"ព...ពូស្រែកដាក់ថេយ៍? ហុឹកៗ" ជុងហ្គុកមិនដែលស្រែកដាក់គេបែបនេះទេលើកទីមួយហើយដែលជុងហ្គុកស្រែកដាក់គេខ្លាំងបែបនេះ
"ពូ...សុំទោស!" ដោយដឹងថាខ្លួនជ្រុសស្រែកដាក់ក្មួយជុងហ្គុកក៏ចូលទៅអោបនាយតូចជាការលួងលោម គឺមកពីគេខឹងពេកដែលថេហ្យុងចូលក្នងក្លឹបបែបនេះ ចុះបើគេអត់នៅមានប្រុសណាមកលូកលាន់ថេយ៍ទៅឲ្យគេគិតយ៉ាងមិច? រូបរាងនាយតូចទាក់ទាញចិត្តប្រុសៗណាស់សម្បីតែគេក៏មិនចង់ទប់អារម្មណ៍បានផងចុះទម្រាប់ប្រុសៗក្នុងក្លឹមនោះទៀត
"ហុឹកៗ មិនបាច់ទេ!" នាយតូចថេហ្យុងក្រវាស់ដៃជុងហ្គុកចេញមិនឲ្យនាយក្រាស់ប៉ះខ្លួន
"ពូសុំទោស ពូគ្រាន់តែបារម្ភពីថេយ៍ប៉ុណ្ណោះ!" មានអារម្មណ៍ បារម្ភពីក្មួយ អារម្មណ៍ខឹងចិត្តដែលថេយ៍គេចសាលាមកដើរលេងទីកន្លែងនេះបានជាគេជ្រុលមាត់ស្រែកខ្លាំងដាក់ថេយ៍ គេមិនដែលស្រែកបែបនេះដាក់រាងតូចឡើយ ព្រោះតែចិត្តស្រឡាញ់ និងបារម្ភខ្លាំងពេក
"ហុឹកៗ~ ពូប្លែកណាស់ពូស្រែកដាក់ថេយ៍ ហុឹកៗ~" នាយតូចមិនស្ដាប់គិតតែពីយំ ហើយក៏ដើរចូលទៅក្នុងឡានបាត់ ជុងហ្គុកក៏ដើរចូលទៅក្នុងឡានតាមក្រោយនាយតូច
"ថេយ៍~~" ជុងហ្គុកបន្លឺហៅឈ្មោះក្មួយតិចៗដោយចិត្តដឹងខុស
"......!!" មិនមានការឆ្លើយតប នាយតូចគិតតែឪនមុខយំ
"ថេយ៍ ពូសុំទោស ពូគ្រាន់តែបារម្ភពីថេយ៍ ដែលថេយ៍មកលេងទីកន្លែងបែបនេះ ថេយ៍នៅរៀនមិនគួរឲ្យក្មេងមកលេងទីនេះទេ ពូគ្រាន់តែបារម្ភខ្លាចពួកអាប្រុសៗក្នុងនោះ វាធ្វើអ្វីទៅលើថេយ៍ ថេយ៍ក៏ដឹងថាខ្លួនថេយ៍គឺជាOmega វាគ្រោះថ្នាក់ណាស់!"ជុងហ្គុករៀបរាប់ប្រាប់ទៅក្មួយទាំងអារម្មណ៍បារម្ភ មែនហើយថេហ្យុងគឺជាមនុស្សប្រុសដែលមានឈាមជាប្រភេទomegaគឺគេអាចមានកូនបានដូចជាមនុស្សស្រីចឹងដែរ បែបនេះហើយទើបជុងហ្គុកតាមមើលថែក្មួយម្នាក់នេះខ្លាំងបែបនេះ ហើយក៏ជាមនុស្សដែលគេស្រឡាញ់ខ្លាំងដែរ
"ហុឹកៗ ថេយ៍សុំទោសលោកពូ ថេយ៍មិនគួរមកទីនេះទេ ថេយ៍សុំទោស ហុឹកៗ" ស្ដាប់ពូនិយាយហើយនាយតូចមានអារម្មណ៍ដឹងខុស គេក៏ឆងដៃទៅអោបលោកពូ ជុងហ្គុកក៏លួងលោមក្មួយកុំឲ្យយំទៀត
"កុំយំក្មេងល្អ!"
"ហុឹកៗពូកុំខឹងថេយ៍ណា!"
"បាទ ពូមិនខឹងទេ ថ្ងៃក្រោយកុំគេចសាលាទៅដើរលេងបែបនេះទៀតណា!"
"ហុឹកៗ ថេយ៍មិនបានគេចសាលាទេពូ ថ្ងៃនេះគ្រូមិនរៀនថេយ៍ក៏ចង់ដើរលេង ឲ្យថេយ៍សុំទោសលោកពូ ថេយ៍ឈប់ធ្វើបែបនេះទៀតហើយ!"
"បាទៗ ថ្ងៃក្រោយគ្រូមិនរៀនត្រូវខលហៅពូលឺទេចាំពូនាំដើរលេង ឈប់យំទៅក្មេងល្អរបស់ពូ សឺតៗ..." នាយក្រាស់លួងលោមក្មួយដោយ ល៎មុខទៅថើបថ្ពាស់ក្រពុំក្មួយដោយមានជាប់ទឹកភ្នែកដែលហូមិញនេះ ធ្វើឲ្យនាយតូចអង្គុយថ្មឹងៗគាំងនិងសកម្មភាពលោកពូមិញនេះ នេះជុងហ្គុកថើបគេ? ហេតុអ្វីក៏បេះដូងគេលោតជាប់ម្លេះ? លឺសូរដុកដាក់ៗ
//Skip\\
+វិមានចន
"កូនចេយ៍យ៉ាងមិចនិងកូន?" ថេហ្យុងនិងជុងហ្គុក៊មកដល់វិមានវិញ អ្នកស្រីគីមសួរទៅកូនប្រុស ដោយសារតែឃើញភ្នែកនាយតូចក្រហម
"អ...អត់មានអីទេម៉ាក់!" នាយតូចឆ្លើតទាំងរដាក់រដុបព្រោះតែភ័យ ខ្លាចម៉ាក់គេដឹងអំពីរឿងដែលគេទៅលេងក្នុងក្លឹបនោះ ហើយគេក៏បានប្រាប់ឲ្យ
ជុងហ្គុកលាក់កុំឲ្យប្រាប់ម៉ាក់គេថាគេទៅទីនោះ
"មិចក៏ភ្នែកក្រហម?"
"គឺ...ថេយ៍យំទាទិញរបស់លេង!" ជុងហ្គុកក៏ឆ្លើយជំនួសនាយតូចដោយកុហកថាថេយ៍ទាទិញរបស់លេងទៅវិញ
"អរ បែបនិងទេហ៎"
"នេះកូនធំហើយនៅយំទាទិញរបស់លេងពីពូទៀតហាស៎?" អ្នកស្រីគីមចូលទៅរកកូនប្រុស សួរដោយចិត្តខ្នាញ់និងចរឹកក្មេងមិនចេះធំរបស់កូន។
//ពេលយប់\\
ម៉ោង10គ្រប់គ្នាទៅគេងអស់ហើយ នៅឡើយតែនាយតូចដែលគេងមិនលក់នៅនឹកគិតដល់ ដែលជុងហ្គុកថើបគេក្នុងឡាននោះ ចម្លែកណាស់ដែលជុងហ្គុកមកថើបគេបែបនេះ អារម្មណ៍ដែលគេមានពេលដូចប្រាប់មិនត្រូវ តើជុងហ្គុកថើបក្នុងន័យអ្វី? ដឹងទេជុងហ្គុកធ្វើបែបនេះ គឺធ្វើឲ្យគេកាន់តែលង់ស្រឡាញ់នាយក្រាស់កាន់តែខ្លាំងហើយ។
"ហ្ហើយ!! បានហើយៗឈប់គិតទៅអាថេយ៍!" ថេហ្យុងទះក្បាលខ្លួនឯងបញ្ឈប់គិតអំពីរឿងនេះបន្តទៀត ហើយគេក៏នៅមើលមេរៀនបន្តទៀត
//Skip\\
ឯជុងហ្គុកវិញគេក៏គេងមិនលក់ដូចគ្នា គេនៅអង្គុយធ្វើការទាំងអារម្មណ៍មិននៅក្នុងខ្លួននឹកគិតតែអំពីក្មួយ
គឺចង់ទៅរកថេយ៍បន្តិចអត់បន្តិច
តុក!! តុក!!!
អង្គុយធ្វើការសុខៗក៏ស្រាប់តែមានអ្នកគោសទ្វា
ជុងហ្គុកក៏ដើរទៅបើក ហើយក៏ស្រាប់តែ÷
"ពូមិនទាន់គេងទេឬ?"
.......
To be continued 💞✨
