Hatır Meselesi | Barış Alper Yılmaz

yirmi iki ~ Balayı

""Yüreğimi söküp aldı yerinden,
Gözlerin tesadüf değil ki bana...
Öbür yarım kaldı senin yanında,
Ne konuşur ne de susar..."
~

"Su gibi gözlerin yağmuru bahar..."

Kime olduğunu bilmeden , gençlik yıllarımda dinlediğim bu şarkıyı şimdi Barış'ın gözlerine bakarak söylüyor olmak benim için çok özeldi...

Onun gittiği sene , lise başlamıştı. Kimsesizlik hissi , beni her geçen gün dibe doğru çekerken dinlerdim bu şarkıyı.

Şimdi durum farklıydı. Onun arabasında , geç kalan balayımız için yolculuk yaparken dinliyordum bu şarkıyı...

"Bin hayat getirdin aşksız ömrüme!"

Ellerim , erkeksi yüzünü buldu. Sakallarını sevdim. Gülümsedi ve bana çevirdi bakışlarını. O da tıpkı benim gibi gözlerime bakarak okuyordu şarkıyı.

"Kalbim ebediyen bağlıymış sana ,
Her parçam seninle..."

Gözlerime bakarak söylediği sözler , içimin titremesine sebep oluyordu. Öyle mânalı bakıyordu ki yüzüme , araba kullanıyor olmasa çoktan öpmüştüm dolgun dudaklarını...

"Sıra bende!" diye atıldı , biten şarkı ile.

Yolculuk başlamadan anlaşma yapmış , sırayla şarkı seçeceğimize söz vermiştik. Benim açtığım şarkıdan sonra sıra ona gelmişti.

Merakla bekledim açacağı şarkıyı. Ve kulaklarıma tanıdık bir melodi doldu...

Barış ile çocukluk yıllarımızda , bizim için özel olan ve dinlemeye doyamadığımız birçok şarkı vardı. Şimdi açtığı şarkı da o şarkılardan bir tanesiydi...

"Beronasen beri na vorti skani..."
(Çocukluktan beri senindim...)

Gözlerimin en içine bakarak söylediği şarkı sözleri , resmen bizi anlatıyordu.

"Sin domevi do domxali gyuli ckimi!"
(Yaktın beni , kül ettin gülüm!)

Sol bacağımın üzerindeki elini kavradım. Barış , yıllar sonra adresini bulmuş bir mektup gibi güzellikler getirmişti hayatıma...

Her şey çok hızlı ilerliyordu , biliyordum. Vaktimiz kısıtlı gibi geliyordu bazı anlarda. Sanki , kısacık bir ömrüm kalmıştı da Barış ile birlikte geçirdiğimiz her dakika yanıma kârdı.

Akışına bırakmıştım. Hayat , bizi bir yerlere sürüklüyordu ve ben hiç itiraz etmeden ayak uyduruyordum bu akışa.

Bildiğim tek şey , onu deliler gibi sevdiğim idi.

"Bir şey mi oldu?" dedi.

Onu izlediğimi fark etmişti. Gülümsedim.

"Olmadı. İzlemek istedim seni." dedim itiraf ederek. Kocaman bir gülümseme büyüdü suratında. Ellerimi , dudaklarına götürdü. Uzun bir öpücük bıraktı sol elimin üzerine.

"Sende haklısın karım. Bu kadar yakışıklı bir kocan varken bakmayıp ne yapacaksın?"

'Konuştu , Bay Ego!' dedi iç sesim. Hak verdim ona. Ara ara geliyordu kendini övme perileri.

"Ne kadar kaldı?" diye sordum.

"Geldik , yavrum."

🎶

Otele geldiğimiz gibi eşyalarımızı yerleştirip denize koşmuştuk. Karadeniz'in hırçın denizine tezat , durgundu su.

Uzun bir süre yüzdük. Daha doğrusu Barış yüzdü. Balık gibi bir oraya bir buraya atıyordu kendini. Ben ise onu seyrediyor ve eğlencesine kahkahalar atarak eşlik ediyordum yalnızca.