Power Of Love [TK]

~10~

Selam güzellerim. Nasılsınız?

Umarım iyisiniz. Hayali okuyucular olduğu için açıkcası ben biraz üzgünüm. Yorumlarınızı görmüyorum?? NERDE BU YORUMLAR?!

Neyse. Kaplanlarım beni üzmez diye düşünüyorum. Geçiş ve biraz da kısa bir bölümle geldim. Ters köşe olacağınız ve asıl kaosun başlangıcı olacak bir bölüm.

Ağzıma sıçmayın.

Hadi o zaman, oy verip, yorum yapmayı unutmayın lütfen.

Keyifli okumalar dileği ile~~~

.
.
.
.

"Çekilin! Ameliyathaneye hemen!"

Hemşire ve doktorlar sedyede kan içinde yatan adamı hızlı bir şekilde ameliyathaneye götürüyolardı.

Jungkook üstü ve elleri Taehyung'un kanına bulanmış şekilde, ağlayarak koridorda koşmuştu arkasınca.

Ambulanstayken bile kalbi bir kez durmuştu Taehyung'un.

"Taehyung lütfen bırakma beni.."

Kapılar kapandıktan sonra ellerini cama yaslayıp dizüstü çöken genç, ağlayarak fısıldamıştı.

Mükemmel günleri mahvolmuştu. Birbirilerine açıldıkları ve söz verdikleri gün mahvolmuştu. Jungkook yere oturmuş, sessizce ağlamaya devam ederken koridorda bağırış ve koşturma sesini duydu. Ama tepki vermeyecek kadar kötüydü.

"Jungkook! Oğlum, ne oldu?! Nasıl? Sen iyi misin?"

"Oğlum nerde?"

Bayan Kim'in sesi ile Jungkook tekrar hıçkırdığında, Bayan Kim, eşinin kolları arasına yığılmıştı. Tüm aile fertleri perişan olmuştu. Jimin ağlarken Jungkook'a sarılmış, destek olmaya çalışıyordu.

"Canı yanıyor..hem de çok.."

Jungkook ruh eşi bağları sayesinde en azından onu az da olsa hissediyordu.

"Nasıl oldu bu olay?"

Babası sormaya başladığında Jungkook yüzünü avuçlamış, derin bir nefes alırken titreyerek konuşmuştu.

"AVM'den çıktık. Arabaya binmiştik. Herşey mükemmeldi, güzeldi..sonra..sonra bir kadın gördüm, arabamızın önünde elinde silah.." gözyaşları tekrar firar ederken devam etti. "Taehyung gördüğü gibi üzerime attı kendini..b-beni k-korumak için.."

Bay ve Bayan Kim birbirine bakarken derin bir nefes almışlardı. Jungkook bu bakışlardan şüphelenmişti.

Neler dönüyordu burda?

Tekrar ağlamaya başlarken ameliyathanenin kapısı aralanmış, birkaç hemşire koşturarak içeri giriyordu. Jungkook ne olduğunu anlamazken onlardan birinin kolunu tuttu.

"Ne oldu? Niye koşuyorsunuz?"

"Beyefendi lütfen, hastanın kalbi durdu gitmemiz gerek."

Hemşire koşarak içeri girdiğinde Jungkook artık bu ağırlığa dayanamamıştı.

"Taehyung..lütfen..hayır.."

Son sözleri bu olmuşken dengesini kaybetmiş, bayılmıştı. Yoongi koşarak kardeşinin yanına gittiğinde perişan olan aile de onunla birlikte koşmuştu.

"Kardeşim! Jungkook, güzelim. Aç gözünü!''

.
.
.

Normal bir odaya alınan, kolunda serum ile birlikte uyuyan Jungkook...