"Çağan n'apıcaz?"
"Bilmiyorum Naz.. Umarım Yağız iyidir"
"Off keşke kapatmasaydın bizi buraya en azından evden çıkmanın yollarını bulurduk."
"Olan oldu boşver şimdi"
"Haklisin"
Kollarından sıyrılıp yataktan kalktım. Kalkmazsam sonu iyi yerlere gitmeyecek gibiydi. Kırık camları alıp kovaya attım.
"Dikkat et, kesme bir yerini"
"Dikkat et, çok kesme beni..."
Deyip sırıtıp göz kırptım.
"Deprem olmuş adamın derdine bak amına koyayım"
"Olan deprem bize olmuş zaten.."
Deyip elimle kendimi gösterdim. Depremden önceki yakınlığımızdan bahsettiğimi çok iyi anlamış salak rolüne yatmayı tercih etmişti.
"Noldu ki sana?"
"Olanlar oldu.."
"Noldu peki?"
"Çok şey"
Yataktan kalkıp odanın yan tarafına geçti. Çam kırıklarını süpürgeyle çektirip yeniden viskilerimizi kattı. Ben de o sırada kitapları yerine koydum. Bilgisayarlara göz attığımda uğraşmamız gerektiği belliydi. Derin bir nefes verip oyuncu koltuğuna kuruldum. Bilgisayarları kapatıp yeniden açtım. Kısa bir kodlamanın ardından yazılımını yeniden yapmak gerektiğini anlayınca diğer bilgisayara baktım. Ona da kodlama yapınca eski haline geri dönmüştü.
"Ee sen niye yazılım istiyon amina koyayim?!"
"Noldu?"
"Ya şu bilgisayar yazılım istiyor, bu kodlama yazınca halloldu anlamadım"
"Çekil bakayım"
"Hallederim ben"
"Çağan çekilir misin?"
"Çekilmiyorum, kucağıma otur"
Derin bir nefes bırakıp ekrana döndü. Birkaç dokunuşunun ardından ekranda güncellenemiyor yazısı oluştu.
"Hay sikeyim! Ya çağan sen de bir çekil!"
"Çekilmiyorum."
Harbiden dizlerimin üzerinde bir ağırlık oluştu. Kucağıma iyice yerleşti. Kalçası kasıklarımla temas halindeydi.. Ve bu da yükselmeme sebep oluyordu.
Oturduğumuz sandalyeyi masaya doğru çekti ama bir tık sert olunca öne doğru gitti. Elimin biri belini diğeri de bacağını buldu. Kendime doğru çektiğimde kalçası erkekliğime baskı uygulamaya başladı..
Oturduğum yerde bütün bedenim gerildiğinde kucağımdaki Naz'la olan temasım daha da arttı.
Ben ıkınıp sıkınırken onun hala bilgisayarla uğraşabiliyor olması delirtiyordu beni.
"Ohh, başardım!"
Dedi yüzünü hafif bana dönüp yerinde biraz daha kımıldanırken.
"Nasıl yaptın?"
Dedim ama çok da umrumda değildi su an.
"Meslek sırrı bebeğim"
dedi ve sacini savurdu. Yayılan koku cennetten bir köşeye götürdü beni.
Burnumu boynuna sürttüğümde nefesi kesildi. Minik bir öpücük kondurdum burnumun değdiği yere. Masanın kenarındaki eli masaya sıkı sıkı tutunmuştu..
Iki elimi de benim bacağım yüzünden ayrı duran bacaklarının arasında gezdirdim. Çok kısık nerdeyse duyamayacağım kadar düşük bir tonda inledi. Kafasını geriye doğru yasladı hafifçe. Boynu daha da açıldı. Kafasını omzuma dayayıp boynunu emmeye başladım. Kucağımdaki bedeni gerilip bu sefer biraz daha duyabildiğim bir tonda inledi. Ellerim aynı anda bacağını sıktığında ben daha ne olduğunu anlayamadan kucağımdan kalktı. Yutkundum. Haklıydı, biz arkadaştık.
Tekrar yutkundum. Ayağa kalktım. Ona bakmadan
"Özür dilerim, 'can dostum'"
"Sorun yok"
Dedi o da bana bakmadan kesik nefeslerinin arasında.
Viski bardağımı alıp diktim. Göz ucuyla Tuana'ya baktığımda onun da bitirmiş olduğunu gördüm.. Dudağımın kenarı çok hafif bir şekilde yukarı kıvrıldı.
Bir anda bana döndü dudakları büzülmüş tatlı bir ifadeyle.
"Dans edelim mi?"
