Chapter 7
*QUEZ MATT'S POV
Nakauwi na din sa pilipinas! Hoooo! Nakakamiss din pala talaga dito.. Simula ng mag-kinder ako, sa Canada na ako pinag-aral. Dito ko na ipagpapatuloy ang 1st year ko hanggang sa college ko. Sana lang maging maayos ang pag-pasok ko, wala sanang mga babaeng papansin. Arrg! I really hate GIRLS! Hindi na uso ngayon ang MARIA CLARA type.. Iba na talaga ang panahon ngayon. Wala nang CONSERVATIVE na babae. =_____= Girls are so ANNOYING!!
GREENLINE ACADEMY. Please lang maging maayos ang pag-pasok ko dito at WALANG GIRLS na ANNOYING. Sana may babae naman dun na hindi puro pag-papaganda at pagpapa-cute ang alam. Mga babae ngayon ay sila na mismo ang lumalapit sa mga lalaki. They're CRAZY, sila pa ang nag-bibigay ng katawan nila. For pete's sake! Hindi ba sila naturuan ng mga parents nila mag-paka conservative? Arggggggghhh!!
Monday, next week pa ako papasok. Inaayos pa ng secretary ni Mom ang mga papers ko para makapasok sa Greenline Academy. Advance naman ako sakanila sa mga lessons kaya ok lang na mahuli ako. Psh mga sisiw lang naman yang mga subjects na yan!
*Knock.Knock*
"Quez, baby? Mommy is here. Do you want to eat your dinner at the dinning room or you want me to get your food and eat it in your room?" tanong ni mommy sa labas ng kwarto ko. Nag-papahinga pa kasi ako dahil napagod ako sa byahe ko na Canada to Philippines. I'm fvcking tired!
"Busog pa ako Mom! I want to rest.. Bababa nalang po ako pag-gising ko! Thanks Mom!" sigaw ko para marinig ni Mommy na kasalukuyang nasa labas ng kwarto ko at hinihintay ang sagot ko..
"Ok baby! Sleep well Baby Quez. Love you!" BABY? I'm not baby anymore!
"Mom! I'm not 'BABY' anymore! I'm 13 years old na. I'm gonna be a MAN!" nakaka-asar talaga si Mommy. I'm not baby anymore! I'm a MAN!
"Matagal pa yun Honey! Sige na, rest na." pag-kasabi ni Mommy nun narinig ko na ang mga hakbang niya palayo sa kwarto ko.
-
"Mom? I'm hungry. What time is it?" tanong ko kay Mommy na makita ko siyang may inaasikasong papers sa center table na nasa living room namin. Kagigising ko lang kasi. At ramdam ko na ang pag-sakit ng tyan ko. Sucks! It's really hurt!
"1AM my dear. May pag---"
"WHAT?!! 1AM na?! Oh my gosh! Kaya pala gutom na gutom na ako.." saka ako nag-lakad papunta sa kusina. Pag-tingin ko sa dish namin O.O wow! Namiss kong kumain ng Kare-kare. Alam talaga ni Mommy kung paano ako mapapasaya. Sa simpleng ulam na ganito lang, ayos na ako. Wala sa Canada nito.. Halos 3 beses lang sa isang taon ako makakain nito.. Mahirap mag-hanap ng ingredients nito sa Canada. Kaya nag-papagawa si Mommy kay Chef Ked nito tsaka ipapadala sa private namin para lang makakain ako..
*YUM.YUM*
Ang sarap ng luto ni Mommy, buti nalang at siya ang nag-luto nito. Mas gusto ko ang luto ni Mommy sa akin. Nakaka-wala ng pagod.
"Mukhang sarap na sarap ka ha? Nagustuhan mo ba baby?" tanong sa akin ni Mommy habang nag-titimpla ng gatas niya. Hindi siguro siya makatulog..
"Of course Mommy! You really know how to make me happy.. This simple dish makes my day beautiful." I told her while smiling at her.. "Your dish is perfect Mom!"
"O sige na. Mauuna na ako sayo.. Mag-papahinga na ako." paakyat na san si Mommy ng mag-salita ulit siya.. "Hanapin mo na 'siya' pagkakataon mo na 'to.." tsaka.sa umakyat at pumunta sa kwarto niya..
Alam ko kung ano ang ibig-sabihin ni Mommy sa sinabi niya.. Tama, this is my chance..
Nandito na ako.
Babalikan kita....
*BELLE'S POV (Quez's Mother)
Simula ng mag-aral si Baby Quez ko sa Canada, nararamdaamn ko na umiiwas siya sa mga taong nakapaligid sakanya lalo na sa mga babae. Natatandaan ko pa nung 4 years old palang siya..
* FLASH BACK *
(4 years old si Quez dito. Pre-school..)
"Mukhang masarap yang pagkain mo ha? Akin nalang!" sabi ng batang si Rick kay Quez. Binubully daw siya nito palagi..
"That's mine! My mom cooked it for me! Akin na yan!!" sagot naman ni Quez sa nang-bu bully sa kanya..
Madaming nang-bu bully sa Anak ko noon dahil ang pamilya namin ang isa sa pinaka-mayaman sa business world, pangalawa ang RIO family... Kinaiinggitan ang pamily namin dahil successful ang aming mga business sa ibang bansa at kahit dito sa pilipinas.
"Ang damot mo ha!! Ang yaman naman ng pamilya mo pero hindi ka man lang marunong mag-share!! Lunch lang naman a!!!! MADAMOT KA!!" saka tumakbo papalayo ang batang bully.. Kaya lang...
*BOOOGG*
"HAHAHAHAHA!!" tawanan ng mga kaklase nila. Nadapa kasi si Rick..
"LAMPA KA PALA EH!" sigaw ng ibang kaklase nila kay Rick.
"SINO MAY GAWA NITO?!" sabay turo sa lubid na naging dahilan ng pag-tumamba niya sa sahig.
"AKO. NAGUSTUHAN MO BA?"
"IKAW?! HOY BABAE BAKIT MO YUN GINAWA HA! EPAL KA HA!!"
"Bully ka kasi! Pwede ba wag kang mang-away ng mga classmate's natin!"
"Wag mo ako---" napigilan ng batang si Yuki ang suntok ng batang si Rick. Mapa-babae man o lalaki pinapatulan ng Bully na si Rick.. Matapos mapahiya ni Rick sa buong klase tumakbo na si Rick palabas ng classroom tsaka nilapitan ni Yuki si Quez.
"Ok ka lang ba?" tanong ng batang si Yuki kay Quez.
"Oo Salamat pala. *smile*"
"O sayo na 'to. Inagaw nung bakulaw na yun yung pagkain mo eh.." sabay abot ni Yuki ng baon niya kay Quez.
"Paano ikaw? Binigay mo na sa akin yung pagkain mo."
"SHARE TAYO! Hahahah" tsaka sila kumain ng baon ni Yuki.
Simula noon naging mag-best friend na sila Quez at Yuki kaso ng tumuntong sila ng Grade 1 kinailangan na ni Quez na sa Canada na siya mag-aral dahil yun ang hiling ng lola niyang may sakit. Simula noon hindi na sila nagkita o nagkausap ng best friend niyang si Yuki..
* END OF FLASHBACK *
Kaya ngayon alam kong gusto ng makita ng anak kong si Quez ang BEST FRIEND niya at FIRST LOVE niya.. At sana hindi pa siya huli..
Sana hindi pa siya huli kay YUKI.
* YUKI'S POV
Hindi ko alam kung alam ba ni RaKie na ako ang batang yon. Paano ko sasabihin yun? Paano ko sasabihin na ako si Yuki na pinatahan niya nung umiiyak ako dahil sa pag-iwan niya sa akin..
Dahil sa pag-iwan ng best friend ko sa akin nung mga bata pa ako nawalan ako ng lakas ng loob na magtanggol ng iba at magtanggol sa sarili ko. Iniwan niya ako.. Iniwan ako ng taong kinukuhanan ko ng lakas ng loob. Simula noon hindi ko na alam kung paano ko ipagtatanggol ang sarili ko sa iba. Iniidolo ko siya dahil sa pagiging calm niya kahit may umaaway sa kanya.. Ngayon wala na siya. Mag-kikita pa kaya kami?
Naging iyakin ako nang mawala siya.. Nawala yung pagiging matapang ko.
Namimiss ko na ang BEST FRIEND ko..
Namimiss ko na si Quez..
-
Ang panget!!!! :( Hays.
@shaunessy20 ad niyo ako sa twitter and instagram para makita niyo ako. :'')
