" මේ ටික ඉක්මනට එතන පිළිවෙලක් කරල මම ආයෙ එන්නම් අප්පච්චී ......"
" ඔයා තනියෙම කරන්න යන්න එපා....කපිල අංකල්ගෙන් උදව්වක් ගන්න.... "
" මේ පොත් පත් ටික අස් කරගන්න මොකටද කපිල අංකල්....අනික කපිල අංකල් ඊයෙ වැඩි පැත්ත කරල දුන්නනේ අප්පච්චී ......"
" පණ්ඩිත නොවී කපිල අංකල්ට කියල බර දේවල් උඩට ගෙනියන්න..... මහන්සි වෙලා ප්‍රෙෂර් වැඩි කරගන්න එපා ...."
නිකේත් ඒ පාර නම් නිහඩව ඔළුව වැනුවෙ ඒඩන් දිහාත් බලලා.....
" ඇත්තටම මම එන්නද සෙහංස අයියෙ.... අවුලක් නෑ දැන් මට...."
" මෙහෙට වෙලා ඉන්න ළමයෝ..... මේ ටික අපාර්ට්මන්ට් එකෙන් දාලා මන් ආයෙ එනව...... අප්පච්චී මන් ගිහින් එන්නම්...."
ළමයොහ්හ්හ්හ්හ්හ්හ් !!!
ඒඩන් තිසෙව්ලගෙ ගෙදර කණුවක් බදාගත්තෙ තිසෙව්ට වදින නිකේත් දිහා බලාගෙන.....
" හ්ම්....බුදුසරණයි...."
ඒඩන්ටත් ඉගි කරල නිකේත් ගිහින් වාහනේට නගිද්දි කපිල අංකල් වාහනේ වත්තෙන් එළියට දැම්මා.....
නිකේත්ගෙ දේවල් වැඩි පැත්ත ඒ වෙද්දිත් අපාර්ට්මන්ට් එකට ගෙනිහින් තිබුනෙ..... පොත් පත් සහ පොඩි පොඩි දේවල් වගයක් විතරයි තව ගෙනියන තිබ්බෙ....නිකේත් අද ඒ දේවල් ටික ගෙනිහින් දාලා එන්න තමයි ඔය ගියේ...
ඒක හරියටම ඒඩන්ට සිහිය ඇවිත් සතියක් විතර ගත වෙලා ගියාට පස්සෙ උදා වුන සතියේ දවසක්.....කලාතුරකින් අද අනුක් අයියා කැම්පස් එකට ගියේ ඒඩන්ට දැන් යම්තාක් දුරකට සුව නිසා....ඒත් ඒඩන්ට තිසෙව්ලගෙ ගෙදරට ඇරෙන්න වෙන තැනකට යන්න තවම වාරණ පැනවිලා තිබුනෙ..... තුවාලෙ හොදයි කිව්වට හොදමත් නැහැනේ..... තාම ඉන්නෙ අත ඔතාගෙන.....ඔය ඉදියට පණ්ඩිතයට බිමට නැවෙන්න වත් බෑ....තුවාලෙ ඇදුම් කනව..ඒත් ඉතිං ඔය උඩ දාගෙන ආවා..... ඕකව එකතැනකට කරල තියාගන්න කන කට්ට දන්නෙ අනුක් අයියාම විතරයි .......
කපිල අංකල්ගෙ වාහනේ යනකන් බලන් ඉදිය ඒඩන් සාක්කුවට අත දාලා ගත්ත හිස් වුන බෙහෙත් කාඩ් එකක් තිසෙව්ට දික් කලේ තිසෙව් ඒඩන්ගෙ මූණ දිහා බලාගෙනම ඒක අතට ගනිද්දි.....
YOU ARE READING
CAROL 🌼
Non-Fiction" ඩේසි මල .........." "................." " Espoir ඔයා එනකන් බලාගෙන ඉන්නව !" ඒ හිතුවක්කාර දෑස් කිව්වෙ එහෙම...... . . . . . . . Start - 2024 / 04 /29 End - ?
