ភាគទី2 ទូលបង្គំនឹងចេញអោយឆ្ងាយ

14 2 1
                                    


បន្ទាប់ចាត់ចែងដំណាក់ក្រោយរួចរាល់វិនយៀកបានបីជឺស៊ូទៅដំណាក់របស់ទ្រង់ ដោយសាររបួសនឹងខ្នងផង ត្រូវទឹកជះផង នាំអោយរាងតូចឡើងកម្ដៅខ្លាំង រិនយៀកទ្រង់ដាក់រាងតូចកើយនឹងដើមទ្រូង ហើយប្រញាប់ប្រញាល់អោយគេហៅរាជពេទ្យមក

"បានធូរខ្លះទេ!"ទ្រង់អោបរាងតូចយ៉ាងណែន ដើម្បីបន្ថែមភាពកក់ក្តៅ

"ទូលបង្គំ...មិនអីទេ"សម្លេងញ័រស្លេកស្លាំងឧទានឡើង

"មើលទៅខ្លួនរបស់ឯងក្ដៅខ្លាំងណាស់...ទ្រាំបន្តិច....រាជពេទ្យនឹងមកដល់"

"ព្រះបុត្រារាជពេទ្យមកដល់ហើយ"សាងសៀវរត់ចូលមកជាមួយនឹងរាជពេទ្យខ្លាំងប្រចាំរាជវាំង ទើបទ្រង់ក្រោកងើបឈរទៅម្ខាងដើម្បីអោយគេពិនិត្យ ហើយរាជពេទ្យចូលមកស្ទង់ជីពចររបស់រាងតូច

"ហេ! លោកធ្វើស្អីនឹង!!!"រាងក្រាស់ស្រែកច្របល់ឡើងនៅពេលឃើញរាជពេទ្យចង់ចាប់ញែកសម្លៀកបំពាក់ខាងក្រោយរបស់រាងតូច ដល់លឺសម្លេងស្រែកធ្វើអោយគាត់បញ្ឈប់សកម្មភាព

"គឺទូលបង្គំ ពិនិត្យរបួស"

"ងើបចេញ! មិនអោយលោកប៉ះពាល់ទេ...ថយក្រោយពីរជំហានទៅ...យើងជាអ្នកធ្វើ"ទ្រង់ឡើងទៅអង្គុយពីក្រោយរាងតូច ហើយទាញអាវសំយែសត្រឹមរបួសខ្នងបន្តិចអោយរាជពេទ្យ

"ទូលបង្គំមើលមិនឃើញទេ បើឈរបែបនឹង"វាជាការពិត ព្រោះគាត់វ័យចំណាស់ហើយមុននឹងអាចមើលឆ្ងាយឃើញនោះ ហើយមុខរបួសដែលរាងក្រាស់អោយមើលនោះឡើងតូចទៀត គាត់មើលម៉េចនឹងឃើញ

"ធ្វើម៉េចមើលអោយឃើញទៅ!"វិនយៀកមិនខ្វល់ថាគាត់មិនឃើញឬមិនឃើញ សំខាន់ទ្រង់អោយឃើញតែប៉ុណ្ណឹងទេ

"មិនអីទេ...ពេទ្យព្យាបាលសំខាន់ជាង.."រាងតូចនិយាយឡើង មានអីទៅកម្នាញ់នោះ គ្រាន់តែរបួសខ្នង ណាមួយគេជាមនុស្សប្រុសទេតើស មិនមែនជាមនុស្សស្រីដែរត្រូវអៀនខ្មាស់ទេ

"នៅអោយស្ងៀមទៅ! រាជពេទ្យមើលអាការៈបាននៅ!!!"វិនយៀកប្រញាប់លើកអាវរាងតូចមកគ្របបិទបាំងវិញយ៉ាងលឿន ធ្វើឱ្យម្ចាស់ខ្លួនគេឡើងឆ្ងល់តែមិនហ៊ាននិយាយ

កំណត់ត្រាលោកាWhere stories live. Discover now