នាពេលព្រឹកព្រះអាទិត្យរះបំភ្លឺផែនដី មនុស្សម្នារូតរះងើបទៅធ្វើធុរកិច្ចរាងៗខ្លួន មកមើលក្នុងបន្ទប់4ជ្រុងឯណេះវិញ រាងតូច ដៃជើងស្រឡូន ភ្នែកធំៗ ថ្ពាល់ប៉ោង² ក្រហមព្រឿងៗដូចប៉េងប៉ោះទំ កំពុងតែគេងយ៉ាងសុខស្រួល ថ្ងៃរះចាំងគូទហើយ តែក្មេងនេះមិនទាន់ងើបទៅរៀនទៀត
"កូនថេយ៍ ងើបឡើងកូនចង់គេងដល់ពេលណាទៀតហា៎?" អ្នកស្រីគីមឡើងទៅហៅកូនប្រុសពៅរបស់គាត់ក្នុងបន្ទប់
"កូនងងុយណាស់!!" នាយតូចបង្រាស់បែខ្លួនទៅគេងម្ខាងទៀត ទាំងបិទភ្នែកគេង
"មិនបាន ទេឆាប់ងើបឡើង ពូជុងនៅចាំកូនទៅសាលាខាងក្រោម!"
"លោកពូជូនកូនទៅសាលាមែនទេម៉ាក់?" គ្រាន់តែលឺម៉ាក់ថាពូចាំនាំទៅសាលាថេយ៍បើកភ្នែកមកសួរអ្នកជាម្ដាយបញ្ជាក់ភ្លាម
"ចា៎ ងើបឡើងទៅសម្អាតខ្លួន កុំឲ្យលោកពូចាំយូរ ឆាប់ឡើង!"
"បាទម៉ាក់!" នាយតូចងើបចេញពីលើគ្រែទាញយកកន្សែងចូលក្នុងបន្ទប់ទឹកសម្អាតខ្លួនបាត់ អ្នកស្រីគីមគាត់ក៏ចុះទៅខាងក្រោមរៀបចំបាយខ្ចប់ឲ្យថេយ៍ទៅសាលា
//ក្នុងឡាន\\
"យប់មិញលោកពូនាំថេយទៅគេងមែនទេ?" នាយតូចសួរទៅអ្នកជាពូដែលបើកឡាននោះ គេមិនចាំសោះពេលចេញពីកន្លែងដើរលេងមកវិញ
"ត្រូវហើយ ថេយ៍គេងក្នុងឡានហើយពូក៏នាំថេយ៍ទៅបន្ទប់!" ជុងហ្គុកនិយាយប្រាបើក្មួយតាមនិងទៅ
"យប់មិញថេយ៍សុបិន្តដូចមានអ្នកថើបថ្ពាល់ថេយ៍ចឹង?" នាយតូចធ្វើជាគិតមើល យប់មិញសុបិន្តដូចជាការពិតចឹង
"ប្រហែលជាថេយ៍សុបិន្តមែនហើយ! ចុះអ្នកណាគេដែលថេយ៍សុបិន្តនោះ?" វាមិនមែនជាការសុបិន្តគឺជុងហ្គុកបានថើបនាយតូចមែន តែនាយក្រាស់ក៏សម្ដែងធ្វើជាមិនដឹង ក៏កុំឲ្យថេយ៍ចាប់បានថាខ្លួនលួចថើបគេ
"ថេយ៍ក៏មិនដឹងដែរ អ្ហឹម~~អ៊ុសថេយ៍ដឹងហើយ!" ថេយ៍ធ្វើជាគិតរកមុខអ្នកដែលថើបខ្លួនយប់មិញ ហើយក៏ស្រែកប្រាប់ថាដឹងហើយធ្វើឲ្យអ្នកជាពូ ភ័យខ្លួនបេះដូងលោតដុងដាក់ៗ
"អ្ន...អ្នកណាគេ?" ជុងហ្គុកសួរទាំងរដាក់រដុប
"គឺ...សុងហាន ត្រូវហើយគឺជុងហានដែលថេយ៍
សុបិន្តយប់មិញ" ជុងហាន? គ្រាន់តែលឺឈ្មោះជុងហានដែលថេយ៍សុបិន្តឃើញភ្លាម ធ្វើឲ្យជុងហ្គុកទម្លាក់ទឹកមុខភ្លាម អ្នកណាឈ្មោះជុងហាន? មិចក៏ថេយ៍ឃើញម្នាក់នោះវិញ យប់មិញជុងហ្គុកអ្នកថើបទេតើ?
