Power Of Love [TK]

~17~

Merhaba kaplanlarım. Nasılsınız?

Kraliçeniz yorgun ve çok yoğun. Çalıştığım için zor zaman buluyorum ama sizi yine de bölümsüz bırakmak istemedim.

Zorlu bir dönemden geçiyoruz, birer kadın ve kız çocuğu olarak. Bu süreçte en azından kafanız dağılsın, psikolojimiz yerine gelsin diye kendim yazmaya kaptırdım. Sizlere de iyi gelsin diye güzel şeyler yazıyorum. Bu arada yeni fic geliyor, semeye karar vermedim, söylersiniz, hırsız-seri katil tadında.

Oy verip, yorum yapmayı unutmayın lütfen.

Keyifli okumalar dileği ile.
.
.
.
.

Akşam saat 23.04...

Şuan malikanemizde, abim, Jimin, Hoseok hyung, Annemle Babam, Bay ve Bayan Kim bir de Taehyung'un kucağında küçülerek oturan ben vardık.

Dün yaşananlardan dolayı herkese haber edilmişti. Hatta Bayan Kim'in misafirleri bile bize gelmek istemişlerdi endişelendikleri için.

Kim Namjoon ve eşi Kim Seokjin. Namjoon, Taehyung'un kuzeniydi. Ve bir bebek bekliyorlardı. Seokjin koltuğa oturmuş bir durumda şiş karnını okşarken, Namjoon da yanında oturmuş, elini tutuyordu.

Çok tatlı bir görüntüydü.

Acaba ben de hamile kalınca böyle güzel gözükecek miydim?

Kurdum bu düşünce ile heyecanlanmış, göğüsümü sanki patilemeye başlamıştı.

"Ne oldu?"

Kulağımın dibinde Taehyung'un sesi ile masum bakışlarım ona döndü. Kafamı 'bişey yok' diyerek salladım.

"Ama kurdun heyecanlandı ve..garip bir şekilde deltasına kur yapıyor.."

Kaşlarını çatmış, anlamaz bakışlarla gözlerime bakarken utanmıştım. Gülümsemiş, bir şey demeden başımı omuzuna yasladım. Kolları yine sımsıkı sarmıştı beni.

"Peki neden daha önce söylemediniz başınızda böyle bela olduğunu? Ya oğluma bir şey olsaydı?"

Sorgulayıcı bakışlarımı sessizliği bozan ve sesinde hafif kızgınlık olan anneme çevirdim.

"Bayan Jeon, iki yıldır ki, hiçbir ize rastlanmamıştı. Öldüğünü düşünmüştük."

Bayan Kim sakinliğini koruyarak cevap verdiğinde, annem derin bir nefes aldı.

"Sen niye tanımadığın insana kapını açıyorsun Jungkook?"

Bakışlarımı kucağımdaki ellerime indirdim.

"Taehyung geldi sandım.."

"Siz ikiniz."

Babam koltuğunda oturmuş sinirli bir şekilde bizi gösterirken konuştu.

"Mühürlendiğinizi ne zaman söylemeyi düşünüyordunuz?"

Hassiktir.

Biz onlara hiçbir şey anlatmamıştık. Sadece Taehyung ile olan kavgamızı söylemiştik. Mühürlendiğimizden kimsenin haberi yoktu. Yani abim ve Jimin dışında.

"Üzgünüm Bay Jeon, ama biz zaten ruheşiyiz. Eninde sonunda mühürlenecektik. Zaten siz de bunu istemiyor muydunuz?"

Taehyung Deltalığını kullanarak ortaya konuştuğunda, büyükler birbirilerine bakmıştı.

"Evet, Jungkook'u seninle evlendirmek istiyordum. Ama senin başında böyle belalar olduğunu bilmiyordum. Ya yine bulaştığın tehlikeli durumlar varsa?"