All I Want Is Love | COMPLETE

Chapter 27

Alexander's POV:

I've been waiting for this. Sa dami ng mga nangyari, we glad that's all are back in normal. 'Di ko alam kung ano na naman ba ang trip nitong si Mavi at may pa piring pa ng panyo sa dalawang mata ko habang nasakay kami ng kotse nya.

"Mavi, ano na naman ba 'to?" Tanong ko pero 'secret' lang ang tanging sinagot nito sa tanong ko

Tumahimik nalang ako at baka may pa surprise pa ang lalaki. 'Di ko na alam kung asan na kami dahil nakapiring parin ang mga mata ko at hindi ko na makabisado kung ilang oras na ba kaming bumibyahe.

"Matagal pa ba?"  Tanong ko dahil naiinip na ako.

"Malapit na, kalma ka lang jan." Sagot nito.

"Paano ako kakalma eh ilang oras na tayong byahe tapos andito parin tayo sa sasakyan. Asan ba talaga punta natin? May pa piring pang nalalaman." Pag rants ko.

"Basta malapit na tayo, ilang minuto nalang." Sabi nito kaya sumandal nalang ako sa kotse at nanahimik nalang.

Kung hindi ko lang talaga sya boyfriend, iisipin ko talagang nay masama syang gagawin sakin. Pero parang wala naman yata.

Naramdaman kung tumigil ang sasakyan kaya naisip kung baka nandito na kami. Kainis kasi, bakit my pa piring pa kasi. Para naman nya ako nitong kikidnapin eh. Bumaba na sya sa kotse base sa pagkarinig ko ng pagbukas at sara ng sasakyan. Naaninag ko naman ang liwanag ng pinto ng sasakyan at napansin kung si Mavi nga 'yon.

"Baba na." Sabi nito at ginagawa ko naman.

Inaalalayan nya ako na para bang hirap na hirap akong maglakad. Ikinakapa ko pa ang kamay ko sa hangin baka kung saan pa ako mauntog. Wala pa naman akong tiwala sa lalaking 'to minsan.

"Malapit na...in one, two, three!" Bilang nito at inalis na ang pagkapiring ko.

Hindi ako makapaniwala sa nakikita. Nasa tabing dagat kami. Medyo maliwanag pa at malapit na ang paglubog ng araw para sa sunset. Sa buhanginan ay mattress doon na nakalatag. Sa ibabaw noon ay may naka-ready na doong picnic basket at alam kung pagkain yun. Sa kabila naman nito ay may alak din doon.

"Take a seat." He said at ginawa ko naman.

Naupo narin sya sa tabi ko at pinanood ang paglubog ng araw.

"Okey lang ba sayo na dito nalang tayo? May cottage naman tayo at saka kung gusto mo doon sa unit, nasa second floor yun sa 29th room." He said.

Para naman akong hindi sanay dito. Okey lang naman kahitvm buong gabi pa kami rito. I miss the beach. Minsan na nga lang ako napunta dito dahil busy rin. Buti nalang at nakapanood ako ng sunset na kasama sya.

Before, nagpupunta lang ako dito dati kapag nalulungkot ako. But now, I couldn't believe that I'll spending this anniversary night and watching a sunset with my one and only boyfriend.

"Okey lang ako rito. Sarap nga ng hangin eh." Sagot ko sa tanong nya kanina.

"Good. Kung pwede nga lang dito nalang tayo hanggang sa abutan tayo ng umaga eh." Sabi nito at nagtawanan nalang kami.

"So ano 'yon? Walang tulugan?" I ask with a a laugh.

"Maybe?"

After watching the sunset to disappear. Nilabas na nya ang pagkain mula sa picnic basket na niluto raw nya. Marami 'yon at naka topper ware pa. We started eating until we lay down dahil sa pagkabusog. We just watching the stars up there in the sky. Maybe the one of the star is Tito Mel and Mavi's dad.

They say na kapag mamatay ka raw ay magiging bituin ka at magmamasid mula sa langit patungo sa lupa to see your love ones daw. I don't know if that was true. But I heard it from my grandma and grandpa's story when I was young. But now, it's hard to believe it.