlı: "İyi de cesedini ne yaptınız?"
Niyazi: "Buzdolabına yerleştirdim. Dün bacaklarını yedik, bugün de kollarını yiyeceğiz."
Nazlı: "Sap Ali yok mu? Sap Ali nerede?"
Niyazi: "Dersi var ama bu onun geçtiği son ders olacak."
Nazlı: "Onu da mı pişirip yiyeceksiniz?"
Niyazi: "Bilmem. Bakacağız."
Zafer Kerim'in ona verdiği adrese geldi. Kerim'in ona verdiği adres Karatonlu okulunun ta kendisiydi. İçeri girdi ve iş görüşmesi için Cimri Kaan'ın odasına girdi. Zafer dedi: "Merhaba, efendim. Nasılsınız?"
Cimri Kaan: "Sana ne?"
Zafer: "Haklısınız. Üzgünüm."
Cimri Kaan: "Buraya ne için geldin?"
Zafer: "İşe ihtiyacım var."
Cimri Kaan: "İşsiz misin?"
Zafer: "Evet."
Cimri Kaan: "Tamam o zaman. İşe alındın."
Zafer: "Çok teşekkür ederim."
Cimri Kaan: "Biliyor musun, aslında yeni fahişemiz sen olabilirsin."
Zafer: "Ne?! Anlamadım?"
Cimri Kaan: "Boş ver. Zamanı gelince anlarsın."
Zafer: "O zaman ben eve gideyim. Yarın erkenden kalkıp işe gelirim."
Cimri Kaan: "Hiçbir yere gitmiyorsun. Okuldan dışarı bir adım bile atmayacaksın. Geceyi ise okulun en üst katındaki odalardan birinde geçireceksin. Anlaşıldı mı?"
Zafer: "Ama efendim..."
Zafer önce bu anlaşmayı reddetmek istedi. Ancak oğlunun okulda olduğunu düşündü ve kabul edip elini uzattı: "Anladım, efendim. Anlaşmanızı kabul ediyorum."
Cimri Kaan Zafer'in elini sıkmadı ve gülümseyerek dedi: "Etmelisin zaten. Bu okula giren bir daha çıkamıyor da ondan."
Zafer dedi: "Adınız ne?"
Cimri Kaan: "Adım Kaan. Cimri Kaan. Senin adın ne?"
Zafer dedi: "Şey... Adım... Adım Zafer."
Cimri Kaan: "Okulumuza hoş geldin, Zafer! Bugünlük serbestsin. Yarından çocuklara ders vermeye başlayabilirsin. Şimdilik okulu gez."
Zafer müdürün odasından çıktıktan sonra odaya Balta Niyazi girdi. Balta Niyazi Cimri Kaan'a dedi: "Patron, bu Arif'e kıl olmaya başladım ben."
Cimri Kaan: "Niye? Bişey mi yaptı?"
Balta Niyazi: "Görevlilerle konuştum. Her akşam okuldan çıkıp bir yerlere gittiğini söylediler."
Cimri Kaan: "Bu akşam Arif'i takip et. Kiminle buluştuğunu öğren."
Balta Niyazi: "Tamam, patron."
Zafer yukarı kata çıkınca Nazlı hocayla karşılaştı. Zafer Nazlı'yı görünce kendini kaybetti. Heyecandan titremeye başladı. Nazlı Zafer'e baktı ve dedi: "Beyefendi, iyi misin?"
Zafer kendini toparladı ve dedi: "Şey, iyiyim."
Kumarbaz Nazlı: "Sen yeni öğretmen olmalısın."
Zafer: "Evet, yeni öğretmenim."
Kumarbaz Nazlı: "Güzel, adın ne?"
Zafer: "Adım, şey, Zafer galiba."
Nazlı gülümsedi: "Galiba mı? Çok komiksin."
Zafer: "Eski öğretmeninize ne oldu?"
Nazlı: "Eski öğretmen uyuşturucudan öldü. Bacaklarıni pişirip yedik."
Zafer'in kanı dondu: "Şaka yapıyorsunuz, değil mi?"
Nazlı dedi: "Elbette. Ben çok şakacı bir insanım."
