Savaştan sonra yaşanan bir takım olaylar sonucu Hermione ölür ve büyücüler alemi yıllarca yok olmanın eşiğine kadar sürüklenir. Harry Potter ise Ölüm'ün Efendisi olduğunu öğrendikten sonra hayatını tabiri caizse başa sarar ve her şeyi en baştan inşa...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
...
Harry ve Regulus Hogsmeade'e gelmişlerdi birlikte. Regulus eve gidip kafayı bulmanın hayalini kurarken Harry az sonra yaşanacakları düşünüyordu. Olacaklar Regulus'u ayık kalmaya da itebilirdi kusana kadar içmeye de.
Regulus konuşacaklarını sanarak Üç Süpürge'ye ilerlerken Harry onu durdurdu, "Mr Black," Hogsmeade'in içine ilerleyen yolu gösterdi. O tarafta pek dükkan yoktu. "Bu taraftan."
Regulus bir yola baktı bir de kalabalık tarafa. "Nereye gidiyoruz?"
"Sizi tanıştırmak istediğim biri var."
Adam tereddütle baktı. Harry güldü onun bu haline. Tek başına sürdüğü sarhoş bir hayat onu cidden kötü etkilemiş olmalıydı. "Merak etmeyin, sizi kuytuda öldürecek halim yok."
Regulus'da gergince sırıttı. "Ah... Elbette. Öyle düşünmedim." düşünmüştü.
Harry Regulus'un yanında yürürken hafifçe adımlarını hızlandırmadan önce söyledi, "Ama sen yine de çok güvenme."
Elbette dalga geçiyordu ama Regulus'u ürpertmeye yetmişti. Yutkunara Harry'yi takip etti. Bu adamda çözemediği bir şeyler vardı.
...
Harry evin önüne geldiklerinde durup kapıyı iki kez çaldı. Saat geç olduğundan Beatrice'in yattığını düşünüyordu. Sirius'a alışmaya başladığından beri Harry'nin üzerindeki yük çok azalmıştı. Her gece Hogwarts'dan çıkıp gelmesi gerekmiyordu artık. Yinede o sık sık uğramaya devam ediyordu.
Regulus merakla kapıya bakmaya başladı. Mr Harrison'da onu ürküten bir şeyler olduğu kesindi ama ne olduğunu bir türlü çözemiyordu. Davranışları sanki herşeyi bilen tek kişi oymuş gibiydi ve kimse öyle olmadığını söyleyemezdi. İçkiden bulanmış beyni yüzünden böyle hissettiğini söylüyordu kendine çünkü karşısındaki adam aynı zamanda da oldukça kibardı. Etrafında dönen çoğu şeyden habersiz olsa da hala iyi insanları ayırt edebiliyordu. Evet zeki bir adamdı ve evet oldukça ürkütücü bir sinsiliğe sahipti ama iyi biri olduğunu düşünüyordu. Bu düşüncesine güvenerek onu dinlemiş ve eve kadar gelmişti.
Harry düşüncelerinin her birini her ayrıntısına kadar duyabildiği Regulus hakkında iyi fikirlere sahipti. Onu bu yüzden getirmişti eve. Güvenilecek birisi olduğunu biliyordu. Black Malikanesi'nda yalnız yaşamak ona iyi gelmiyordu. Abisine yaptıgı ve söylediği şeylerden birer birer pişmanlık duyuyordu ve bu düşüncelerin kafasında yankılanıp onu uykusuz bırakması dayanılmazdı. Bu yüzden içip duruyordu işte. Abisinin kaçtığını öğrendiğinden beriyse evinde korkuyla bekler olmuştu. Ya sonunda Azkaban'da delirdiyse, ve aileden hayatta kalan son kişiden- yani ondan intikam almaya karar verdiyse diye düşünmeden edemiyordu.
