"ពូប្រច័ណ្ឌណា ថេយ៍ពូប្រច័ណ្ឌពេលឃើញគេនៅ
ជិតថេយ៍បែបនិង!" Jungkook
"ពូស្លាញ់ថេយ៍ ស្លាញ់ថេយ៍ខ្លាំងណាស់!" គ្រាន់តែលឺជុងហ្គុកនិយាយបែបនិងថេហ្យុងឈរគាំងថ្មឹង គាំងនិងសម្ដីជុងហ្គុក តើជុងហ្គុកនិយាយជាការពិតទេ? ឬក៏មកពីគេស្រវឹង?
"ពូស្រវឹងហើយគេងទៅ!" ដោយគិតថាប្រហែលជាជុងហ្គុកស្រវឹង នាយតូចក៏ប្រាប់ឲ្យជុងហ្គុកគេងឈប់និយាយទៀត
"ពូស្លាញ់ថេយ៍យូរហើយដឹងទេ ពូមិនបានស្រវឹងទេគឺពូនិយាយការពិត!" គឺគេនៅមានស្មារតីក្នុងខ្លួនគេដឹងថាគេនិយាយអ្វី គិតអ្វី ពេលនេះ។
"ពូមិនចង់ឃើញថេយ៍នៅជិតអ្នកណាផ្សេងក្រៅពីពូទេ ពូប្រចណ្ឌ័ ពូ...." ជុងហ្គុកនិយាយត្រឹមនេះ
ថេហ្យុងក៏ទម្លាក់បបូរមាត់ទៅលើបបូរមាត់ក្រាស់ ធ្វើឲ្យជុងហ្គុកនៅស្ងៀមឈប់និយាយបន្តទៀត មួយសន្ទុះថេយ៍ក៏ដកបបូរមាត់ចេញវិញហើយក៏ពោលពាក្យ÷
"ថេយ៍ក៏ស្លាញ់ពូដែរ!" នាយតូចនិយាយទាំងញញឹម ជុងហ្គុកគ្រាន់តែលឺនាយតូចនិយាយបែបនិងគេក៏ចាប់ ចញ្ចឹងករនាយតូចទម្លាក់បបូរមាត់លើបបូរមាត់តូចម្ដងទៀត បឺតចែករំលែកទឹកមាត់គ្នាទៅវិញទៅមកមិនមានភាពខ្ពើមរអើមបន្តិចសោះ
"ហ្ហឹម....!" បឺតមាត់គ្នាមួយសន្ទុះក៏ប្រែជារោលរាក្ដៅខ្លួនឡើង ដៃរមឹកជុងហ្គុកលូកចូលក្នុងអាវក្មួយអង្អែលសាច់សរខ្ចី ប្ដូរពីបឺតមាត់ជុងហ្គុកអ៊ូសមកដល់.ក សរខ្ចីនាយតូច លើងមកដល់ថ្ពាល់ក្រពុំ
ឯថេហ្យុងត្រូវលោកពូល្បួងធ្លាក់ក្នុងតណ្ហារនាយក្រាស់ ដោយសារតែជាតិអាកុល ផងជុងហ្គុកក៏កើតមានអារម្មណ៍ឡើង គេទម្លាក់កាយតូចទៅលើគ្រែ ទ្រោបពីលើនាយតូច ហើយឪនទៅរកបបូរមាត់តូចម្ដងទៀត តែត្រូវនាយតូចបង្អាក់
"ពូ~~" នាយតូចបន្លឺហៅឈ្មោះអ្នកជាពូតិចៗ របៀបថាគេមិនទានត្រៀមហើយ
"សឺត~ ពូសុំទោស!" ជុងហ្គុកថើបថ្ពាល់នាយតូចបន្តិច ដោយដឹងថាក្មួយនៅក្មេងមិនទាន់ត្រៀមហើយ
និងរឿងចឹង គេក៏មិនទាន់ធ្វើអ្វីដែរ ឯកថាគេមិនចូលចិត្តការបង្ខំ ទាល់តែអ្នកម្ខាងទៀតព្រមបានគេធ្វើរជុងហ្គុកទម្លាក់ខ្លួនគេងជិតក្មួយ ទាញយកកាយតូចមកអោបជាប់ក្នុងទ្រូងយ៉ាងណែន
