Harry Potter "İkinci Şans"

23. Bölüm

Medya: Klaus Harrison

...

"Mr Potter,"

Harry başını irkilerek masadan kaldırdığında Profesör McGonagall'ın sert gözleriyle buluşmuştu yeşilleri. Kaç uaşında olursa olsun, ne kadar güçlü olursa olsun bu bakışlar karşısında yutkunmamak elinde değildi. Hayatının sonuna kadar Minerva McGonagall'a beslediği saygının bir gram bile azalmayacağını biliyordu.

"Uyuduğunuza göre dersimi ilgi çekici bulmamış olmalısınız."

Harry bir kaç kez ağzını açıp kapattıktan sonra, "Af edersiniz, Profesör. Dün gece pek uyuyamadım." diyebildi. Elbette, "Bütün konuları zaten bildiğim için ders bana inanılmaz sıkıcı geliyor." diyememişti.

Kadın cevap veremeden zil çalımıştı. Harry kitaplarını çantasına koyarken kapıdan çıkan Hermione'yi fark etti. Apar topar peşinden koştu. "Hermione!"

Hermione öğle yemeği için Büyük Salon'a ilerlerken duraksayarak Harry'nin sesine doğru çevirdi bakışlarını. Potter'ın ondan ne istediğini merak etmiyor değildi.

Harry koşar adımlarla kıza yetişti. "Şey, derste not tutamadım da. Acaba notlarını ödünç verebilir misin?" Elbette ki kızın notlarını asla paylaşmamak gibi bir huyu olduğunun son derece farkındaydı. Yine de sadece sohbet edebilmek için bu soruyu sormuştu. Ama Hermione'nin sıcak gülümsemesi ve hafif kızaran yanakları onu şaşkına uğrattı. "Elbette. Ama önce onları temize çekmem gerek. Yarın iksir dersimiz ortak, sana getiririm." diyerek yürümeye devam etti. Harry ise arkasından şaşkınca mırıltandı. "T-Teşekkürler..."

...

Akşam olduğunda Harry Hogwarts'dan sessizce ayrılıp Klaus Harrison kılığına bürünmüştü çünkü Bellatrix'in serbest bırakılması için Madam Bones'dan duruşma talep etmeye Bakanlığa gitmesi gerekiyordu. Şık bir resmi cüppe giyinip ziyaretçi kapısından girmişti bakanlığa. Asansörle Madam Bones'un odasının olduğu katta indi.

Geç saatte ayarlamıştı randevularını bilerek. Hem Hogwarts'dan çıkışı kolaylaşıyordu hemde etraf fazla kalabalık değildi.

Üzerinde Amelia Bones yazan kapıyı hafifçe iki parmağının tersiyle tıklattı. İçeriden gelen, "Girin," sesiyle odaya giriş yaptı.

Gördüğü manzara onu şaşırtmıştı. Kadınla yalnız görüşeceğini sanmıştı ama Kingsley ve Dumbledore'un da orada olduğunu görmek onu duraksatmışrı. Yine de hemen toparlanarak kapıyı kapattı. Üstesinden gelemeyeceği bir sorun değildi bu.

"İyi akşamlar, Mr Harrison." dedi Dumbledore sükunetle.

Harry başıyla selam verdikten sonra her biriyle tek tek el sıkıştı. Kingsley ile göz göze geldiklerine küçük ve samimi bir tebessümün dudaklarına yayılmasına engel olamamıştı. Fazla dikkat çekmek istemeyerek ifadesini düzeltse de Kingsley çoktan anlamayarak adamı süzmeye başlamıştı bile.

"Madam Bones, bu akşam yalnız konuşacağımızı sanıyordum?"

"Maalesef Bellatrix Lestrange'in dosyasına hakim sayılmam, Mr Harrison. O zamanlarda farklı bir konumdaydım. Bu yüzden mahkümu tutuilayan Kingsley ve duruşmasında yer alan Dumbledore'un bize eşlik etmesini istedim. Sizin açınızdan da bir sorun yoksa?"

"Elbette, elbette."

Harry kadının oturması için işaret ettiği sandalyeye, Dumbledore'un tam karşısına oturdu. Kingsley ise ayakata, Madam Bones'un tam arkasındaydı.

"Konumuz belli." dedi Harry. "Bellatrix Lestrange'in Azkaban'da haksız yere tutulması."

Dumbledore hafifçe öne eğildi ve kuşkulu gözlerle, "Neden Msr Lestrange'i kurtarmak ilgilendiğinizi sormamda bir sakınca yoktur umarım, Mr Harrison?"