Arin'in yüreği, sevgiyle acı arasında sıkışıp kaldı. Berzan'ın gözlerindeki acı, Arin'e duyduğu sevgiye karşı koyamadığı gerçeğini yansıtıyordu. Bu iki âşık, sevginin acımasız gerçekleriyle yüzleşirken, duygusal karmaşalarının içinde sıkışıp kalmışl...
Berzan arabayı çalıştırırken, aniden arabanın önüne geçen fotoğrafçı eliyle durmamızı işaret etmişti. Fotoğraf makinesini eline alıp poz vermemizi istedi.
Mutsuz sonlu haytımızın ilk karesiydi bu fotoğraf.....
Berzan kontakdaki anahtarı çevirip arabayı çalıştırmıştı önümüzde birkaç araba varken arkamızda ise sayamayacağım kadar çok araba vardı.
Konvoy halinde ilerlemeye başladığımızda bir kaç metre sonunda Berzan konvoydan sıyrılıp beni kuaföre bırakmak için direksiyonu önce sağa sonra sola kırıp düz istikamet etti. Ben ise kafamı camdan dışarı çıkarıp ciğerlerime kadar rahat, ve temiz bir nefes almak istemiştim.
"Yolun sonu Arin" dedim içimden beni kemiren soruyu ruhuma ve kalbime ispatlayarak. Ben altı aylığına da olsa Berzan'ın karısı olacaktım. Onun eşi olacağım gerçeğini ben dahil hiç kimse değiştiremez di. Onun eşi olacağım için ona sadık durmam gerekirdi, ona eşlik görevlerimi yapmam gerekirdi, ondan hiç bir şey saklamamam gerekirdi. Bunu kendi iyiliğim için ve, kendime olan saygınlığım için yapacaktım. Kimsenin beni ezmesine müsade etmeyeceğim gibi kimsenin bana ve hayatıma da laf etmesine izin vermeyecektim.
Ben her zaman yerini ve konumunu bilen biriyim, saygı ve hürmet anlayışım oldukça yüksek, ama bana yapılan yanlışı, bana yaşatılan acıyı ise alsa unutmayan biriydim, onların unuttuğu anda ben intikamımı alırdım, tıpkı ailemden aldığım intikam gibi.
Dışarıdan bakıldığında her zaman güçlü durmam gerekirdi; insanlar kendi çıkarları için her zaman karşısındakini ezer geçerdi, tıpkı Mirza gibi o kendi çıkarı için beni ezip geçmişti. O mutlu bir hayat sürerken ben bana verilen hükme boyun eğip intikam ateşinde savrulmaya yemin etmiştim.
