Başındaki belalardan kurtulduğunu düşünen Sedef aslında her şeyin daha yeni başlayacağından habersizdir yeni düşmanlar ve yeni sürprizler aksiyon dolu serimizin 5.kitabı benim tarafımdan sizlerle. Bu kitap benim hayal ürünüm olmakla birlikte asla bi...
Herkesin gelmesinin üzerinden yaklaşık 2 saat geçmişti ve biz hala Aslının yürüyebildiğini kimseye söylememiştik. önce yemekler yenilmiş sonrada içecek faslına geçilmişti Aslı sürprizini gün sonunda yapmak istediği için hiçbirimizin çıtı çıkmamıştı gerçi bir ara Evren'in Aslıya şok içinde baktığını görmüştüm sanırım Elvan dayanamamış ve Evren'e söylemişti fakat onu da sıkı tembihlemiş olmalı ki Evren şuana kadar ne annesine nede babasına birşey söylemişti.
Şu an ise Efe bize birşey açıklamak istediği için bizim evin arka bahçesine toplanmıştık.
"Efe Can hadi ama ne söylemek istiyorsan söyle" dedim onun yüzünden yemeğimi bile bitirmemiştim!
Diğerleride benim gibi sıkılmış olacak ki Efe'ye söylenmeye başlamışlardı.
Gözleri dolan Efe "Tamam Yankıcığım hazır mısınız söylüyorum" dedi yaklaşık yarım saattir sürekli 'söylüyorum' deyip deyip duruyordu. Bu artık sinirimi bozmaya başlamıştı.
"Hadi ama Efe!" dedim sert bir sesle çocuk korkudan başını hıphızlı sallayıp konuşmaya başladı.
"Ben...Ben şey..."
"Sen ne Efe"
"B-Ben sanırım aşık oldum" deyip ağlamaya başlayınca hepimiz şok geçirmiş gibi Efe'ye bakıyorduk.
Evet sonunda birisi daha tek tabancalıktankurtuluyordu Darısı Hakanın başına.
Hepimiz şok içinde Efe'ye bakmaya devam ederken Efe sanki bir suç işlemiş gibi ağlıyordu.
Naz "Nasıl sen hani kızlardan korkuyordun?" diye sorunca Efe "bilmiyorum ondan korkmuyorum çok sevimli biri gülünce kalbim hıphızlı atıyor" dedi.
Gülümseyerek Efe'ye baktığımda oda bana gülümsemişti. "Kim? " diye sordum kim olduğunu öğrenmem lazımdı eğer ona zarar verecek biriyse bu işlere hiç bulaşmamalıydı.
"Benim çalıştığım şirkette Zoey isimli bir kız yabancı, aksanı garip biraz ama bence çok tatlı özellikle gülüşünü çok seviyorum sanki gülüşüne güneşi sığdırmış gibi o her güldüğünde hafızamı kaybediyorum gibi oluyor aklımı başımdan alıyor." Efenin bir nefeste söyledikleri hepimizi şoka uğratmıştı. Bu çocuk sırılsıklam aşık olmuştu.
Yiğit "Ağlak elden gidiyor arkadaşlar bu nasıl bir aşktır" dediğinde herkesi güldürmeyi başarmıştı.
Ecrin ve Naz aynı anda "fotoğrafı varmı?" diye sorunca Efe başını sallayıp telefonunu çıkardı ve bir fotoğraf açıp gösterdi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Zoey Patrick.
Hakan "bu kız sana bakar mı lan ağlak" dediğinde Efenin dudakları titremişti yine ağlıyacaktı ne çocuğun hevesini kırıyorduki
"Neden bakmasın ki bal gibi de olurlar" dedim
Yiğit bana alayla bakıp "Boyundan büyük laflar etme Kuzeyin kediciği bence olamazlar" dedi
Çok kolay gaza geldiğim için bir anda "Benimde yardımımla olacaklar" deyiverdim.
Herkes bana şaşkınlıkla bakarken ne yaptığımın yeni farkına varmıştım tam itiraz edecektim ki Efenin umutla bana bakması ve "gerçekten mi" diyişi tüm direncimi kırmıştı onu kollarımın arasına çekip sıkıca sarıldım ve "gerçekten." dedim.
Ecrin ve Naz birbirine bakıp "bizde yardım edeceğiz" dediğinde rahat bir nefes aldım bu işlerle pek ilgim olmadığı için altından kalkamayabilirdim fakat biz 3 kız bunu becerebileceğimize emindim.
Altuğ
İshakın sözleriyle beynim darma duman olmuştu Aslının yeniden yürüyebilmesine bile tam olarak sevinememiştim herşeyi en ince detayına kadar hesaplayan beynim bu durumu çözemiyordu öyle bir karmaşa içindeydim ki ne yapacağımı ilk kez bilmiyordum.
"Ne düşünüyorsun?" hemen arkamda duyduğum Buket'in sesiyle balkonun korkuluklarına yaslanarak ona doğru döndüm yine kışkırtıcı büstiyeri ve mini eteğiyle oldukça baştan çıkarıcı görünüyordu.
"Çözümleyemediğim bir durum var" dedim sesim fazla sıkıntılı çıkmıştı Buket de bunu anladığı için oflayarak "biraz da kendini rahat bıraksan Altuğ illa ki her konu çözümlenecek gerek tek başımıza gerek ekipçe ama bunu da başaracağız. " dedi bilmiyordu ki o an ne kadar çok ekipçe aldığımız görevlerde neredeyse herşeyi ben yapıyorum demek istediğimi yorulmuştum ben sefer çok yorulmuştum. Onu rahatlatmak için başımı olumlu anlamda sallayıp "bencede" dedim ve arkamı dönüp balkondan çıktım.
Salona girdiğimde herkesin bir köşede oturmuş Aslıya baktığını gördüm Aslı ise tekerlekli sandalyesinde oturuyordu birini bekliyor gibiydiler büyük ihtimalle Sedefgili bekliyorlardı en son onları arka bahçede yuvarlak oluşturacak şekilde oturmuş pür dikkat birşey konuşuyorlarken görmüştüm.
İshakın hemen yanındaki koltuğa oturdum ve bende onlar gibi Aslıya bakmaya başladım Aslı bir anda "bakmayın şöyle bir sürprizim var dedim ama Sedef ve arkadaşları gelmeden yapamam" dedi herkes gülüşürken dışarıdan gelen silah sesi herkesi susturmuştu.
Bölüm Sonu!!
nasıldı umarım beğenirsiniz biraz aceleye geldi bölüm ama elimden geldiğince verimli bir şekilde yazmaya çalıştım birde fazla geç kaldım sanırım hepinizden özür diliyorum diğer bölümü daha kısa zamanda yazmaya çalışacağım okuduğunuz için teşekkürler birde size birkaç sorum olacak cevaplarsanız çok sevinirimm.
~Sorular~
Sizce Altuğ'u bu kadar düşündüren İshakın sözleri neler?
bu bölüm 800 kelime değil daha az yazdım 800 kelime bana biraz uzun geldi bu bölümümüz yaklaşık 640 kelime sizce 800 den devam mı edelim yoksa en az 600 kelimelik bölümler yeterli mi?
Dışarıdan gelen silah sesi bir şeye işaret mi yada birine zarar geldi mi?
Aslının tekrar yürüyebilmesinesevindiniz mi?
Cevapları diğer bölümleri okurken alıcaksınız şu bölüm kelime sorusu biraz damdan düşer gibi olmuş olabilir araya sıkıştırdım onu da kusura bakmayın şimdilik sağlıcakla kalın ve oylamayı unutmayın seviliyorsunuz canlarımm
