សេះ3ក្បាលបោលសំដៅចូលរាជវាំងហាន់យ៉ាងលឿន រហូតដល់ចំកណ្ដាលរាជវាំងទើបសម្រេចចិត្តឈប់ ខាងជឺស៊ូនឹងអុីម៉ូគេធម្មតាទេជិះសេះតែមួយអោយជឺស៊ូជិះពីមុខរីឯទ្រង់ជិះខាងក្រោយ ខុសឡើយតែគូខាងវិនយៀកជិះដាច់ដោយឡែកពីគ្នា
"នាងត្រឡប់ទៅដំណាក់វិញទៅ!"វិនយៀក
"ប៉ុន្តែ....."ព្រះនាងម៉ៅឈីងហាក់មិនចង់ចាកចេញនោះឡើង ត្បិតទ្រង់ប្រើក្រសែភ្នែកកំណាចទើបនាងព្រមចាកចេញ
"មោះ! ជឺស៊ូ!"អុីម៉ូលាដៃស្រវាចាប់រាងតូចចុះពីលើសេះ
"អរគុណទ្រង់ហើយ"ជឺស៊ូ
"នៅឈឺទៀតទេ?"ព្រះបិតាលោតជង្គង់ចុះអោនមើលជើងរបស់ជឺស៊ូទាំងព្រួយបារម្ភ
"លែងឈឺហើយ បើអោយដើរលេងបានមួយឆ្ងាញ់ ហិហិ"
"ចេះកំប្លែងណាស់យើងនៀក! ត្រូវហើយ...ថ្ងៃនេះជាថ្ងៃគេប្រារព្ធពិធីបុណ្យព្រះចន្ទ យប់នេះ! ទៅដែរទេ?"
"ទៅតើស! ខានចេញដើរលេងយូរហើយ មិនទៅម៉េចនឹងកើត"
សកម្មភាពឃើញផ្ទាល់ជាក់ស្តែងនៅនឹងភ្នែកទាំងគូនេះបើនេះនិយាយពី គ្រឺតក៏គ្រឺត ខ្នាញ់ក៏ខ្នាញ់ បើខឹងវិញមិនដឹងលើកទីប៉ុន្មានរាប់មិនអស់
"ត្រៀមទៅសាងសៀវបើកសានាការថ្ងៃស្អែកពេលព្រឹក!"វិនយៀកមានចេតនានិយាយអោយលឺៗដល់ជិតត្រចៀកមនុស្សមួយចំនួន រួចដើរទៅមុខបានបន្តិច ងាកមកម្ដងទៀត
"រៀបចំដំណាក់អោយរាជទាយាទផង ចំណែកឯងមកតាមយើង"វិនយៀកចង្អុលទៅរាងតូចជឺស៊ូ
"រឿងអីទូលបង្គំត្រូវទៅតាមទ្រង់? ណាមួយទូលបង្គំបានចេញផុតពីរាជវាំងហាន់ហើយមិនចឹងទេ?"បើគេមកវិញជាមួយព្រះបុត្រាអុីម៉ូ ចឹងពេលនេះគេដូចជាភ្ញៀវអញ្ចើញយ៉ាងចឹង មិនមែនជាអ្នកបម្រើរាជវាំងហាន់ទៀតដែរ
"ល្អ! ល្អខ្លាំងណាស់"វិនយៀកឆ្លើយតបទៅវិញទាំងខឹងខ្នាញ់សម្ដីអាងរបស់រាងតូច ស្របពេលនោះស្រាប់តែមានជំនួយការសម្ងាត់របស់ទ្រង់ម្នាក់រត់ចូលមក
"ព្រះអង្គ! ព្រះអង្គ!"
"និយាយទៅ"វិនយៀកបន្ទាបខ្លួនបន្តិចដើម្បីអោយជំនួយការសម្ងាត់របស់គាត់និយាយខ្សឹបប្រាប់ទ្រង់
YOU ARE READING
កំណត់ត្រាលោកា
Contoសាច់រឿងបែបសង្ខេបខ្លី: ការស្រឡាញ់ផ្ដើមចេញពីការទុកចិត្តរវាងគ្នា ចុះបើគ្មានទំនុកចិត្តលើដៃគូសោះ តើអាចបន្តបានទេ?
