Beneath the Vampire King's Desire

Chapter 13

It has been two days since the attack on the refugee camp in Alta. She has fully recovered and can feel her magical energy gradually returning.

Inayos niya ang mga gamit niya at nilagay sa maliit niya bag. She put her dagger in her sheath. Walang araw din na hindi siya binibisita nina Mira at kamustahin. Mira fully recovered and helping in guarding the camp. So far, wala namang kakaibang nangyayari. Everything is calm now na mas lalong kinahigpit naman para masiguro ang kaligtasan ng mga tao.

"Elara!" Masayang tawag ni Liwayway sa kanya.

Nilingon niya naman ang pixie na palipad'lipad sa loob ng silid. Mukhang naging okay din si Liwayway. Hindi niya pa nasasabi ang tungkol sa nalaman niya.

"Liwayway." Tawa niya dito. "Saan ka naman galing?" Tanong niya habang tinutupi ang kunot na ginamit.

"Sinamahan ko si Mira para maglibot." Sagot nito. "Tapos ka na ba, Elara?" He asked her at tiningnan nito ang kanyang mga gamit.

"Oo. Halika na?" Sabi niya.

Liwayway led the way to her cabin. It will be her room for the couple of days. Nang makalabas sa clinic ay nilibot niya ang kanyang tingin sa paligid.

The camp was busy with people working on different tasks. Some were setting up tents, others were organizing supplies, and everyone seemed focused on their chores. The little kids are playing in the field. Napangiti siya sa nakita. Napapikit siya ng maramdaman ang dampi ng araw sa kanyang balat. After the recent chaos, the warmth of the sun was comforting.

"Welcome home!" Matinis na sigaw ni Liwayway at binuksan nito ang pinto gamit ang sprinkle magic nito.

She smiled as she looked around her new cabin, taking in the cozy surroundings. Her eyes scanned the room, appreciating the simple comfort.

"Ang ganda naman nito." Sabi niya at pinatong ang dala sa isang maliit na upuan.

"I even design it. Siguro namiss mo na ang kwarto mo sa Elderglen." Sabi ni Liwayway.

The flowers, with their vivid colors and delicate petals, brightened the room. Malungkot na ngumiti siya. Ipinilig niya ang ulo para hindi maalala ang mukha nito.

"Masakit ba ang ulo mo, Elara?" Mabilis na lumipad si Liwayway sa kanyang harapan.

"Hindi. Okay lang ako. Ano ka ba?" Ngumiti siya dito. Liwayway sighed in relief.

Liwayway helped her settled and organized her things. Tahimik lamang siya habang nagkwekwento si Liwayway ng mga ginagawa nito.

"Do you want to rest?" Liwayway asked her.

"Lalabas na ako, Liwayway. Kailangan ko tumulong sa kanila."

She wore her silver and golden sleek armor that was both. A sheath with her dagger was attached to her waist. Her long, wavy hair was braided, with the extra strands tucked behind her pointed ears. Humans can't easily identify her elf appearance with the illusion magic casted on them.

Nauna ng lumipad palabas si Liwayway habang nakasunod siya dito. Binati niya naman ang ilang mga batang nadadaanan. Gumaan ang pakiramdam niya ng makita ang mga itong nakangiti.

"Lady Elara, you okay now?" Tanong ni Haru ng magtapat sila.

Ngumiti naman siya dito. "Oo, Haru. Salamat ha?" Sabi niya dito.

"L-lady Elara..." Yumuko ito. "Pasensiya na. Napahamak ka dahil saken."

Ginulo niya ang buhok nito. Haru lifted his head. Nakangiti namang napailing siya.

"It's not your fault, Haru. You saved them. You saved us." Sabi niya habang nililibot ang tingin. "Salamat." Hinawakan niya ang kamay nito at marahang pinisil.